Εβδομάδα σημαντικών πολιτικών εξελίξεων είναι αυτή που ξεκίνησε για την Ιταλία. Καθώς η θητεία του προέδρου της δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, οδεύει στο τέλος της – στις 3 Φεβρουαρίου ολοκληρώνεται τυπικά η επταετία του – την ερχόμενη Δευτέρα, 24 Ιανουαρίου, θα διεξαχθεί η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του (ή της) διαδόχου του.

Με βάση την εικόνα που υπάρχει σήμερα, δεν αποκλείεται η διαδικασία αυτή να εξελιχθεί σε μία αναμέτρηση της Κεντροδεξιάς με την Κεντροαριστερά. Εφόσον δε αυτό συμβεί, θα πέσουν και τυπικά οι τίτλοι του τέλους στην περίοδο της «εθνικής συναίνεσης» που σηματοδότησε η συγκρότηση της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι, πριν ένα περίπου χρόνο.

Και μαζί, βεβαίως, την επιστροφή της ανησυχίας για τη διαχείριση των 200 περίπου δισ. ευρώ που έχει λαμβάνειν η Ιταλία από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ μέσα στην επόμενη τριετία – κάτι που αποτέλεσε και το «κλειδί» για τη συγκρότηση της κυβέρνησης με επικεφαλής τον πρώην διοικητή της ΕΚΤ.

Τα δύο στρατόπεδα

Η αιτία είναι απλή: Ο 74χρονος νυν πρωθυπουργός, από τη μία, έχει αφήσει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την προεδρία, με τους περισσότερους να θεωρούν σχεδόν δεδομένη τη στήριξη τόσο του Δημοκρατικού Κόμματος όσο και του Κινήματος των Πέντε Αστέρων. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι κορυφαία στελέχη από τις τάξεις των δύο κομμάτων ασκούν πιέσεις στον Ντράγκι να παραμείνει στη θέση του μέχρι τις επόμενες εκλογές, το 2023.

Την ίδια στιγμή, από την άλλη, ο 85χρονος πρώην πρωθυπουργός και ιδρυτής της Φόρτσα Ιτάλια, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, έχει ήδη ξεκαθαρίσει δημοσίως ότι θα είναι υποψήφιος για την προεδρία, έχοντας στο πλευρό του τη Λίγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι και τα Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι.

«Οι επικεφαλής του (κεντροδεξιού) συνασπισμού συμφώνησαν ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να αναλάβει την συγκεκριμένη θέση σε αυτή τη δύσκολη περίοδο», σημειώνει το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν οι τρεις την περασμένη Παρασκευή, μετά από συνάντησή τους στη βίλα του Καβαλιέρε.

Ανακατατάξεις και πρόωρες εκλογές

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτήσει γενικότερες ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Πιθανότατα δε και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, μιας και οι νυν κυβερνητικοί εταίροι δύσκολα θα καταφέρουν να καταλήξουν σε ένα άλλο πρόσωπο κοινής αποδοχής στη θέση του Ντράγκι.

Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετοί, φοβούμενοι ένα νέο γύρο πολιτικής κρίσης, αναζητούν ήδη εναλλακτικές λύσεις. Ανάμεσά τους εξετάζεται το σενάριο της παραμονής του Σέρτζιο Ματαρέλα στο Κυρηνάλιο για μία ακόμη επταετία (αν και ο ίδιος έχει δηλώσει πως δεν το επιθυμεί), αλλά και η πρόταση ενός «τρίτου» προσώπου – όπως ο νυν επίτροπος της ΕΕ, Πάολο Τζεντιλόνι ή η υπουργός Δικαιοσύνης, Μάρτα Καρτάμπια, που θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της δημοκρατίας στην Ιταλία.

Οι δεύτερες σκέψεις του Ντράγκι

Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι η υποψηφιότητα του Ντράγκι δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Παρά το γεγονός ότι ήταν ο ίδιος αυτός που ενίσχυσε τη σχετική φημολογία, με τα όσα είπε κατά την αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου για το 2021, συνεργάτες του θεωρούν ότι δεν θα ρισκάρει να εμπλακεί σε μια αντιπαράθεση που είναι πιθανό να επιφέρει «πλήγμα» στη φήμη και την εικόνα του.

Με άλλα λόγια, υποστηρίζουν πως ο Ντράγκι – όπως συνέβη και με την πρωθυπουργία, θεωρεί προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να μεταπηδήσει στον ανώτατο πολιτειακό θώκο την ύπαρξη ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης στο πρόσωπό του. Κάτι που, όπως είναι προφανές με τα σημερινά δεδομένα, δεν συμβαίνει και το πιθανότερο είναι πως δεν θα συμβεί.

Ο «δάκτυλος» των Βρυξελλών

Η αλήθεια, μάλιστα, είναι πως τις προηγούμενες ημέρες υπήρξε μία ακόμη δήλωση που θα τον κάνει σίγουρα να το ξανασκεφτεί: Η συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Corriere della Sera o επικεφαλής της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας στην Ευρωβουλή, Μένφρεντ Βέμπερ, ο οποίος τάχθηκε υπέρ του Μπερλουσκόνι.

«Τον στηρίζω, έχει αποδείξει ότι διαθέτει τη γνώση και την εμπειρία για τη θέση αυτή, όπως επίσης και το κατάλληλο δίκτυο, καθώς είναι γνώριμος με τους εταίρους της ΕΕ και μπορεί να μιλήσει απευθείας μαζί τους. Έχει δε αποδείξει και ότι είναι σε θέση να εγκαταλείψει τον πολιτικό στίβο», είπε χαρακτηριστικά ο Βέμπερ.

Για την ώρα, λοιπόν, το σίγουρο είναι πως οι 1.009 εκλέκτορες που θα αποφασίσουν για τον νέο πρόεδρο της Ιταλίας – 630 βουλευτές, 321 γερουσιαστές και 58 εκπρόσωποι περιφερειών – βαδίζουν στα τυφλά, χωρίς να γνωρίζουν τι θα τους περιμένει την ερχόμενη Δευτέρα. Το ίδιο και το πολιτικό προσωπικό της Ιταλίας, που κρέμεται από το στόμα του Ντράγκι.

Headlines