Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; Σίγουρα ο Μαυρογυαλούρος

Οι λόγοι που ένας πρωθυπουργός «καρατομεί» έναν υπουργό είναι πολλοί και διαφορετικοί. Μπορεί κάτι να μοιάζει αστείο, χαμηλού πολιτικού βάρους ή αδιάφορο για τον κόσμο, όμως, για την πολιτική μπορεί να είναι σοβαρό.

Η αιτία που ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέπεμψε τον Σπήλιο Λιβανό, είναι αυτό το βίντεο που κυκλοφόρησε και στο οποίο ο πρώην υπουργός και νυν δήμαρχος Σπάρτης λέει: «Όπως θυμάσαι είχαμε πάει στην Ηλεία στις φωτιές τότε, έτσι πήραμε τις εκλογές το 2007. Είχαμε κατέβει κάτω με τσάντες και αποζημιώναμε… Κυριολεκτικά γυρίσαμε το παιχνίδι.

Εκεί που πέφταμε με 15%, θα καταστρεφόμασταν, πήγαμε εκεί και με δύο κινήσεις γύρισε όλο το παιχνίδι», είπε ο Δούκας για να απαντήσει ο κ. Λιβανός: «Αυτό πρέπει να το απαντήσουμε. Από τότε έχετε μείνει στην ιστορία με αυτά τα οποία κάνατε εκεί …και υπολειπόμεθα ό,τι και να κάνουμε μετά από αυτή την εποποιΐα».

Επρόκειτο λοιπόν για… εποποιΐα που δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεραστεί. Και τι ήταν αυτή η εποποιΐα;

Κατέβηκαν οι πολιτευτάδες σε μια καθημαγμένη από τις δολοφονικές πυρκαγιές, Ηλεία, μοίρασαν δεκάδες εκατομμύρια κι έτσι η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές.

Πείτε μου, λοιπόν, εσείς: Είναι σοβαρός ο λόγος αποπομπής του υπουργού ή κάτι άλλο κρύβεται;

Διότι το να διώξεις έναν υπουργό γιατί είπε φόρα παρτίδα αυτό που συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα, δεν είναι σοβαρός λόγος αποπομπής.

Είναι, όμως, σοβαρός λόγος για να κοιτάξει η πατρίδα μας, όλοι εμείς και το πολιτικό σύστημα, τον εαυτό τους στον καθρέφτη.

Να δούμε αυτό που διαχρονικά ξέρουμε ότι συμβαίνει, και συμβάλλουμε σ’ αυτήν την πολιτική και κοινωνική παθογένεια.

Είναι ο εκμαυλισμός των συνειδήσεων, είναι η εξαγορά της ψήφου των πολιτών, είναι η λογική του Γκόρτσου ή του Μαυρογυαλούρου.

Είναι η πολιτική που έχει ρημάξει δισεκατομμύρια από το 1980 και μετά, που κατέστρεψε οικονομικά τη χώρα, που την οδήγησε στη χρεοκοπία το 2009, δύο μόλις χρόνια από τότε που η κυβέρνηση της ΝΔ μοίραζε 2χίλιαρα στους πυρόπληκτους.

Είναι η λογική του «λεφτά υπάρχουν» του κ. Παπανδρέου, των «λεφτόδεντρων» και των «σκισμένων μνημονίων» του κ. Τσίπρα.

Αλλά είναι και η λογική με την οποία το… ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια, εξέθρεψε την ελληνική κοινωνία τη δεκαετία του ΄80, μια πρακτική που συνεχίστηκε ως… επιτυχημένη και από τη ΝΔ.

Επιτυχημένη διότι εξαγορασμένοι με επιδόματα πολίτες άγονται και φέρονται στις εκλογές.

Επιτυχημένη γιατί οι εξωνημένοι με χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο, ψηφοφόροι δίνουν την ψήφο τους, ανάλογα με το κόμμα που κάνει τα καλύτερα ρουσφέτια.

Είναι η Ελλάδα των κλαδικών και των πρασινοφρουρών, των «γαλάζιων δικών μας» παιδιών ή των «συριζοφρουρών» που ονειρεύονται κάποια στελέχη της αντιπολίτευσης να φτιάξουν για να επιστρέψουν και να παραμείνουν για χρόνια στην εξουσία.

Δεν είναι είδηση λοιπόν η απομάκρυνση του Λιβανού, ούτε ο αστείος διάλογος με τον κ. Δούκα.

Είδηση είναι ότι πέσαμε από τα σύννεφα γιατί μάθαμε πώς κέρδισε ο Καραμανλής τις εκλογές, παρά τις τεράστιες ευθύνες για τις καταστροφές του 2007.

Είναι είδηση ότι κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε όταν μας δίνουν επιδόματα, πότε για τις φωτιές, πότε για τα χιόνια και πότε γιατί… απλά έρχονται τα Χριστούγεννα και πρέπει να πάρουν μποναμά οι συνταξιούχοι.

Και δεν πηγαίνουν αυτά τα λεφτά σε επενδύσεις, σε πραγματικές θέσεις εργασίας, στον εκσυγχρονισμό του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, στη δημιουργία ενός οικονομικού περιβάλλοντος που θα κρατά τα παιδιά μας στην Ελλάδα.

Είναι είδηση ότι κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε όταν κάθε φορά που ένα κόμμα στριμώχνεται, θυμάται το γνωστό σε όλους πια «Τσοβόλα δώστα όλα».

Και είναι είδηση ότι το πολιτικό σύστημα, όλα τα κόμματα κάνουν ότι δεν ξέρουν για το «μαζί τα φάγαμε». Αλλοι με μίζες εκατομμυρίων, κι άλλοι με επιδόματα, προσλήψεις και αγροτικές επιδοτήσεις που φαγώθηκαν στα νυχτερινά κέντρα του θεσσαλικού κάμπου.

Και αδειάζουν τα ταμεία, και δανείζεται το κράτος, και το χρέος έχει φτάσει το 207% του ΑΕΠ, δηλαδή 357 δις ευρώ.

Αλλά… αυτοί είμαστε, που λέει και ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Είμαστε η χώρα της εκτεταμένης διαφθοράς, της επισημοποίησης του ρουσφετιού και του «λαδώματος», της αδιαφάνειας και πελατειακής σχέσης.

Οσο υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα, τόσο η χώρα θα παραμένει διαλυμένη. Και υποκριτική αφού θα αποπέμπει έναν υπουργό που έκανε ή εξομολογήθηκε ό,τι κάνουν και όλοι οι άλλοι…