Νίκος Αντύπας: Η «οικογένειά» του στην «Αυτοδιαχείριση» αποχαιρέτησε τον μεγάλο συνθέτη

Μια ηλιόλουστη μέρα έφυγε προς το φως ο Νίκος Αντύπας αφήνοντας το λαμπερό αποτύπωμά του στην ελληνική μουσική. Την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου, όλοι οι άνθρωποι της «Αυτοδιαχείρισης», μαζί με πλήθος φίλων, συγγενών και συνεργατών καλλιτεχνών, αποχαιρέτησαν τον Έλληνα δημιουργό, σε μία συγκινητική τελετή που έγινε στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Ρηγίλλης που βρίσκεται πίσω ακριβώς από το Ωδείο Αθηνών.

Το τελευταίο αντίο στον σπουδαίο συνθέτη, ενορχηστρωτή, ντράμερ, καθώς και Πρόεδρο του ΔΣ του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης μουσικών πνευματικών δικαιωμάτων «Η Αυτοδιαχείριση», έδωσε πλήθος κόσμου που προσήλθε και κατέκλυσε τον καταπράσινο προαύλειο χώρο του Ναού.

Παρόντα ήταν μέλη του Διοικητικού και Εποπτικού Συμβουλίου του Οργανισμού -Βαγγέλης Φάμπας, Γεράσιμος Πυλαρινός, Νίκος Μαμαγκάκης, Αμαρυλλίς Κακάνη, Εύα Λίτινα, Νίκος Παπακώστας και Γιάννης Γλέζος, η Γενική Διευθύντρια κα. Μαργαρίτα Παναγιωτοπούλου και οι εργαζόμενοι από τα γραφεία της «Αυτοδιαχείρισης» στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

Ειρήνη Σταματούδη και με τον σύζυγό της Υφυπουργό Παιδείας Άγγελο Συρίγο

Το «παρών» έδωσαν και πολλά μέλη του Οργανισμού, συνθέτες, στιχουργοί, κληρονόμοι και εκδότες μουσικής, όπως, μεταξύ άλλων, οι Γιώργος και Αννα Νταλάρα, Χαρούλα Αλεξίου, Γιώργος Θεοφάνους, Θάνος Παπανικολάου, Λίνα Δημοπούλου, Ελένη Φωτάκη, Χρύσα Παπαϊωάννου, Νίκος Ζούδιαρης, Μιχάλης Αβατάγγελος, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Τάσος Κατωπόδης, Ηλίας Παπακωνσταντίνου, Μαίρη Μπράβου και πολλοί άλλοι.

Οι στιγμές ήταν δύσκολες για την οικογένειά του, την κόρη του, τη σύζυγό του, τον αδερφό του, και ο χώρος μέσα στον Ναό ασφυκτικά γεμάτος από εκείνους όσοι τον γνώρισαν, συνεργάστηκαν και συνδέθηκαν μαζί του.

Χάρις Αλεξίου και Λίνα Δημοπούλου

Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Γιώτα Νέγκα

Καταλυτική η παρουσία του

Η παρουσία του Νίκου Αντύπα στη μουσική ήταν καταλυτική, τόσο κατά την πρώτη φάση, όπου διαμόρφωσε το ιδιαίτερο μουσικό του ιδίωμα ως ντράμερ στα σχήματα Ιωνάθαν, Sunset και Socrates, όσο και αργότερα, όταν εισήγαγε καινοτόμα στοιχεία στη σύνθεση και την ενορχήστρωση τραγουδιών που ερμήνευσαν σημαντικοί καλλιτέχνες και τα οποία ξεχώρισαν αμέσως και απογειώθηκαν εμπορικά.

Το φωτεινό του αποτύπωμα ήταν δυνατό και στον κλάδο της συλλογικής διαχείρισης, στην «Αυτοδιαχείριση», όπου προήδρευσε τα τελευταία τρία χρόνια, καθώς διεκδικούσε καθημερινά, μέσα από επαφές και συναντήσεις, τις συνθήκες εκείνες που θα καταστήσουν εφικτή την ένωση του ελληνικού ρεπερτορίου υπό μία στέγη, τη συσπείρωση των Ελλήνων Δημιουργών και τη δίκαιη προάσπιση των πνευματικών τους δικαιωμάτων.

Γιώργος Θεοφάνους και Θάνος Παπανικολάου

Λίνα Νικολακοπούλου

Επικήδειο λόγο απηύθηναν στο τελευταίο «αντίο» του Νίκου Αντύπα, ο Βαγγέλης Φάμπας, συνθέτης και Αντιπρόεδρος του ΔΣ της «Αυτοδιαχείρισης», καθώς και η κα. Ειρήνη Σταματούδη, διακεκριμένη νομικός, καθηγήτρια της Πνευματικής Ιδιοκτησίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, και φίλη του εκλιπόντος. Παρών ήταν και ο σύζυγός της, Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Άγγελος Συρίγος.

Ο Βαγγέλης Φάμπας μίλησε με αγάπη για τον Νίκο Αντύπα ως «έναν άνθρωπο πράο και φιλικό, ο οποίος βοήθησε πολύ τη λειτουργία του ΔΣ και του Οργανισμού και στην προσπάθεια αναγέννησης του πολύπαθου πνευματικού δικαιώματος στην Ελλάδα. Ο έντιμος χαρακτήρας του και η εμπιστοσύνη που του έδειχνε ο χώρος έφεραν στην «Αυτοδιαχείριση» πολλούς δημιουργούς. Ο ίδιος με όλες του τις δυνάμεις και με αγωνία πάσχιζε, ώστε οι συνάδελφοι δημιουργοί, όλοι οι συνάδελφοι, να μπορέσουν κάποια στιγμή να ανταμειφθούν δίκαια για τους κόπους τους».

Νίκος Πιτλόγλου, μέλος ΔΣ «Αυτοδιαχείρισης» και ο Βασίλης Λέκκας, εν μέσω εργαζομένων της «Αυτοδιαχείρισης»

Γεράσιμος Πυλαρινός, Γραμματέας ΔΣ «Αυτοδιαχείρισης» και Νίκος Πυλαρινός

Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια της κας. Σταματούδη, με τα οποία έκλεισε συγκινημένη τον λόγο της:

«Τα τραγούδια του Νίκου ήταν το όχημά του στην αθανασία, ήταν το ακριβό του διθέσιο αμάξι. Άκουσα πάλι τους στίχους της Νικολακοπούλου από το τραγούδι που συνέθεσε ο Νίκος και σκέφτηκα ότι το αμάξι σε αυτό το τραγούδι ίσως να μην ήταν αμάξι, ίσως να ήταν ένα όχημα προς τον Θεό.

Μη με πας απ’ το σπίτι
τ’ ακούς, στο Θεό να με πας (…)

Α, ρε, χρόνε αλήτη
π’ ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Μη με φέρνετε σπίτι
τ’ ακούς, κάπου αλλού να με πας (…)

Νίκο σήμερα είσαι αλλού, θα μας λείψεις, αλλά ξέρω, θα ανοίγω το ραδιόφωνο και θα είσαι εκεί.»