Ο Ολυμπιακός και το Κύπελλο… Δημητρίου που υπενθυμίζει τον πραγματικό ρόλο της ΕΠΟ στο ελληνικό ποδόσφαιρο

«Μισός» ο Ολυμπιακός στο Αγρίνιο. Και μεταξύ μας; Ουδεμία έκπληξη. Ακόμη και αν το ρόστερ Γενάρη χαρακτηρίζεται από τις μεγάλες απουσίες, μοιάζει λογικό ο Πέδρο Μαρτίνς να επέλεξε για την ομάδα του, να δώσει τον πρώτο προημιτελικό του κυπέλλου με σχήμα πειραματικό.

Κάπως έτσι: Το αυριανό ματς με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο θα το δουν από την τηλεόραση, ο Τόμας Βατσλίκ, ο Κώστας Μανωλάς, ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ, ο (τραυματίας) Ανδρέας Μπουχαλάκης, ο Γιαν Εμβιλά, ο Μαντί Καμαρά, ο Γιώργος Μασούρας. Και φυσικά το πιθανότερο είναι να μην πληροφορηθούν καν το αποτέλεσμα του, ο Παπ Αμπού Σισέ, ο Αγκιμπού Καμαρά, ο Γκάρι Ροντρίγκες, ο Χένρι Ονιεκουρού και ο Πιέρ Κούντε.

Είναι η σκέψη rotation που λογικά κάνει κάθε προπονητής κοιτάζοντας το καλεντάρι μιας ομάδας με τόσες απουσίες, αλλά και τόσο επιβαρημένο πρόγραμμα για τις επόμενες 45 ημέρες; Προφανώς. Θα ήταν καλό όμως να μην είναι και η μοναδική σε ότι αφορά στους Ερυθρόλευκους που όπως φαίνεται θα συνεχίσουν το μοναδικό δρόμο τους για το three peat.

Διότι το κύπελλο Ελλάδας είναι μια διοργάνωση που ειδικά φέτος, λες και κάποιο χέρι την έκοψε και την έραψε με μοναδικό στόχο να πληγεί ο επόμενος πρωταθλητής. Το ότι μαζί του θα πληρώσει τοις μετρητοίς τις συνέπειες και το υπόλοιπο γκρουπ των ομάδων μας που συμμετέχει στα κύπελλα Ευρώπης, είναι μάλλον τόσο «βαθύ» που περνά απαρατήρητο.

Καμία απορία για την ΕΠΟ. Έγινε σίριαλ από τις ομάδες ακόμη και η διαδικασία της κλήρωσης των προημιτελικών. Δεν εμπιστεύεται κανείς ούτε για τα… μπαλάκια την διοίκηση του αναπληρωτή Δημητρίου.

Από τη στιγμή που η Ομοσπονδία γνώριζε ότι την επόμενη περίοδο ο πρωταθλητής θα μπει στον πρώτο προκριματικό γύρο του Champions League -άρα θα έχει την υποχρέωση να ξεκινήσει την προετοιμασία του το αργότερο ως τις 5 Ιουνίου- και αυτό δεν την απέτρεψε από το να διαλέξει την 21η Μαϊου για την διεξαγωγή του τελικού, το κύπελλο έγινε αυτόματα ναρκοπέδιο. Μια διοργάνωση κομμένη και ραμμένη για εκείνους που δεν κάνουν πρωταθλητισμό.

Το «γιατί» το κάνει είναι από μόνο του μια ενδιαφέρουσα απορία που θα μπορούσε να απαντηθεί αν είχε να κάνουμε με «κανονικούς» ανθρώπους. Αντίθετα το «γιατί επιμένει» να το κάνει, όταν από πέρσι την Άνοιξη ο Ολυμπιακός τους άνοιξε τα μάτια (και στην Ομοσπονδία, αλλά και στη Super League) εξηγώντας γιατί «απαγορεύεται» ο τελικός κυπέλλου να είναι πια το τελευταίο ματς της χρονιάς για το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν προκαλεί απορίες.

Πολλά τα χρόνια πια. Και μπόλικα τα διαπιστευτήρια για όσους παριστάνουν τους τεχνοκράτες που νοιάζονται για το καλό ενός αθλήματος που κακοποιείται.

Δεν με χαλάει καθόλου η ιδέα να δω τον Ολυμπιακό να δοκιμάζει να φτάσει ως τον τελικό με παιδιά σαν τον Σουρλή, τον Φαντιγκά, τον Βρουσάι και τους άλλους. Να συνεχίσει στη διοργάνωση αποκλειστικά με τον δεύτερο κύκλο του rotation, όπως άλλωστε κάνει μέχρι τώρα. Αυτό πρέπει να (συνεχίσει να) κάνει αν δεν θέλει τον Ιούνη να τραβάει τα μαλλιά του και να βρίσκεται ξανά σε καταστάσεις σαν τη περσινή που έπαιξαν τον ρόλο τους για τον αποκλεισμό από τη Λουντογκόρετς.

Με χαλάει που κάθε καλοκαίρι οι υπόλοιποι κάνουν… λογαριασμό, με τους βαθμούς που ο Ολυμπιακός μαζεύει στην Ευρώπη κρατώντας τη χώρα μας σε μια όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπή θέση. Δεν έχω απαιτήσεις από αυτή την ΕΠΟ. Έχω όμως από τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ που όταν ανακοινώθηκε η προκήρυξη του κυπέλλου δήλωναν έτοιμοι για πρωταθλητισμό στη Super League να συντονιστούν με το αυτονόητο. Έχω από τον Παναθηναϊκό και τον Άρη που ξέρουν ότι παλεύουν για μια θέση στην Ευρώπη, διότι άλλη δεν υπάρχει από χειρισμούς σαν αυτούς του κυπέλλου.

Βεβαίως όλοι αυτοί μαζί, επί της ουσίας μια χαρά βολεύονται από την κατάσταση. Μπας και σώσουν την χρονιά στις 21/5. Καλό θα ήταν όμως να μην κοροϊδευόμαστε.