Οι έλληνες ευρωβουλευτές υποστηρίζουν την άσκηση ως μέσο πρόληψης και θεραπείας

Με ερώτηση που απηύθυνε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η πλειονότητα των Ελλήνων Ευρωβουλευτών υποστήριξε προτάσεις ελλήνων ερευνητών που –εφόσον υιοθετηθούν– θα επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές στον τομέα της υγείας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πρόκειται για τους ευρωβουλευτές Ασημακοπούλου Άννα-Μισέλ, Βόζενμπεργκ Ελίζα, Γεωργούλη Αλέξη, Ζαγοράκη Θόδωρο, Καϊλή Εύα, Κεφαλογιάννη Μανώλη, Κυμπουρόπουλο Στέλιο, Κύρτσο Γιώργο, Μεϊμαράκη Ευάγγελο, Νικολάου Λευτέρη, Παπαδάκη Κώστα, Σπυράκη Μαρία, και Φράγκο Εμμανουήλ.

Οι ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων πλην της ΧΑ ανταποκρίθηκαν σε πρωτοβουλία του Εθνικού Κέντρου «Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς», με πρόεδρο τον ομότιμο καθηγητή Γιάννη Κουτεντάκη, και του Εργαστηρίου Υγιούς Διαβίωσης. Συντελεστές της προσπάθειας είναι επίσης οι Σωκράτης Παπαγεωργίου, Αν Καθηγητής Ιατρικής ΕΚΠΑ, Ηλίας Παναγιωτόπουλος, ομότιμος καθηγητής, Εμμανουήλ Μέντης, επίκουρος καθηγητής Πανεπιστήμιο Πατρών και Νικόλαος Γιαννής, δρ Ευρωπαϊκών Σπουδών.

Σε αυτή την σύγκλιση του συνόλου των κομμάτων που εκπροσωπούνται στην Ευρωβουλή, οδήγησε η παράθεση στοιχείων σύμφωνα με τα οποία οι μη μεταδοτικές ασθένειες –όπως καρκίνος, καρδιοπάθειες, νευροεκφυλιστικά νοσήματα και ευθραυστότητα οστών– όχι μόνον προκαλούν μακροχρόνια υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πασχόντων και πρόωρο θάνατο, αλλά και δαπάνες ύψους 115 δισ. ευρώ/έτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνολική εικόνα γίνεται πιο ζοφερή εάν προστεθεί και το ανυπολόγιστο κοινωνικό κόστος.

Το μεγαλύτερο μέρος των εν λόγω δαπανών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και φυσικά στην Ελλάδα) διατίθεται για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη και φαρμακοθεραπεία, και αφορά κυρίως άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Ελάχιστοι πόροι διατίθενται για την πρόληψη.

Με δεδομένο όμως ότι τα ως άνω ποσά θα διογκωθούν στο εγγύς μέλλον, λόγω της προβλεπόμενης αύξησης του αριθμού ατόμων ηλικίας άνω των 65 (ιδιαίτερα στην Ελλάδα που σήμερα έχει μεγάλο δείκτη υπογεννητικότητας), κρίνεται επιτακτικό να αναζητηθούν και άλλες, πιο εύκολα εφαρμόσιμες και μικρού κόστους, προσεγγίσεις.

Η σημασία της σωματικής άσκησης στην πρόληψη και τη συμπληρωματική θεραπεία του συνόλου των μη μεταδοτικών νοσημάτων είναι ευρέως γνωστή και επιστημονικά αποδεδειγμένη. Θεωρείται δε ως ένα αποτελεσματικό και φθηνό φάρμακο, ήδη από την κλασσική αρχαιότητα. Σημαντικό μάλιστα να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με τη χρήση σύγχρονων φαρμάκων, η σωματική άσκηση είναι μία παρέμβαση με μηδενικές αντενδείξεις.

Πλήθος μελετών έχει δείξει ότι η σωματική κίνηση, με το βάδισμα και το τρέξιμο να κατέχουν δεσπόζουσα θέση, υπήρξε βασικό συστατικό της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους και πλέον γνωρίζουμε δεκάδες βιολογικούς μηχανισμούς που τη συνδέουν με την υγεία.

Θα πρέπει ακόμα να θυμόμαστε ότι, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι Έλληνες έχουν από τα χαμηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας στον κόσμο, με δυνητικά ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις.

Το επίκαιρο δε θέμα του κοροναϊού ενισχύει τα παραπάνω, δεδομένου ότι όλοι σχεδόν οι παράγοντες κινδύνου για λοίμωξη ή σοβαρή Covid-19 (παχυσαρκία, καρδιοπάθειες, σακχαρώδης διαβήτης, κλπ) συνδέονται με την ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα. Φαίνεται μάλιστα ότι τα εμβολιαστικά προγράμματα είναι αποτελεσματικότερα σε άτομα που έχουν υιοθετήσει δραστήριους τρόπους ζωής, σε σχέση με άτομα που διάγουν καθιστική ζωή, ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο. Συνεπώς, προωθώντας τη συνταγογραφημένη άσκηση στα εθνικά συστήματα υγείας, είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί η θωράκιση της υγείας των πολιτών και ταυτόχρονα να μειωθούν οι δαπάνες υγείας.

Τέλος, θα είναι εμφανής η προστιθέμενη αξία από τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού πλαισίου, με σαφείς μηχανισμούς και προγράμματα ενεργού γήρανσης μέσω άσκησης και πρόληψης ασθενειών, εστιάζοντας στην εκπαίδευση των εμπλεκομένων ιατρών, άλλων επαγγελματιών υγείας, γυμναστών, αλλά και στην δραστηριοποίηση της Κοινωνίας των Πολιτών.