Rafale – Για την Άμυνα ή για τους πανηγυρισμούς;

Έκδηλη η χαρά με τους πανηγυρισμούς στα ΜΜΕ, για τις συμφωνίες της Ελλάδας με τη Γαλλία, για τους αήττητους γύπες των ελληνικών αιθέρων. Μιλάμε για την τελευταία γενιά των πολεμικών αεροσκαφών Rafale της γαλλικής βιομηχανίας Dassault.

Πρωί-πρωί, αντί για το συνηθισμένο τηλεοπτικό ενημερωτικό ρεπερτόριο για τις γυναικοκτονίες, τους βιασμούς, τις ερωτικές παρενοχλήσεις ή για τις επιδείξεις σωματικής ρώμης και αντοχής, αλλά και του προδιαγεγραμμένου … ευτυχούς μέλλοντος για τους διαγωνιζόμενους (άντρες και γυναίκες) στα εξωτικά νησιά, αντί λοιπόν γι’ αυτά τα συνηθισμένα «πιάτα» των ειδησεογραφικών μας γευμάτων, νάτα τα ακριβοπληρωμένα στους Γάλλους Rafale, έτοιμα να πετάξουν πάνω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, εκτοξεύοντας τα εθνικά χρώματα των σημαιών Ελλάδας-Γαλλίας στους αττικούς αιθέρες!

Νάτοι λοιπόν και οι ειδικοί επί της Άμυνας αναλυτές, υπέρμαχοι του Si vis pacem para bello (Αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο).

Προσγείωση στην πραγματικότητα

Όμως, ώρα για προσγείωση στην πραγματικότητα. Πώς, μα πώς νοείται εθνικός εξοπλιστικός συναγερμός για την αναχαίτιση του γειτονικού μας, Νατοπροστατευόμενου νεο-ισλαμικού θηρίου, με τα 80 και πλέον εκατομμύρια πεινόντων και πενομένων υποτελών του Ερντογάν; Πώς είναι δυνατόν να περιμένει κανείς όλες αυτές οι μοιρολατρικές μυρμηγκιές ν’ αποτινάξουν το ανατολίτικο κισμέτ και μερικοί από αυτούς να λύσουν ενδεχομένως από τα κορμιά τους, κρυμμένα εκρηκτικά για ν’ ανατινάξουν ακόμη και ουρανοξύστες, όταν κάποιος ακαθόριστος Αλλάχ το θελήσει;

Πώς είναι δυνατόν να παρεμποδίσεις τη νέα εξόρμηση του νεοχαλίφη της Άγκυρας Ερντογάν, στη Βαλκανική, όπου σκορπάει ακόμη και δανεικά δολάρια «φιλανθρωπίας» σε Βουλγαρία, Σερβία, Σκόπια, Μαυροβούνιο και βάλε; Σκέφτηκαν ποτέ οι επί των Εξωτερικών υπουργοί μας, πως είναι δυνατόν μια Ελλάδα, αδικημένο κράτος-μέλος της ΕΕ, ότι η εξόρμηση αυτή δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να προβιβάζεται σε ρυθμιστή του μέλλοντος των Βαλκανίων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με υπόδουλο το 40% της επικράτειας της αδελφής Κύπρου, στους χαϊδεμένους τούρκους πειρατές της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και με αυθαίρετες τουρκικές γκρίζες ζώνες στα πελάγη μας; Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να σταματήσεις όχι μόνον τους προμηθευτές όπλων της ΕΕ προς την Τουρκία, αλλά και τον… φερέλπιδα κατ’ όνομα δημοκρατικό πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν που ομνύει στο όνομα του πιστού «συμμάχου» της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ τον Ερντογάν, ν’ αξιώσει την απομάκρυνση από τη μαρτυρική Κύπρο των επί 46 χρόνια κατοχικών στρατευμάτων, απελευθερώνοντας τα κατεχόμενα και εκδιώκοντας τους φερτούς «πρωθυπουργούς» μαϊμούδες από όλα τα κατεχόμενα;

Είναι ικανοποιημένοι οι Έλληνες ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ όλων των μεταδικτατορικών κυβερνήσεων από την αδιαφορία του ΣΑ του ΟΗΕ για την εκκένωση της ΒΑ Κύπρου από τους στυγνούς πλιατσικολόγους της Άγκυρας; Πότε έθεσαν επιτακτικά την εκπλήρωση του καθήκοντος αυτού στον γεν. γραμματέα του ΟΗΕ;

Συμπέρασμα: Ούτε τα Rafale, ούτε οι γαλλικές φρεγάτες ή τα νεότερα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη είναι δυνατόν να σταματήσουν το επί περίπου μισόν αιώνα καθεστώς της «περιορισμένης κυριαρχίας» που μας παραπέμπει στις μαύρες ημέρες του Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Μήπως λοιπόν ήλθε η ώρα τα ασταμάτητα ταξίδια των επί των Εξωτερικών και Άμυνας, υπουργών μας σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, να επικεντρωθούν στον Ευρωμεσογειακό χώρο και οι εκπρόσωποί μας να ξυπνήσουν τα 4/5 των χωρών-μελών της «σύμμαχής» μας ΕΕ, που δεν δικαιολογούνται να λουφάρουν πληρώνοντας για την άμυνά τους τα υποπολλαπλάσια των δικών μας δαπανών;

Είναι ή όχι οι δαπάνες μας αυτές χρέος όλων των χωρών-μελών της ΕΕ, για την ίδια την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα;

Είναι ή όχι απαράδεκτη η αδιανόητη αυτή πραγματικότητα, που μας υποβιβάζει στα … αζήτητα του δυτικού κόσμου;

—————————————

Υ.Γ. Συχνά οι δημοσιογράφοι, που εκφράζουν τις αμφιβολίες τους για την υπερπήδηση των υπαίτιων κυβερνητικών αδιεξόδων, απογοητεύονται για τη συστράτευση σ’ αυτά τα εκούσια αδιέξοδα των περισσότερων πολιτικών μας δυνάμεων. Όμως έστω και αμυδρά προβάλλουν κάποιες εξαιρέσεις. Ανάμεσα σ’ αυτές, η σχετικώς πρόσφατη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη, σύμφωνα με την οποία είναι αδιανόητη η προμήθεια όπλων προς το καθεστώς του Ερντογάν, αλλά και η πάγια θέση του ΚΚΕ για την απαράδεκτη αυτή «συμμαχική» συμπεριφορά. Όμως είναι δυνατόν δύο κούκοι να φέρουν την άνοιξη;