Εγκαταλελειμμένα παιδιά στο Παίδων «Η Αγία Σοφία» – Ιστορίες που συγκλονίζουν

Συγκλονιστικές ιστορίες έφερε στο φως η εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» στο πλαίσιο αφιερώματος για τα ιδρύματα και το σύστημα παιδικής προστασίας στην Ελλάδα

Πολύ χαρακτηριστική η αφήγηση της προϊσταμένης κοινωνικής υπηρεσίας στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Αργυρής Σωτηροπούλου. Η κ. Σωτηροπούλου μίλησε για παιδί που ζει στο Παίδων από τη γέννησή του πριν από 7 χρόνια, εγκαταλελειμμένο από τους γονείς, μετά τη διάγνωσή του με σοβαρό πρόβλημα υγείας.

Μεταξύ άλλων δήλωσε: “Έχουμε 8 παιδάκια που έχουν σοβαρό χρόνιο νόσημα. Είναι παιδιά που δυστυχώς όταν οι γιατροί διέγνωσαν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας, οι γονείς τους τα εγκατέλειψαν εδώ. Κάποιο από αυτά τα παιδιά είναι εδώ 7 χρόνια. Από τη γέννηση του είναι εδώ.”

Εξίσου συγκλονιστική και η αφήγηση της κοινωνικής λειτουργού για παιδάκι που έφτασε σε κωματώδη κατάσταση στο Παίδων άγρια κακοποιημένο από τους ίδιους του τους γονείς. Το παιδί, όπως εξήγησε η κ. Σωτηροπούλου, εξ αιτίας της κακοποίησης που υπέστη, δεν έχει επικοινωνία, δεν βλέπει και δεν μπορεί να μιλήσει.

Συγκεκριμένα, δήλωσε σχετικά: “Εννοείται ότι προβληματίζομαι και θυμώνω πολύ όταν ακούω για ένα παιδί που κακοποιήθηκε είτε σωματικά είτε σεξουαλικά. Εννοείται ότι θυμώνω και ανησυχώ και στεναχωριέμαι για το 1 από τα 7 παιδιά που έχουμε τώρα στο νοσοκομειο, ότι έφτασε σε κωματώδη κατάσταση και διαπιστώθηκε ότι στο οικογενειακο του περιβάλλον καταστράφηκε ο εγκέφαλος του από κακοποίηση από την οικογένεια του. Εννοείται ότι με αγγίζει πολύ ότι αυτό το παιδί, δεν μιλάει, δεν βλέπει, δεν επικοινωνεί.”

Όπως εξήγησε μιλώντας στο Mega, η κ. Σωτηροπούλου, για όλους τους ανθρώπους που εργάζονται στο σύστημα παιδικής προστασίας, κάθε παιδί αφήνει το αποτύπωμά του. Πολύ χαρακτηριστική η ιστορία που αφηγήθηκε με πρωταγωνιστή μικρό προσφυγόπουλο που έφτασε στο νοσοκομείο ορφανό.

“Όλα τα παιδιά αφήνουν το στίγμα τους. Όλα τα παιδιά αφήνουν πίσω την εικόνα τους. Προσφυγόπουλο 6 ετών, ανέβαινα να του μιλήσω και έλεγε ένα τραγούδι καθημερινά. Αφού έφτασε η ώρα να πάει σε κάποιον χώρο φιλοξενίας, μου είπε ότι το τραγούδι ήταν το μοιρολόι για τη μαμά του που είχε χάσει.”