«Τα εμβόλια είναι γιατροί, αλλά ο κόσμος δεν πιστεύει». Με ένα μήνυμα ζωής κι ένα παράπονο γνώρισε ο κόσμος τη γιαγιά Παρέσσα Ορφανίδου, 106 ετών, μέσα από την κάμερα της δημόσιας τηλεόρασης που την περίμενε προ ημερών στο εμβολιαστικό κέντρο όπου εμφανίστηκε για την αναμνηστική της δόση, συνοδευόμενη από τον γιο της Γιάννη, 81 ετών.

Αφού εμβολιάστηκε για τρίτη φορά, στη συνέχεια, περιστοιχισμένη από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας Στρυμονικού Σερρών, ενθάρρυνε όλο τον κόσμο να πράξει το προφανές. «Να κάνουν όλοι το εμβόλιο, ας το κάνουν, γιατί δεν το κάνουν;» αναρωτήθηκε με ύφος σοβαρό και έπειτα έκανε το χατίρι να ποζάρει για σέλφι με όλους τους παρευρισκόμενους σαν σταρ του σινεμά.

Το ίδιο επίμονο παράπονο εξέφρασε η υπεραιωνόβια γιαγιά από τον Πόντο, μιλώντας στα «ΝΕΑ». «Γιατί το χωριό μας έχει ανεμβολίαστους, γιατί ο κόσμος δεν κάνει το εμβόλιο;» είπε, καθώς αυτή μοιάζει να είναι η μόνιμη απορία της τον τελευταίο καιρό που παρακολουθεί τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού της Βόρειας Ελλάδας στις ειδήσεις. Η ίδια ήταν από τους πρώτους που έκλεισε το ραντεβού με την «Ελευθερία» όταν ενεργοποιήθηκε το εθνικό σχέδιο εμβολιασμού στη χώρα. «»Εμείς πότε θα κάνουμε το εμβόλιο;» με ρωτούσε συνέχεια. Την έβαλα κι εγώ στη σειρά κι εμβολιάστηκε από τους πρώτους με μεγάλο θάρρος», αναφέρει ο γιος της Γιάννης Ορφανίδης.

Αν και η πορεία της, από την Τραπεζούντα που γεννήθηκε το 1915 μέχρι και το Λιβαδοχώρι Σερρών όπου κατοικεί σήμερα, δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, η γιαγιά Παρέσσα αγαπά τη ζωή με πάθος. Παραμένει αισιόδοξη ακόμα και όταν θυμάται με πόση δυσκολία κατάφερε, κρατώντας το χέρι της μητέρας της, παιδάκι, να φτάσει μαζί με άλλους πρόσφυγες από τον Πόντο στον Πειραιά, από εκεί στη Θεσσαλονίκη και έπειτα στην Καλαμαριά για καραντίνα.

Ωσπου πάτησαν το πόδι τους σε ένα ορεινό, φτωχό χωριό, τη Σκοπιά Σερρών, κι έστησαν το σπιτικό τους. Εκεί γνώρισε και τον άντρα της, ένα συνομήλικο προσφυγόπουλο, ορφανό, που μεγάλωσαν μαζί για χρόνια σαν αδέρφια.

Μετά τον γάμο τους, το 1950, μετακόμισαν στο Λιβαδοχώρι και το 1965 ήρθαν στη μεγάλη πόλη για να δουλέψει εκείνος στον Δήμο Νέας Ιωνίας, από όπου πήρε σύνταξη κι επέστρεψαν αχώριστοι και πάλι στη γη τους στο χωριό. Από το 1986 που τον έχασε, η γιαγιά Παρέσσα ανεβοκατέβαινε συχνά στην πρωτεύουσα για να βλέπει τα τέσσερα παιδιά της. Τα τελευταία χρόνια, όμως, στήλωσε τα πόδια: «Θέλω να με πάτε στο χωριό. Θέλω να πεθάνω σπίτι μου», διεμήνυσε και η επιθυμία της έγινε αμέσως σεβαστή.

Πώς φτάνει κανείς 106 χρονών; Τα μυστικά της μακροζωίας της γιαγιάς Παρέσσας κρύβονται στις πολλές ώρες ύπνου, στο γεγονός ότι τρώει ό,τι τραβάει η όρεξή της – σήμερα ζήτησε πατάτες τηγανητές – και στην αγάπη που έχει στα λουλούδια της, με τα οποία μιλάει καθημερινά σαν να είναι άνθρωποι. Παρά τον έναν αιώνα που κουβαλά στους ώμους, συνεχίζει να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού, ενώ, όταν έχει κέφι, βάζει φωτιά και μαγειρεύει συνταγές από τον Πόντο.

Η μεγάλη της αδυναμία, εκτός από τον γιο της Γιάννη, είναι το περιβόλι τους, το οποίο ποτίζει μόνη της και κάθε άνοιξη της δίνει τους καρπούς του: ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, αγγούρια, κρεμμυδάκια. «Φέτος μη φυτέψεις τίποτα, παιδί μου, μην έχεις ταλαιπωρία και φασαρίες μετά», λέει στον γιο της κάθε χρόνο. «Αν δεν το κάνω να έχω κι εγώ να ασχολούμαι, να έχεις κι εσύ να καμαρώνεις, δεν μπορώ, θα τρελαθώ», της απαντά εκείνος για να την καθησυχάσει.

Από το 1962, τότε που κινδύνευσε η ζωή της εξαιτίας ενός σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετώπισε, η γιαγιά Παρέσσα δεν το έχει βάλει κάτω στιγμή. Τελευταία, όμως, βλέποντας το παιδί της να πηγαινοέρχεται Αθήνα – Λιβαδοχώρι για να τη φροντίζει, λέει, «σε βασάνισα, παιδί μου, έχω γεράσει πολύ, πρέπει να πεθάνω να ησυχάσεις».

Και παρότι, όπως λέει η ίδια, ο Θεός την αξίωσε να κρατήσει στα χέρια της τέσσερα παιδιά, οκτώ εγγόνια, δεκαπέντε δισέγγονα και έξι τρισέγγονα, υπάρχει ακόμα μία τελευταία επιθυμία που σιγοκαίει στην καρδιά της. «Αλλη μια δόση να κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ και μετά ας πεθάνω», είπε πρόσφατα στον γιο της με την αγωνία ζωγραφισμένη στο βλέμμα της για το αν θα προλάβει τις επόμενες εθνικές κάλπες.

«Είναι ΠΑΣΟΚ κι όταν έφυγε η Γεννηματά έκλαψε πολύ», εξηγεί ο γιος της συμπληρώνοντας: «Νοιάζεται πολύ για την Ελλάδα. Συχνά μου λέει, «η Ελλάδα τράβηξε τόσο πολλά και όλοι μας μαζί θα το περάσουμε κι αυτό το κακό, αλλά πρέπει να είμαστε ενωμένοι, να μη μαλώνουμε και να κάνουμε το εμβόλιο»».

Headlines