H Μαριανίνα Κριεζή έχει γράψει δεκάδες τραγούδια, έχει συνεργαστεί με τους πιο σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές και σε αυτήν ανήκουν μεγάλες επιτυχίες της ελληνικής δισκογραφίας.

Αυτό όμως που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις καρδίες όλων των μικρών και μεγάλων παιδιών είναι οι στίχοι της για την θρυλική Λιλιπούπολης.

Η παιδική ραδιοφωνική σειρά που ξεκίνησε το 1976 και ολοκληρώθηκε το 1980 ήταν μερικά από τα αριστουργήματα που άφησε πίσω του το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι.

Ο τίτλος της Λιλιπούπολης προέρχεται από το κλασικό βιβλίο «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» όπου οι Λιλιπούτιοι αναφέρονται ως μικρόσωμοι άνθρωποι.

«Κορίτσια εν λευκώ»

Η δημιουργία της εκπομπής ανήκει στην Ρεγγίνα Καπετανάκη στην οποία ανέθεσε ο Μάνος Χατζιδάκι να βρει ιδέα για μια παιδική εκπομπή. Κάπως έτσι μαζί με την Ελένη Βλάχου έχτισαν το αρχικό πλάνο, το οργάνωσαν και το παρουσίασαν στον Χατζιδάκι.

Η απάντηση του Χατζιδάκι «Κορίτσια, εν λευκώ» όταν ο ίδιος άκουσε την πρώτη εκπομπή έμεινε στην ιστορία, όπως έμεινε και η εκπομπή που έγινε καθημερινή και επενδύθηκε από τα σπουδαία τραγούδια.

Η Μαριανίνα Κριεζή ήταν η στιχουργός των τραγουδιών και μια σειρά νέων καλλιτεχνών Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Λένα Πλάτωνος, Νίκος Κυπουργός και Νίκος Χριστοδούλου συνέθεταν τις μουσικές, τα οποία τραγουδούσαν οι Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου, Αντώνης Κοντογεωργίου και Νένα Βενετσάνου.

«Η Λιλιπούπολη ξεκίνησε σαν μια εκπομπή για να μαθαίνουν τα πολύ μικρά παιδιά τι είναι το κόκκινο χρώμα, τι το πράσινο, τι είναι το κοντά, τι το μακριά, το μικρό, το μεγάλο…», είχε αναφέρει η Μαριανίνα Κριεζή. Αρχικά η σειρά μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν αποτυχία, καθώς το σοβαρό κοινό του Τρίτου Προγράμματος έκρινε αυστηρά την προσπάθεια αυτή και η ακροαματικότητα ήταν χαμηλή.

Η ίδια η δημιουργός της θεωρούσε πως έπρεπε να σταματήσει. Η ιδέα αυτή έβρισκε αντίθετό τον ίδιο τον Χατζιδάκι, ο οποίος θεωρούσε την σειρά αξιόλογη. Εκείνη την περίοδο εισχώρησε στην συγγραφική ομάδα της σειράς η Άννα Παναγιωτοπούλου, η οποία προσέφερε έναν πιο θεατρικό λόγο στα κείμενα. Την περίοδο εκείνη η εκπομπή αρχίζει να ανεβαίνει σε ακροαματικότητα, ενώ το ακροατήριό της άρχισε να διευρύνεται σε διάφορες ηλικιακές κατηγορίες. Ταυτόχρονα ο χαρακτήρας της γινόταν περισσότερο πολιτικός. Η Μαριανίνα Κριεζή είχε αναφέρει χαρακτηριστικά πως «…άρχισαν οι ήρωες να αποκτούν χαρακτήρα. Άρχισε να αλλάζει η θεματολογία. Η «Λιλιπούπολη» πήρε πολιτική διάσταση, συνέβαιναν γεγονότα, γίνονταν εκλογές όπως τις κάνουν οι μεγάλοι».

Απίστευτη ήρωες

Μικρά και μεγάλα παιδιά λάτρεψαν τον κόσμο της Λιλιπούπολης και τα καμώματα των κατοίκων της. Η Λιλιπούπολη ήταν μια «παιδική» (όχι όμως παιδιάστικη) εκπομπή, καμωμένη «για παιδιά και έξυπνους μεγάλους», η οποία λατρεύτηκε, αλλά και πολεμήθηκε, ίσως επειδή ασκούσε κριτική χωρίς διακρίσεις σε πρόσωπα και θεσμούς. Οι παραλληλισμοί των τόπων δεν είναι τυχαίοι: Ο Νίκος Δήμου σημείωνε στο περιοδικό «Επίκαιρα» το 1979 ότι «το βουνό Λιλιμπάγια θα μπορούσε να είναι ο Όλυμπος, ενώ το Πόρτο Λίλι θα μπορούσε να είναι ο Πειραιάς. … Τα πρόσωπα έχουν, επίσης, εμφανείς συμβολισμούς: ο Δήμαρχος Χαρχούδας είναι ο πονηρός πολιτικάντης που εξαπατά τους πολίτες του με δήθεν υπηρεσίες που «εξυπηρετούν» τον πολίτη (ενώ στην πραγματικότητα τον απομυζούν), φτιάχνει και ξαναφτιάχνει τη «λεωφόρο Γαλάζιας Πεταλούδας» (εμφανής παραλληλισμός της κατασκευής της Λεωφόρου Συγγρού εκείνη την εποχή)».

Ανάμεσα στους ηθοποιούς που ακούγονταν στην σειρά ήταν οι Βασίλης Μπουγιουκλάκης (Χαρχούδας), Άννα Παναγιωτοπούλου (Χιονάτη), Σταμάτης Φασουλής (Μπιξ-Μπιξ), Λευτέρης Βογιατζής (Πρίγκιπας), Σαπφώ Νοταρά (μάγισσα Μπρουνχίλντα), Λυδία Κονιόρδου, Αλέκα Παΐζη (μητέρα του πρίγκιπα της Χιονάτης), Μίρκα Παπακωνσταντίνου (Μπομπίλα), Ράνια Οικονομίδου (Πιπινέζα), Πέπη Οικονομοπούλου (Όφη-Σόφη), Μίνα Αδαμάκη, Θόδωρος Μπογιατζής (Δυστροπόπιγγας), Νίκος Τσιλούνης (Δημοσιογράφος Μπρίνης, Δρ Δρακατωρ), Σταύρος Μερμήγκης, Λάμπρος Τσάγκας (Παπαγάλος της Πιπινέζας, Γλυκόσαυρος) και Μίμης Χρυσομάλλης (ποιητής Κουκουτούζ).

Headlines