Ο «Μινώταυρος» της ακρίβειας τρώει κυβερνήσεις

H οργή, η αγανάκτηση, ο προβληματισμός, η αγωνία και η απαισιοδοξία για το αύριο σε συνδυασμό με την παρούσα ακρίβεια στις τιμές προϊόντων (πολλών μάλιστα βασικών αγαθών) και υπηρεσιών κυριαρχεί στο μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.

Η ακρίβεια είναι εδώ και πλήττει όλο και περισσότερο. Πολλοί όμως υπουργοί και αρμόδιοι παράγοντες κάνουν πως βλέπουν το μεγάλο αυτό θέμα που απειλεί να βάλει φωτιά στην κοινωνία και να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικής αναταραχής που θα έχει αντίκτυπο και στους πολιτικούς συσχετισμούς.

Από το περίφημο καλάθι της νοικοκυράς να ξεκινήσει κανείς και να φθάσει έως την ενέργεια και τα καύσιμα, το κόστος που καλούνται να σηκώσουν οι πολίτες είναι δυσβάσταχτο.

Αμέτρητοι συμπολίτες μας αγωνιούν για το μηνιάτικο για να δουν εάν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε βασικές ανάγκες και το ερώτημα είναι τι γίνεται και πώς μπορεί να διορθωθεί η κατάσταση ή τουλάχιστον να αμβλυνθούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και σε σημαντικό βαθμό οι στρεβλώσεις που παρατηρούνται στην αγορά λόγω των ανατιμήσεων.

Οι πολίτες δεν θέλουν αναλύσεις και δικαιολογίες για εξωγενείς παράγοντες και για γεωπολιτικά παιχνίδια. Δεν τους αφορούν, αλλά θέλουν να υπάρξει πρακτικά απάντηση και λύσεις.

Πριν 40 χρόνια περίπου ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε την περίφημη ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή) και δόθηκαν γενναίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Προφανώς δεν θα ανατρέξει κανείς σε συνταγές και λύσεις περασμένων δεκαετιών, αλλά το κρίσιμο είναι να μπορεί να βρει τα κατάλληλα εργαλεία για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα πριν λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.

Και λύσεις υπάρχουν και κινούνται στον αντίποδα της λογικής περί αυτορρύθμισης της αγοράς. Ήδη πολλοί οικονομολόγοι ασπάζονται τη λεγόμενη «λογιστική των γενεών» που ουσιαστικά θεωρεί ότι η οικονομική ευημερία ενός ανθρώπου εξαρτάται από το εισόδημα ολόκληρης της ζωής του. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε μες την επιβίωση.

Ουδείς πρέπει να λησμονεί ότι  η «τσέπη» των  πολιτών είναι αυτή που επηρεάζει σημαντικά και τη στάση των πολιτών έναντι των κυβερνήσεων. Η οικονομία είναι πολλές φορές ο καταλύτης για την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών που δεν τους νοιάζουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια με βάση το ελληνικό σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης, ούτε συγκινούνται από τις επενδύσεις που γίνονται ή θα γίνουν από ελληνικές ή ξένες εταιρείες στην Ελλάδα και για τις ευκαιρίες που δημιουργούνται για την ανάπτυξή τους.

Θέλουν λύσεις για την βενζίνη και το πετρέλαιο που καλπάζει (σ.σ. δείτε τι γίνεται χρόνια τώρα με τους ειδικούς φόρους), για το κόστος της ενέργειας, για τις τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Όλα τα μεγαλεπήβολα σχέδια που συζητούνται δεν τους αφορούν στην παρούσα περίοδο, τα προσπερνάνε και αδιαφορούν.

Η τσέπη τους, το πορτοφόλι τους φτιάχνουν κλίμα. Και αυτό ας το έχουν κατά νου στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς δεν είναι κατασκεύασμα της αντιπολίτευσης η ακρίβεια που δεν έχει χρώμα και ιδεολογικές προτιμήσεις.

Το επόμενο διάστημα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Η οικονομία είναι σε πήλινα πόδια. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και απαιτείται να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις και να υπάρξει διαφορετική προσέγγιση σε αρκετά ζητήματα.

Για να μην φθάσουμε πάλι να συζητάμε για όσα μας πόνεσαν τα μνημονιακά χρόνια.

Οι μέρες που έρχονται θα είναι δύσκολες και η κυβέρνηση πρέπει να πάρει αποφάσεις ενίσχυσης των εισοδημάτων, τιθάσευσης της ακρίβειας και ελέγχων της αγοράς για αισχροκέρδεια.

Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η οργή του κόσμου θα θεριέψει. Και μπροστά στο…άδειο πιάτο το…μάτι «πολιτικά γυαλίζει» και οι κοινωνικοί και πολιτικοί συσχετισμοί αλλάζουν, όσο ο Μινώταυρος της ακρίβειας τρώει όχι αποταμιεύσεις, αλλά διαθέσιμο εισόδημα από μισθούς και συντάξεις.