Η Τουρκία προσπαθεί να μπει ως γεωπολιτική σφήνα στον διάλογο ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση, που λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της εντεινόμενης ουκρανικής κρίσης, σημειώνει σε άρθρο της η ρωσική ιστοσελίδα eadaily.com.

Σκληρή γραμμή έναντι της Ρωσίας

Τηρώντας σκληρή γραμμή έναντι της Ρωσίας στο ουκρανικό πρόβλημα, η Αγκυρα ανέλαβε την πρωτοβουλία να γίνει πλατφόρμα για τη διευθέτηση των διαφορών μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, αναφέρει το άρθρο και συνεχίζει:

Ο ρώσος τουρκολόγος, ανώτερος ερευνητής στο IMEMO RAS, αναπληρωτής καθηγητής στη Διπλωματική Ακαδημία του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών Βλαντιμίρ Αβατκόφ εξηγεί αυτήν την πρωτοβουλία με την επιθυμία των τουρκικών αρχών «να καθίσουν σε δύο καρέκλες ταυτόχρονα, στο πλαίσιο της ιδεολογίας τους».

Στη Μόσχα, κατά τη γνώμη του, κατανοούν καλά την πολιτική της Τουρκίας: αφενός να επιδείξει την ανεξαρτησία της στη Ρωσία, αφετέρου είναι προς το συμφέρον της Δύσης να υπονομεύσει τις θέσεις της Μόσχας στον μετασοβιετικό χώρο.

Ο Βλαντιμίρ Αβατκόφ περιγράφει τις προσπάθειες της Τουρκίας να αρπάξει μια θέση στην εκτυλισσόμενη παγκόσμια σύγκρουση για την ασφάλεια.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον ομόλογό του της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι (φωτογραφία Reuters/Gleb Garanich)

Στο πλαίσιο της επιθυμίας της Αγκυρας να γίνει παγκόσμια δύναμη, χωρίς να διαθέτει επαρκή προσόντα γι’ αυτό, προσπαθεί συνεχώς να προτείνει οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες προκειμένου να ενταχθεί στην παγκόσμια ατζέντα και να προσπαθήσει να αποσπάσει ορισμένα πλεονεκτήματα μέσω του διαλόγου.

Σε δύο καρέκλες

Η Τουρκία προσπαθεί να καθίσει σε δύο καρέκλες ταυτόχρονα. Προσπαθεί να εφαρμόσει τη φιλόδοξη πολιτική της, αλλά ταυτόχρονα δεν διαθέτει αρκετούς πόρους. Η Αγκυρα επιχειρεί να τα βάλει στο πλαίσιο της λεγόμενης ιδεολογίας του κόμβου, συγκεντρώνοντας διάφορα εμπορικά και μεταφορικά έργα στην επικράτειά της.

Ο «διποδισμός» της Τουρκίας εκδηλώνεται και στο γεγονός ότι αφενός επιδεικνύει την ανεξαρτησία της στη Ρωσία, αφετέρου όμως δείχνει στη Δύση πως υπονομεύει τις προσπάθειες της Μόσχας στον μετασοβιετικό χώρο.

Η πολιτική αυτή εκδηλώνεται και στο γεγονός ότι η Τουρκία από τη μια ενδιαφέρεται να ενισχύσει την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία, με την οποία έχει στενές επαφές και μεγάλο εμπορικό τζίρο.

Αλλά ταυτόχρονα, προσπαθεί να οικοδομήσει οικονομικούς και στρατιωτικοπολιτικούς δεσμούς με την Ουκρανία, αποκομίζοντας επίσης κέρδος, λαμβάνοντας παλιές τεχνολογίες που έχουν απομείνει σε αυτήν τη χώρα και προμηθεύοντας τις δικές της νέες στρατιωτικές τεχνολογίες, όπως τα drones Bayraktar, που θα δοκιμαστούν σε μάχη.

Η Ρωσία επαναλαμβάνει αυτό που έχει ήδη τονιστεί σε υψηλό επίπεδο πολλές φορές, δηλαδή ότι δεν αντιτίθεται στις προσπάθειες της Τουρκίας να ομαλοποιήσει την κατάσταση στην Ουκρανία – μεταξύ των διαφόρων αντιμαχόμενων μερών.

Η αντιρωσική θέση της Τουρκίας

Μάλιστα, αυτό τόνισε ο Ντμίτρι Πεσκόφ (Γραμματέας Τύπου του Κρεμλίνου). Το κύριο πράγμα εδώ είναι η εκπλήρωση από το Κίεβο των υποχρεώσεών του στο πλαίσιο των συμφωνιών που είχαν συναφθεί νωρίτερα. Περί αυτού μιλάμε και όχι για οποιαδήποτε μεσολάβηση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

Επιπλέον, γνωρίζουμε τη σκληρή αντιρωσική θέση της Τουρκίας σχετικά με την επανένωση της Κριμαίας με τη Ρωσία.
Ως μέρος της εκτυλισσόμενης σύγκρουσης στον κόσμο για την παγκόσμια ασφάλεια, η Τουρκία επιδεικνύει ολοένα και περισσότερο τη δέσμευσή της στη Δύση, αλληλεπιδρώντας με τον αγγλοσαξονικό κόσμο.

Ταυτόχρονα, είναι προφανές ότι η Αγκυρα εξακολουθεί να ελπίζει στην ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, διατηρώντας το σημερινό status quo ή τη μικρή αλλαγή του, εντός του οποίου θα μπορέσει να αρπάξει οφέλη στην ανατολική Ευρώπη, είτε είναι Ουκρανία είτε Βαλκάνια, καθώς και στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία.

Πλήγματα στην τουρκοκεντρική ολοκλήρωση

Η τουρκοκεντρική ολοκλήρωση έχει υποστεί αναμφίβολα μια σειρά από πλήγματα.


Ο Βλαντιμίρ Αβατκόφ (εικονογράφηση eadaily.com/scoopnest.com)

Αυτά αποτυπώθηκαν στη διαδικασία της Κριμαίας, καθώς και στο πλαίσιο της συριακής σύγκρουσης αλλά και στα γεγονότα του Καζακστάν.

Η Τουρκία βασίζεται στην αρχή ότι όλοι οι τουρκικοί λαοί πρέπει να ακολουθούν τη λογική της Αγκυρας και προσπαθεί να αναγκάσει τα τουρκικά κράτη να εγκαταλείψουν τις παραδόσεις και τα έθιμά τους.

Η Ρωσία σε όλη την ιστορία πάντα υποστήριζε την ταυτότητα διαφόρων λαών.

Από αυτήν την άποψη, η Ρωσία κατάφερε να είναι ένα είδος σύνθεσης τόσο των σλαβικών όσο και των τουρκικών λαών.

Η Ρωσία κατάφερε να είναι και μεγάλη σλαβική και μεγάλη τουρκική δύναμη, μεγάλη χριστιανική και μεγάλη μουσουλμανική δύναμη.

Αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει η Τουρκία σε όλη την ιστορία, γι’ αυτό έχει υποστεί ήττες τη μία μετά την άλλη και έχει συρρικνωθεί στο μέγεθος που έχει σήμερα, τόσο εδαφικά όσο και ως προς τη σημασία της στο σύστημα των διεθνών σχέσεων» καταλήγει ο Βλαντιμίρ Αβατκόφ.

Πηγή: eadaily.com, echedoros-a.gr

Headlines