Θέμις Μπαζάκα: Ο θάνατος που την συγκλόνισε και άλλαξε την ζωή της

Η αγαπημένη ηθοποιός που πρωταγωνιστεί στη σειρά «Σκοτεινή θάλασσα» που προβάλλεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 22.40 μέσα από τη συχνότητα του MEGA, ευχόταν, όπως είπε, την επιστροφή της στην τηλεόραση.

«Όταν έβλεπα στο lockdown τηλεόραση, και είδα ότι άρχισαν πάλι να γίνονται πράγματα που είχαν ενδιαφέρον, το ευχήθηκα και ήρθε η τηλεόραση, και μάλιστα με μια σειρά που αγαπώ πολύ», είπε χαρακτηριστικά, ενώ πρόσθεσε ότι «Στη “Σκοτεινή θάλασσα” μου άρεσε το σενάριο, ήξερα τη δουλειά του σκηνοθέτη και όταν μου είπε τους ηθοποιούς είπα “εδώ είμαι”».

Η ίδια μίλησε και για το πώς προέκυψε η ενασχόλησή της με την υποκριτική, μέσα από την απώλεια του αδερφού της.

«Εγώ ήθελα να κάνω κοστούμια και σκηνικά, πήγα στην Αγγλία, πέθανε ο αδελφός μου σε αυτοκινητιστικό 18 χρονών και επέστρεψα για τους γονείς μου. Ήταν τόσο ξαφνικός ο θάνατος του μοναδικού αδελφού μου, που δεν έκλαψα για χρόνια, έγινα πέτρα, σκότωνα τις αναμνήσεις που είχα μαζί του. Μετά από 5-6 χρόνια είδα ένα όνειρο και έκλαιγα για 20 ημέρες. Ένας φίλος μου ψυχίατρος μου είπε να πάω να δώσω ηθοποιός και του απάντησα “τι δουλειά έχω με αυτά τα ψώνια;”», περιέγραψε η Θέμις Μπαζάκα.

Ωστόσο, ο «σπόρος» της υποκριτικής είχε ήδη φυτευτεί μέσα της.

«Με το ζόρι έδωσα εξετάσεις στο κρατικό βορείου Ελλάδος, δώσαμε 80 παιδιά, πήραν 8, και πέρασα πρώτη με 3 ημέρες προετοιμασία. Όταν μπήκα στη σχολή ένιωθα ότι χωράω ολόκληρη εκεί, ότι δεν περισσεύει τίποτα. Ξεκαθάρισα ότι ήθελα να κάνω σινεμά, και όχι θέατρο. Δούλευα αμπιγιέζ σε ταινία και έντυνα χιλιάδες φαντάρους κάθε ημέρα. Πήγαινα κι έκανα το αντίβαρο στο γερανό για να βλέπω πίσω από την κάμερα. Ήμουν τρελαμένη για το σινεμά, ήθελα να τα κάνω όλα», είπε.

«Το πρώτο βραβείο το πήρα για “Το ρεμπέτικο”. Όσο ήμουν στο δεύτερο ρόλο είχα προτάσεις. Μετά “Τα πέτρινα χρόνια” δεν είχα ούτε μισή πρόταση. Άρχισε να μου στέλνει λεφτά ο μπαμπάς μου», περιέγραψε.

Μιλώντας για την προσωπική της ζωή, η Θέμις Μπαζάκα είπε ότι «Παντρεύτηκα και έμεινα 5 χρόνια στην Αμερική, πρώτα έμεινα έγκυος και μετά παντρεύτηκα για την υπηκοότητα. Ο άνδρας μου μετά ήρθε Ελλάδα για 2 χρόνια, εγώ δούλευα ακατάπαυστα, εκείνος μόνος με το μωρό και χωρίσαμε, αλλά μείναμε φίλοι. Η αγάπη δεν είχε φύγει. Μετά από 6-7 χρόνια πέθανε, πολύ μικρός».

«Το να βρεις ένα σύντροφο και όχι κάτι ευκαιριακό ήταν πάντα όνειρό μου, κατά διαστήματα είχα, κατά διαστήματα δεν έχω. Να παντρευτώ δεν είχα ποτέ επιθυμία. Δεν έχω δει τον εαυτό μου σα νυφούλα ποτέ. Ονειρευόμουν να φτάσω μέχρι το τέλος της ζωής μου με έναν άνθρωπο. Δε μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία, δε δημιουργήθηκε η συνθήκη να ζήσω με έναν άνθρωπο μετά από τον άνδρα μου και από μία πολύ μεγάλη σχέση», πρόσθεσε στο ίδιο θέμα.

Δείτε το βίντεο