Ελιά: Τι προκαλεί η καρκίνωση στα δέντρα – Συστάσεις στους παραγωγούς

Η καρκίνωση ή φυματίωση προκαλεί καρκινώματα (όγκους) σε νεαρούς βλαστούς, κλάδους, στον κορμό, στις ρίζες, στο λαιμό και σπανιότερα σε φύλλα ελιάς.

Στα μικρής ηλικίας δένδρα όταν οι όγκοι προσβάλλουν έντονα τον κορμό ή βρίσκονται στο λαιμό ή τις κεντρικές ρίζες προκαλούν μεγάλη εξασθένηση του φυτού, μείωση της παραγωγής και ακόμα μπορεί να προκαλέσουν το θάνατο του δένδρου.

Συνθήκες μόλυνσης: Πολυάριθμες και σοβαρές μολύνσεις πραγματοποιούνται μετά από τους παγετούς χαλάζι τον χειμώνα. Προσβολές ευνοούνται από βροχερό και υγρό καιρό και κυρίως μέσω προσφάτων πληγών που προκαλούνται από το κλάδεμα, με καλλιεργητικά εργαλεία, καθώς και από τις μη επουλωμένες ουλές πού δημιουργούνται με την πτώση των φύλλων. Θερμοκρασίες ανάπτυξης του παθογόνου βακτηρίου είναι από 1-35οCμε άριστη θερμοκρασία 25-26^ο C.

Οι μολύνσεις πραγματοποιούνται όλες τις εποχές του έτους εφόσον επικρατεί υγρός καιρός και υπάρχουν στα δένδρα μη επουλωμένες πληγές Η μετάδοση του Βακτηρίου σε αμόλυντες περιοχές γίνεται με το πολλαπλασιαστικό υλικό και σε μικρές αποστάσεις με τα σταγονίδια της βροχής και τον άνεμο.

Συστάσεις

Συνιστάται να γίνει ψεκασμός των ελαιοδένδρων με βορδιγάλειο πολτό αμέσως μετά από τους παγετούς καθώς και επανάληψη του ψεκασμού μετά από το κλάδευμα των δένδρων.

Αφαίρεση και καύση των προσβεβλημένων τμημάτων των δένδρων.

Αποφυγή κλαδεύματος με υγρό και βροχερό καιρό.

Όταν η προσβολή εντοπίζεται στον κορμό ή σε μεγάλους βραχίονες, συνιστάται αφαίρεση των όγκων με κοφτερό μαχαίρι και επάλειψη της πληγής με πυκνό βορδιγάλειο πολτό. Οι εργασίες αυτές να γίνονται τους θερινούς μήνες και με ξηρό καιρό.

Τα εργαλεία για το κλάδεμα να απολυμαίνονται με εμβάπτιση σε διάλυμα φορμόλης σε νερό (αναλογία 5%) ή σε άλλο κατάλληλο απολυμαντικό.

Σε περίπτωση εγκατάστασης νέου ελαιώνα, πρέπει να φυτεύονται δενδρύλλια εντελώς υγιή προερχόμενα από ελεγχόμενα φυτώρια. .

Φυτοπροστατευτικά σκευάσματα: χαλκούχα σκευάσματα όπως βορδιγάλειος πολτός, υδροξείδιο του χαλκού κ.ά. (copper oxychloride, copper oxide, copper hydroxide, κ.α.).