Τη λειτουργία της πλατφόρμας #MeNow_MeToo ανακοίνωσαν σήμερα Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (Ε.Δ.κ.Β.) και η Σοφία Μπεκατώρου.

Στην πλατφόρμα www.menowmetoo.gr μπορεί κάθε άτομο να α) περιγράψει την εμπειρία κακοποίησης που έχει ζήσει (ανώνυμα) και β) να ονοματίσει τον δράστη αλλά και το πλαίσιο στο οποίο συνέβη το περιστατικό.

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι το φαινόμενο της κακοποίησης συνέβαινε πάντα, συμβαίνει ακόμα συνέβαινε και συμβαίνει παντού, σε χώρους και πλαίσια που θα έπρεπε να νιώθουμε και να είμαστε ασφαλείς.


Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί 208 μαρτυρίες, εκ των οποίων έχουν αναλυθεί οι 150, ενώ τα θύματα ήταν κατά πλειοψηφία γυναίκες.

  • 70,7% αφορά σε σεξουαλική κακοποίηση [34,7% με σωματική επαφή (με ανήλικο ή σεξ. πράξεις χωρίς συναίνεση
  • 18% βιασμός
  • 16% σεξουαλική επίθεση [2% μέσω εικόνας]
  • 18% αφορά σεξουαλική παρενόχληση
  • 5,3% σε άλλες μορφές συντροφικής βίας πλην σεξουαλικής
  • 6% άλλες μορφές.

Το πλαίσιο:

  • 22% των μαρτυριών αφορά σε περιστατικά που έχουν συμβεί στην οικογένεια,
  • 20% σε εκπαιδευτικά πλαίσια,
  • 15% σε περιπτώσεις συντροφικής βίας,
  • 14% σχετίζεται με χώρους διασκέδασης,
  • 9% σε εργασιακά πλαίσια,
  • 7% σε χώρους υγείας,
  • 6% τα περιστατικά έχουν συμβεί στη γειτονιά,
  • 3% χώρους άθλησης,
  • 4% σε περιπτώσεις κάλυψης αναγκών (π.χ. αγορά προϊόντων και/ή λήψη υπηρεσιών είτε κατ’ οίκον είτε σε επαγγελματικό χώρο.

Οι δράστες

Δράστης σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού (έως 14 ετών) είναι κοντινός συγγενής (ξάδελφος, πατέρας, θείος, αδελφός) για 1:4 παιδιά (25,4%) ή άτομο σε θέση ευθύνης (εκπαιδευτικός, ιατρός, προπονητής, ομαδάρχης) για 1:5 παιδιά (19,5%). Στις έφηβες (14+ -18), σχεδόν 3:10 (27,5%) αναφέρουν σεξουαλική κακοποίηση/παρενόχληση από άτομο σε θέση ευθύνης ενώ σχεδόν 4:10 (36,4%) από άτομο με το οποίο βγήκαν ραντεβού ή που το θεωρούσαν σύντροφό τους (ενδεχόμενη αποπλάνηση). Παρόμοιο είναι το ποσοστό στις ενήλικες γυναίκες, όπου 1:3 (32,8%) αναφέρει κακοποίηση από σύντροφο (ραντεβού ερωτική/σεξουαλική σχέση).

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου ανακοινώθηκαν τα πλαίσια που έχουν αναφερθεί ονομαστικά στις μαρτυρίες, τα οποία περιλαμβάνουν σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ινστιτούτα επαγγελματικής κατάρτισης, σχολές και πανεπιστήμια, φροντιστήρια, νοσοκομεία, κλινικές και ιατρεία, δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρήσεις, αθλητικούς χώρους, γυμναστήρια, κατασκηνώσεις, μέσα μαζικής μεταφοράς, θρησκευτικούς χώρους.

Μην μένετε αμέτοχοι

«Διαβάζοντας τις καταγγελίες αυτές μόνο θλίψη και θυμό νιώθω. Διαπιστώνω ότι ως κοινωνία έχουμε χάσει τον έλεγχο των ορίων της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της διαχείρισης εξουσίας» ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου η Σοφία Μπεκατώρου, Χρυσή Ολυμπιονίκης της Ιστιοπλοΐας, Ψυχολόγος Bsc., Υπεύθυνη υλοποίησης προγράμματος S.O.F.I.A. project. «Επικαλούμενοι το επάγγελμα, την αυθεντία ή τις καλές προθέσεις, διαπράττουμε ψυχολογικά βασανιστήρια αντλώντας δύναμη και υπερηφάνεια. Είναι σαφές ότι πρέπει να τραβήξουμε άμεσα μια γραμμή και να φροντίσουμε να αναδιαρθρώσουμε όλα τα πλαίσια που εμφανίζεται η βία ξεκινώντας απο τον ίδιο μας τον εαυτό και την οικογένεια. Ο τρόπος που μιλάμε, συμπεριφερόμαστε και λειτουργούμε μεταφέρει μηνύματα φανερά και κρυφά και αναπαράγουν τη βία».

«Πρέπει να αρχίσουμε» τόνισε «να συνειδητοποιούμε πως όταν μένουμε αμέτοχοι στο θέμα της βίας, την ενισχύουμε και είναι ατομική μας ευθύνη να διαχωρίσουμε τη θέση μας και να παρέμβουμε όταν βλέπουμε κακοποιητικές συμπεριφορές.

»Είναι φανερό ότι αναγκαία είναι η παρέμβαση μέσω της παιδείας με στόχο της πάταξη της έμφυλης βίας. Οι αλλαγές του εκπαιδευτικού μας συστήματος μέσω δράσεων, καλλιέργειας, δεξιοτήτων ζωής στα θέματα φύλου, των δικαιωμάτων, της ψυχικής και σωματικής υγείας, της ασφάλειας, της προστασίας του γενετήσιου σεβασμού και της ισότητας, είναι μια αρχή.

»Για την επιτυχία όμως του προγράμματος είναι απαραίτητη η υλοποίησή του σε όλες τις πτυχές ξεκινώντας απο το νηπιαγωγείο μέχρι το λύκειο.

»Η καταγραφή μέσω της πλατφόρμας MeNow MeToo ήρθε εδώ για να μείνει. Είναι η πλατφόρμα που θα βοηθήσει έμπρακτα να χαρτογραφηθεί το μέγεθος του παγόβουνου που αναλύουμε».

Αποτελεσματικά μέτρα

«Καθημερινά είμαστε αντιμέτωποι με τη βία. Βία μέσα στα σπίτια, στα σχολεία, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμα και στις παρέες που κάποιες φορές έχουν πολύ δυσάρεστη κατάληξη» ανέφερε η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια Φρύνη Τσάκωνα.

«Κάποιες φορές επίσης αντιμετωπίζουμε τη βία στην εργασία μας όπου οι άνθρωποι που κατέχουν θέσεις ισχύος νομίζουν ότι μπορούν να κυριαρχούν πάντα στους άλλους και τις περισσότερες φορές να μένουν ατιμώρητοι. Το πιο οδυνηρό όμως και ιδιαίτερα για εμάς τις γυναίκες είναι που αντιμετωπίζουμε τη βία που ενίοτε ντύνεται με τα ρούχα του έρωτα, της αγάπης και της συντροφικότητας. Η κοινωνία δυστυχώς αποφεύγεται να αποδεχτεί ακόμα πως απο την παιδική μας ηλικία έχουμε εμπειρίες που μας φέρθηκαν σεξιστικά, μας παρενόχλησαν σεξουαλικά ή και μας κακοποίησαν. Ξέρουμε όλοι ότι αυτο και συνέβαινε και συμβαίνει. δυστυχώς συμβαίνει σε χώρους που θα έπρεπε να είμαστε ασφαλείς και να αισθανόμαστε ασφαλείς. Ήρθε η στιγμή που πρέπει να πάψουμε να ανεχόμαστε κάθε μορφή βίας. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να διεκδικήσουμε μια ζωή που διέπεται απο ομορφιά και ελευθερία. Έφτασε η στιγμή που η πολιτεία πρέπει να θεσμοθετήσει πιο αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης και προστασίας. πρέπει να σταθούμε δίπλα στα θύματα και απέναντι απο τους δράστες».

Πόλεμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αρμόδια για θέματα Δημογραφικής Πολιτικής και Οικογένειας, Μαρία Συρεγγέλα δήλωσε πως «στον αγώνα της πρόληψης και καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών κανένας και καμία δεν πρέπει να είναι μόνος ή μόνη και εάν δεν συνεργαστούμε όλοι μαζί, φορείς, πολίτες και ιδιωτικός και δημόσιος τομέας δεν θα μπορέσουμε να έχουμε τα βέλτιστα αποτελέσματα. άλλωστε και έναν χρόνο μετά της εξομολόγησης της Σοφίας Μπεκατώρου πολλές γυναίκες έχουν αρχίσει να μιλούν, δεν σωπαίνουν».

«Όλα αυτά τα φαινόμενα βίας συμβαίνουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια απλώς δεν τα γνωρίζαμε ή γνωρίζαμε πως η βία αυτή ήταν σκιώδης, κρυμμένη πίσω απο κλειστές πόρτες, είτε ήταν ο χώρος εργασίας ή ο χώρος του σπιτιού μας. Όπως επίσης η βία αφορά όλους και όλες, όχι συγκεκριμένες ομάδες, δεν έχει γεωγραφικούς, φυλετικούς περιορισμούς. Παλιά υπήρχε η νοοτροπία ότι τα εν οίκω μη εν δήμω. Πλέον και η κοινωνία είναι πιο ευαισθητοποιημένη και αυτό είναι το πιο σημαντικό ότι έχουν αρχίσει και τα τρίτα πρόσωπα να μιλούν και να καταγγέλλουν και να βοηθούν» συνέχισε και κατέληξε:

«Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο πόλεμος αυτός δεν είναι πόλεμος των φύλων. Είναι ένας πόλεμος που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Νομικό και θεσμικό πλαίσιο υπάρχει, η υλοποίηση είναι το θέμα. Έχουμε πολύ καλή θεσμική θωράκιση: έχουμε θωράκιση με την ευρωπαϊκή σύμβαση για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, έχουμε τις τελευταίες αλλαγές στον ΠΚ όπου αυξήθηκαν οι ποινές σε τέτοιου είδους φαινόμενα, έχουμε το τελευταίο νόμο του 2021 για την κύρωση της σύμβαση της διεθνούς οργάνωσης εργασίας για την παρενόχληση».

Συνέβαινε πάντα συμβαίνει ακόμα

Το MeNowMeToo αποτελεί μια πλατφόρμα στην οποία καλούμε τα άτομα που έχουν υποστεί εμπειρίες κακοποίησης να τις μοιραστούν. Ουσιαστικά θέλουμε να δώσουμε ορατότητα στο θέμα και να διεκδικήσουμε αλλαγές στη νομοθεσία και τους κανονισμούς γιατί κάθε οργανισμός οφείλει να έχει πρωτόκολλα ώστε να αισθάνονται τα άτομα ασφαλή να αναφέρουν την εμπειρία τους. Τις μαρτυρίες λοιπόν αυτές τις δημοσιοποιούμε ανώνυμα. Ένας δεύτερος στόχος της πρωτοβουλίας είναι η διασύνδεση των ατόμων που έχουν κακοποιηθεί απο τον ίδιο δράστη ή από το ίδιο πλαίσιο, κάτι το οποίο δεν γίνεται από τη δικαιοσύνη.

Το #MeNow_MeToo

– δημοσιοποιεί τις εμπειρίες σας απολύτως ανώνυμα και λίστες με τα πλαίσια όπου συνέβησαν, ονομαστικά,

-διευκολύνει τη «διασύνδεση» όσων κακοποιήθηκαν στο ίδιο πλαίσιο και/ή από τον ίδιο δράστη, που τώρα δεν έχουν τρόπο να το κάνουν και

-καταγράφει τις ελλείψεις, τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες και διατυπώνουμε προτάσεις.

Στόχος μας είναι να διεκδικηθεί: α) ανάπτυξη μηδενικής ανοχής σε όλα τα οργανωμένα πλαίσια, β) θεσμοθετημένη πρόληψη και προστασία, στήριξη και ενδυνάμωση θυμάτων και απρόσκοπτη πρόσβασή τους στη δικαιοσύνη και γ) έγκαιρο εντοπισμό των δραστών, ο οποίος αποσκοπεί και στην αποτροπή μελλοντικών εγκλημάτων τους.

«Έχει έρθει η στιγμή που τα θύματα μιλούν δυνατά και καθαρά επειδή πλέον ξέρουν ότι αυτός που πρέπει να ντρέπεται είναι ο δράστης. Κι εμείς οφείλουμε να καλλιεργήσουμε στην καθημερινότητά μας μηδενική ανοχή στη βία, παρέχοντας στα θύματα α) διαδικασίες αναφοράς και προστασίας τους (απλές, γρήγορες, με συγκεκριμένα βήματα) και β) πρόσβαση στη Δικαιοσύνη οποτεδήποτε το επιλέξουν, παρέχοντας άμεση ιατροδικαστική εξέταση και συλλογή στοιχείων τεκμηρίωσης και ταυτοποίησης του δράστη, πλήρως αποσυνδεδεμένη από την υποβολή καταγγελίας και νομικές διαδικασίες που δεν θα είναι τόσο χρονοβόρες, κοστοβόρες και ψυχοφθόρες» δήλωσε η Πρόεδρος του Ε.Δ.κ.Β., Κική Πετρουλάκη, Ψυχολόγος, Ph.D.

Headlines