Οι «πλαστικές» επενδύσεις της πετρελαϊκής βιομηχανίας

Βρισκόμαστε στη μέση της  ενεργειακής μετάβασης. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα ηλεκτρικά οχήματα γίνονται φθηνότερα, το δίκτυο γίνεται πιο πράσινο και οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι πλέον αντιμέτωπες με νέες σημαντικές προκλήσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκριθούν.

Και για αυτό, οι κολοσσοί των ορυκτών καυσίμων στρέφουν πλέον το βλέμμα τους προς τα πετροχημικά, και ιδιαίτερα τα πλαστικά, ως το επόμενο πεδίο για ανάπτυξη.

«Τα πλαστικά είναι το Σχέδιο Β για τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων», δήλωσε η Judith Enck, Ιδρύτρια και Πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής ομάδας υπεράσπισης Beyond Plastics .

Τα πλαστικά, τα οποία κατασκευάζονται από ορυκτά καύσιμα, αναμένεται να οδηγήσουν σχεδόν το ήμισυ της αύξησης της ζήτησης πετρελαίου μέχρι τα μέσα του αιώνα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας. Αυτό ξεπερνά ακόμη και τομείς που είναι δύσκολο να απελευθερωθούν από τον άνθρακα όπως η αεροπορία και η ναυτιλία.

«Κάθε εταιρεία που ασχολείται επί του παρόντος με την παραγωγή πλαστικών, αν κοιτάξετε τους προϋπολογισμούς κεφαλαίων της για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια, μιλάνε για σχέδια επέκτασης», δήλωσε στο CNBC, ο Ramesh Ramachandran, Διευθύνων Σύμβουλος της No Plastic Waste , μια πρωτοβουλία από την Mindaroo Foundation που εργάζεται για να δημιουργήσει μια προσέγγιση βασισμένη στην αγορά σε μια κυκλική οικονομία πλαστικών.

Ωστόσο, μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου είναι ήδη πλημμυρισμένο από πλαστικά. Έτσι, όπως αναφέρει το CNBC, οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων και πετροχημικών βασίζονται στις αναδυόμενες οικονομίες στην Ασία και την Αφρική για να οδηγήσουν την ανάπτυξη.

Το πλαστικό πλημμυρίζει τον αναπτυσσόμενο κόσμο

Ο Άλαν Γκέλντερ της Wood Mackenzie προβλέπει ότι κάθε χρόνο έως το 2050, θα σημειώνονται 10 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι ανάπτυξης στην αγορά πετροχημικών, τα οποία χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πλαστικών και άλλων προϊόντων. Λέει ότι πολλά από αυτά θα αποσταλούν στο εξωτερικό.

Μαζί με τους πετρελαϊκούς γίγαντες της Μέσης Ανατολής όπως το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κορυφαίος παραγωγός και εξαγωγέας πλαστικών πρώτων υλών και πολυμερών.

Η Ασία γενικά, και η Κίνα συγκεκριμένα, είναι οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς αυτών των πλαστικών δομικών στοιχείων.

Αλλά ο Enck αμφιβάλλει ότι οι καταναλωτές θέλουν στην πραγματικότητα περισσότερο πλαστικό.

Πράγματι, μια έρευνα της Ipsos σε περισσότερους από 19.000 ενήλικες διαπίστωσε ότι το 71% των καταναλωτών παγκοσμίως τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης των πλαστικών μιας χρήσης.

Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα πλαστικά καταλήγουν σε χωματερές ή ως απορρίμματα στη στεριά ή στη θάλασσα. Μόνο το 9% όλων των πλαστικών που έχουν κατασκευαστεί ποτέ έχει ανακυκλωθεί, γιατί γενικά, η κατασκευή «παρθένου» πλαστικού είναι η φθηνότερη επιλογή.

Η Κίνα συνήθιζε να ανακυκλώνει επικερδώς μεγάλο μέρος του πλαστικού του κόσμου, αλλά σταμάτησε να δέχεται εισαγωγές πλαστικών απορριμμάτων το 2018, καθώς μεγάλο μέρος τους ήταν πολύ μολυσμένο για να επαναχρησιμοποιηθεί.

Έτσι τώρα, αυτά τα απόβλητα διοχετεύονται σε φτωχότερα έθνη που δεν έχουν την υποδομή για να τα επεξεργαστούν ή να τα ανακυκλώσουν.

Η Αφρική σημείωσε τετραπλάσια αύξηση στις εισαγωγές πλαστικών απορριμμάτων το 2019, το έτος αφότου η Κίνα έκλεισε τις πόρτες της.

Πλαστικά πλημμύρισαν επίσης την Ινδία, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία και το Βιετνάμ, τα οποία έκτοτε έχουν εφαρμόσει τους δικούς τους περιορισμούς στις εισαγωγές. Αλλά οι ΗΠΑ εξακολουθούν να στέλνουν τα απόβλητά τους εκεί ούτως ή άλλως.

Πηγή: ΟΤ