Τα χειροκροτήματα έχουν προ πολλού κοπάσει. Όμως το νοσηλευτικό προσωπικό στις ΗΠΑ -όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, εξάλλου- συνεχίζει να δίνει την άνιση μάχη με την COVID-19, εξουθενωμένο έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας. Τώρα, δε, εν μέσω και σοβαρών ελλείψεων προσωπικού. Και δη, σε νοσηλευτικό.

«Ρωτήστε οποιαδήποτε νοσοκόμα στις Ηνωμένες Πολιτείες -είμαστε πάνω από 4 εκατομμύρια- πώς είναι και η απάντηση που θα λάβετε είναι η ίδια: “οι νοσοκόμες δεν είναι καλά”», γράφει σε άρθρο στο CNN  η Λόρεν Γκαζάλ, νοσηλεύτρια στη Νέα Υόρκη και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

«Για εμάς, το 2022 μπορεί συχνά να φαντάζει πολύ πιο ζοφερό από όσα ζήσαμε στην αρχή της πανδημίας», επισημαίνει.

«Ναι, τώρα έχουμε εμβόλια και περισσότερο ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Όμως το γεγονός ότι είμαστε στην πρώτη γραμμή των πανδημικών κυμάτων σημαίνει τεράστια  σωματική και ψυχική επιβάρυνση, που οδηγεί σε τεράστια εξουθένωση».

Οι υπερωρίες ίσως είναι πια το λιγότερο, λέει. «Η πανδημία άνοιξε το Κουτί της Πανδώρας. Δεν υπάρχουν αρκετοί ειδικευμένοι νοσηλευτές για τον όγκο των ασθενών».

«Η εξουθένωσή μας προκαλείται από ένα συστημικό χάος, που δεν δημιουργήσαμε εμείς», τονίζει, «αλλά αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίζουμε καθημερινά»…

«Ο κόμπος στο χτένι»

Πλέον, έχουν αρχίσει να οργανώνονται κινητοποιήσεις.

Περίπου 100 νοσοκόμες και άλλοι υγειονομικοί διαδήλωσαν προ ημερών στο Πίτσμπουργκ, ζητώντας βελτίωση των συνθηκών εργασίας και προσλήψεις προσωπικού.

Τα επίσημα στοιχεία στις ΗΠΑ δείχνουν ότι περισσότερα από 1.000 νοσοκομεία αναφέρουν καθημερινά σημαντικές ελλείψεις σε εργαζόμενους τις τελευταίες εβδομάδες.

Ένας από τους λόγους, βραχυπρόθεσμα, είναι η εξάπλωση της εξαιρετικά μεταδοτικής παραλλαγής Όμικρον και η μόλυνση ολοένα και περισσότερων υγειονομικών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ρυθμοί με τους οποίους βγαίνουν εκτός υπηρεσίας, λόγω καραντίνας, είναι ταχύτεροι από εκείνους με τους οποίους επιστρέφουν στη δουλειά όσοι έχουν αναρρώσει.

Σε νοσοκομεία από τη Βοστώνη και το Οχάιο, έως το Ντάλας, οι τραγικές ελλείψεις προσωπικού οδήγησαν προ ημερών σε μείωση του αριθμού των διαθέσιμων κλινών, ακόμη και στις ΜΕΘ.

Σωματεία νοσηλευτών από διάφορες πολιτείες, όπως την  Καλιφόρνια, το Μίσιγκαν και την Πενσυλβάνια προειδοποίησαν εν τω μεταξύ την κυβέρνηση Μπάιντεν ότι η μείωση του χρόνου καραντίνας στις πέντε ημέρες για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης θέτει σε κίνδυνο προσωπικό και ασθενείς.

Όμως, το πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στα αμερικανικά νοσοκομεία έχει προκύψει πολύ πριν από την Όμικρον. Για την ακρίβεια, είναι σε βάθος χρόνου που ο κλάδος «αιμορραγεί».

Μαζικές παραιτήσεις

Τα αυξανόμενα κρούσματα στις τάξεις των υγειονομικών επιτείνουν τις ήδη τραγικές ελλείψεις, λόγω μαζικών παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων εν μέσω πανδημίας.

Από πέρυσι τον Φεβρουάριο, ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης στις ΗΠΑ έχει χάσει σχεδόν μισό εκατομμύριο εργαζόμενους, σύμφωνα με εκτιμήσεις του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας.

Στο Allegheny Health Network -ένα μη κερδοσκοπικό δίκτυο 14 νοσοκομείων- για παράδειγμα υπάρχουν σήμερα ανοιχτές 1.100 θέσεις για νοσηλευτές, έναντι 300 που ήταν πέρυσι.

Στο Γενικό Νοσοκομείο του δικτύου, έχουν μείνει οι μισοί αναπνευστικοί θεραπευτές (πολύτιμοι στην εποχή της COVID-19) από όσους εργάζονταν στις εγκαταστάσεις του προ της πανδημίας.

Το αποτέλεσμα είναι οι εναπομείναντες να περιθάλπουν διπλάσιο αριθμό ασθενών, σε βάρος της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας.

«Η υγειονομική περίθαλψη ήταν στο χείλος του γκρεμού και η COVID-19 ήρθε και μας έσπρωξε σε αυτόν», λέει στην Wall Street Journal η Ντορίν Μάκινταϊρ, νοσοκόμα στο Νοσοκομείο Παίδων της Μινεσότα και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της τοπικής  Ένωσης Νοσηλευτών.

Τα νοσοκομεία κράτησαν το προσωπικό αδύναμο για χρόνια, προς εξοικονόμηση πόρων, αναφέρει. Τώρα, οι κακές συνθήκες εργασίας ωθούν τους νοσηλευτές στην έξοδο.

Σε αναζήτηση λύσης

Η Καρμέλα Κόιλ, διευθύνων σύμβουλος της Ένωσης Νοσοκομείων Καλιφόρνιας, λέει ότι υποστηρίζει τη συνεργασία με τα συνδικάτα για την αναπλήρωση των κενών.

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την αναντιστοιχία προσφοράς-ζήτησης», τονίζει. Όμως η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει χρόνια, προειδοποιεί.

Προς το παρόν, επισημαίνει, τα νοσοκομεία πρέπει να ανακατανείμουν τους πόρους για να ξεπεράσουν αυτή την άνευ προηγουμένου έλλειψη προσωπικού.

Ήδη από το περασμένο φθινόπωρο, το ακαδημαϊκό ιατρικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια πρόσφερε μπόνους για να αποτρέψει από την παραίτηση νοσηλευτές στη  ΜΕΘ.

Όσοι συμφώνησαν να παραμείνουν για δύο χρόνια έλαβαν  10.000 δολάρια και τα μισά σε όσους θα μείνουν στις θέσεις τους για έναν χρόνο.

Παρ’ όλα αυτά έφυγαν 20 από τους 100 εργαζόμενους. Σύμφωνα με την προϊσταμένη νοσηλεύτρια της μονάδας ΜΕΘ, Κάρα Χόκινς, οι περισσότεροι δήλωσαν ότι θα συνεχίσουν ως ανεξάρτητοι νοσηλευτές.

Πρόκειται για μία τάση που δείχνει να κερδίσει ολοένα και περισσότερο έδαφος στις ΗΠΑ εν μέσω πανδημίας.

Νοσοκόμοι και νοσοκόμες εγκαταλείπουν θέσεις πλήρους απασχόλησης, προσφέροντας στη συνέχεια τις υπηρεσίες τους για την προσωρινή αναπλήρωση κενών σε νοσοκομεία, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έως και τριπλάσια αμοιβή.

Το 2020, ο αριθμός των ανεξάρτητων νοσηλευτών αυξήθηκε κατά 35%, συγκριτικά με τα προ πανδημίας επίπεδα. Πέρυσι, άγγιξε το 40%.

Στο μεσοδιάστημα, στον «χορό» έχουν αρχίσει να μπαίνουν και τεχνολογικές εταιρείες με πλατφόρμες απασχόλησης προσωπικού υγειονομικής περίθαλψης, σπρώχνοντας ουσιαστικά νοσηλευτές στα «θολά νερά» της gig economy.

Ανεξαρτήτως όρων, πρόκειται πρακτικά για ανακύκλωση του  εργατικού δυναμικού σε έναν κλάδο, που παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις (και) στις ΗΠΑ.

Εξ ου και, μεσούσης της «λαίλαπας» της Όμικρον, έχει αρχίσει ένα «πλιάτσικο» των πλούσιων χωρών στο υγειονομικό προσωπικό φτωχότερων κρατών, με προσλήψεις ξένων νοσηλευτών,  επιδεινώνοντας έτσι την κατάσταση στα εκεί ήδη γονατισμένα συστήματα υγείας και διευρύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τις ανισότητες στον τομέα της υγείας.

Headlines