του Νίκου Λιβανού

Σε παγίδες θανάτου θα συνεχίσουν να μετατρέπονται, όπως αναφέρουν οι ειδικοί των σχολών ασφαλούς οδήγησης,τα σπορ μοντέλα αγωνιστικών επιδόσεων, εξαιτίας της έλλειψης εκπαίδευσης των συγκεκριμένων ιδιοκτητών «υπεραυτοκινήτων», αν δεν τεθούν όρια για το ποιοι μπορούν και πρέπει να τα οδηγούν σε δημόσιους δρόμους.

Οπως αναφέρει ο εκπαιδευτής σχολής οδηγών Σάββας Γρηγοριάδης, σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, όσοι αποκτούν σπορ μοντέλα είναι υποχρεωμένοι, προτού τα παραλάβουν, να περάσουν από υποχρεωτική εκπαίδευση σε σχολή ασφαλούς οδήγησης για έξι ώρες, ώστε να εξοικειώνονται με αυτοκίνητα που έχουν διαφορετική οδική συμπεριφορά, εξαιτίας των αγωνιστικών προδιαγραφών τους. «Οι μαθητές που έχουμε στις σχολές οδήγησης μαθαίνουν να οδηγούν τα συμβατικά αυτοκίνητα, για το πώς θα κινούνται με ασφάλεια στον δρόμο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτοκινήτων με αγωνιστικές επιδόσεις».

Κλιμακωτά διπλώματα

Ο Νίκος Τσάδαρης, οδηγός αγώνων και εκπαιδευτής ασφαλούς οδήγησης, αναφέρει ότι το πρόσφατο δυστύχημα με το υψηλών επιδόσεων αυτοκίνητο αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι υπάρχει νομοθετικό έλλειμα: «Ενας που έχει εκπαιδευτεί 21 ώρες θεωρητικά μαθήματα και 16 ώρες πρακτικής οδήγησης, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει τις ικανότητες να οδηγήσει έναν τετράτροχο «πύραυλο». Ομως, στη χώρα μας, με το γνώριμο δίπλωμα οδήγησης μπορούμε να οδηγούμε από ένα αυτοκίνητο πόλης έως και ένα υπεραυτοκίνητο 800 ίππων!».

Κατά τον ίδιο, θα έπρεπε η πολιτεία να θεσπίσει διαδικασία παροχής διπλώματος με κλιμακωτό τρόπο. «Να παρέχονται διπλώματα οδήγησης για τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα ανάλογα με την ηλικία, τις ικανότητες, ακόμη και με το αν έχει ο υποψήφιος καταγεγραμμένο ιστορικό σε τροχαία». Σαφώς, εκτός από την πολιτεία υπάρχει και η ατομική ευθύνη, συμπληρώνει: «Ολοι μας, και ο καθένας ξεχωριστά, πρέπει να βάζουμε τον πήχη μέχρι εκεί που γνωρίζουμε και έχουμε τις ικανότητες. Οποιος αγοράζει σπορ μοντέλα υψηλών επιδόσεων θα πρέπει να έχει προνοήσει, προτού βγει στους δρόμους, να επενδύσει ένα μικρό ποσό – που σε σχέση με την τιμή του αυτοκινήτου του είναι το απειροελάχιστο – ώστε να μπορέσει αφενός να ευχαριστηθεί και να αξιοποιήσει με ασφαλή τρόπο τις επιδόσεις του υπεραυτοκινήτου και αφετέρου να μην κινδυνεύει ο ίδιος και όσοι μοιράζονται μαζί του τον δημόσιο δρόμο».

Από την πλευρά του, το κράτος, θα πρέπει να μεριμνήσει για ένα νέο πλαίσιο, που θα ορίζει τις προδιαγραφές, τον ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας των σχολών ασφαλούς οδήγησης.

To μοιραίο λάθος

Την τελευταία 20ετία οι αυτοκινητοβιομηχανίες εφοδιάζουν όλα τα αυτοκίνητα με πολλαπλά συστήματα ασφαλείας (ενεργητικής και υποβοήθησης), τα οποία μπορούν να αποτρέπουν ως ένα σημεία, και εφόσον ο οδηγός δεν έχει υπερβεί τα όριά τους, την απώλεια πρόσφυσης, ακόμη και να επαναφέρουν εν μέρει το αυτοκίνητο στην αρχική του πορεία.

Ανάμεσα στα συστήματα αυτά είναι κι αυτό που αναγνωρίζει την απώλεια πρόσφυσης των τροχών ή την παρέκκλιση από την πορεία και φροντίζει σε κλάσματα δευτερολέπτου να διορθώνει τα λάθη του οδηγού, ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος ατυχήματος. Δυστυχώς, οι πραγματογνώμονες έχουν επισημάνει στο παρελθόν ότι αρκετοί κάτοχοι σπορ αυτοκινήτων απενεργοποιούν τα συγκεκριμένα συστήματα, θέτοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους, ενώ μια λανθασμένη κίνηση έχει αποβεί μοιραία σε πολλά ατυχήματα, ακριβώς επειδή τα συστήματα ήταν εκτός λειτουργίας.

Η αγορά ενός υπεραυτοκινήτου απαιτεί ειδικές ικανότητες. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα συγκεκριμένα σπορ μοντέλα απαιτούν τις ελάχιστες ικανότητες οδηγών αγώνων, ενώ αρκετοί οδηγοί της Formula 1 προτιμούν να τα οδηγούν σε πίστες και να εξαντλούν τις επιδόσεις τους σε ασφαλή σημεία, όπως τα αυτοκινητοδρόμια, αντί στους δρόμους.

Για αυτόν τον λόγο, αντιπροσωπείες στο εξωτερικό παρέχουν μια σειρά από προγράμματα εκπαίδευσης, σε πίστες, που αφορούν την ασφαλή οδήγηση έως και τον σωστό χειρισμό των supercars (αρκετά από αυτά έχουν ακαριαίες επιταχύνσεις, επιδόσεις ανεξέλεγκτες και ισχύ 500 έως και 800 ίππων). Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουν έως και 10 φορές μεγαλύτερες επιδόσεις από ό,τι ένα μικρό, συμβατικό αυτοκίνητο.