O Eλληνας. «Επί της αρχής, η Ελλάδα είναι υπέρ της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών, σύμφωνα με τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και το διεθνές δίκαιο»: αυτή η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στη Μαριούπολη ήταν ό,τι πιο κοντινό θα μπορούσε να υπάρξει στην αποδοκιμασία μιας υπαρκτής κατάληψης ξένων εδαφών και μιας πιθανής εισβολής. Περισσότερο δεν επεκτεινόμαστε, ονόματα δεν λέμε και στο Κίεβο δεν πηγαίνουμε όπως άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες για να μη θυμώσουν οι ορθόδοξοι ρώσοι αδελφοί μας.

Ο Τούρκος. Επισήμως, ο πρόεδρος Ερντογάν επισκέπτεται το Κίεβο για να προωθήσει την πρότασή του να μεσολαβήσει στη ρωσοουκρανική κρίση. Ο πραγματικός λόγος της επίσκεψης όμως είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας με την Ουκρανία. Τα τουρκικά drones είναι πολύτιμα στη μάχη κατά των αυτονομιστών του Ντονμπάς. Και οι κινητήρες αεροσκαφών που κατασκευάζει η ουκρανική πολεμική βιομηχανία βοηθούν την Αγκυρα να παρακάμψει τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη δική της βιομηχανία, ιδιαίτερα σε μια στιγμή που οι ναυτικοί συσχετισμοί στη Μαύρη Θάλασσα έχουν ανατραπεί υπέρ της Ρωσίας.

Ο Βρετανός. Ο Μπόρις Τζόνσον δεν δίνει δεκάρα για το αν οι Ρώσοι θα εισβάλουν ή όχι στην Ουκρανία. Με τις διπλωματικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει, θέλει να απομακρύνει τους προβολείς από το Partygate και να δείξει ότι είναι ένας υπεύθυνος ηγέτης. Πάλι καλά. Γιατί ο Μπιλ Κλίντον είχε βομβαρδίσει το 1998 μια φαρμακευτική βιομηχανία του Σουδάν για να πάψουν οι συμπατριώτες του να ασχολούνται με τον λεκέ στο φόρεμα της Μόνικα.

Ο Γάλλος. Ο πρόεδρος Μακρόν ήθελε να χρησιμοποιήσει την προεδρία της ΕΕ αυτό το εξάμηνο για να δείξει τη σημασία της ισχύος της Γαλλίας και της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. Οι ρωσικές απειλές κατά της Ουκρανίας αναδεικνύουν, αντιθέτως, τη σημασία του ΝΑΤΟ. Και η ενίσχυση της στρατιωτικής κυβέρνησης του Μάλι από τους ρώσους μισθοφόρους της Βάγκνερ θέτει υπό αμφισβήτηση όλα τα γαλλικά σχέδια στο Σαχέλ (όπου παρεμπιπτόντως έχει δεσμευτεί να αναμιχθεί, αν κληθεί, και η Ελλάδα).

Ο Γερμανός. Η αμφιλεγόμενη στάση του Βερολίνου απέναντι στον αγωγό NordStream2, τόσο με την προηγούμενη κυβέρνηση όσο και με τη σημερινή, είναι ομολογουμένως κουραστική.

Ο Πολωνός. Πρώην υπουργός Εξωτερικών, νυν ευρωβουλευτής, και σύζυγος της γενναίας Αν Απλμπομ, ο Ράντεκ Σικόρσκι δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του. Σε άρθρο του στο Spiegel, κατηγορεί τώρα Παρίσι και Βερολίνο ότι με το να διαπραγματεύονται απευθείας με τη Ρωσία και την Ουκρανία υπονομεύουν την ευρωπαϊκή ενότητα και αγνοούν την Πολωνία. Πιο πολύ τα έχει με τη Γερμανία, που με το να δίνει μαθήματα για τους κινδύνους του μιλιταρισμού δείχνει ότι δεν κατάλαβε τίποτα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με άλλα λόγια, ο Σικόρσκι ακούει «επί της αρχής» και βάζει τα γέλια.

Headlines