O Gaddiel Dombrowner μιλάει στον in για την συναυλία με την Φιλαρμόνια Ορχήστρα στο Μπενάκη

Τρεις φορές έχει διεξαχθεί ως τώρα, από το 2019, οπότε ξεκίνησε, το διεθνές Masterclass και Διαγωνισμός νέων μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών. Σε ένα κύκλο τριών συμφωνικών συναυλιών που θα γίνουν στο Μουσείο Μπενάκη, οι τρεις νικητές των διαγωνισμών του 2019, 2020 και 2021 θα έχουν την ευκαιρία να διευθύνουν την Φιλαρμόνια σε ένα πλήρες συναυλιακό πρόγραμμα. Στην τέταρτη και τελευταία συναυλία, στο πόντιουμ θα ανέβει ο εμπνευστής του θεσμού, διεθνούς φήμης μαέστρος Μιχάλης Οικονόμου, που θα κλείσει τον κύκλο.

Στο επίκεντρο του κύκλου συναυλιών βρίσκονται οι τέσσερις τελευταίες συμφωνίες του Wolfgang Amadeus Mozart, ενώ στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται, όπως πάντα, και έργα Ελλήνων συνθετών, όπως ο Φίλιππος Τσαλαχούρης, Θόδωρος Αντωνίου, Μιχάλης Οικονόμου και Τάσος Ρωσόπουλος. Τον ρόλο των σολίστ κρατούν ο κλαρινετίστας Άγγελος Πολίτης, ο βαρύτονος Χρήστος Ραμμόπουλος, η φλαουτίστα Θεοδώρα Ιορδανίδου και ο διεθνούς φήμης πιανίστας Κωνσταντίνος Δεστούνης.

Είναι το μοναδικό διεθνές τέτοιου είδους καλλιτεχνικό γεγονός που γίνεται στην Ελλάδα, κατά τα πρότυπα άλλων προηγμένων μουσικά χωρών και απευθύνεται σε νέους μαέστρους από όλον τον κόσμο, οι οποίοι επιλέγονται μεταξύ περισσοτέρων από 100 υποψήφιους από όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.

Οι νέοι μαέστροι επισκέπτονται την Ελλάδα και παρακολουθούν εντατικά μαθήματα, υπό την επίβλεψη και διδασκαλία του Μιχάλη Οικονόμου, για πάνω από επτά ώρες κάθε μέρα επί μία εβδομάδα, μελετώντας προεπιλεγμένα συμφωνικά έργα που ορίζονται από την επιτροπή του διαγωνισμού. Στο τέλος, οι ίδιοι οι μουσικοί της ορχήστρας ψηφίζουν για τον νικητή του διαγωνισμού.

Το ­​Σάββατο 12 Φεβρουαρίου η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει τον νικητή του 2021, Gaddiel Dombrowner​ με το πρόγραμμα:

·      Ottorino Respighi, Παλιοί χοροί και άριες για λαούτο – Σουίτα αρ. 3

·      Φίλιππος Τσαλαχούρης, “Es winkt und neigt sich” φαντασία-παραλλαγές σε ένα θέμα του Fr. Nietzsche, για σόλο κλαρινέτο και βαρύτονο

·      Wolfgang Amadeus Mozart, Συμφωνία αρ. 38, σε Ρε μείζονα, Κ. 504

Σολίστ: Άγγελος Πολίτης (κλαρινέτο), Χρήστος Ραμμόπουλος (βαρύτονος)

Μουσική διεύθυνση: Gaddiel Dombrowner, Ισραήλ, νικητής 2021

Λίγα λόγια

Ο Γαλλο-Ισραηλινός μαέστρος Gaddiel Dombrowner είναι ένας πολυβραβευμένος μαέστρος σε διεθνείς διαγωνισμούς διεύθυνσης ορχήστρας. Έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο και το βραβείο ορχήστρας στον 3ο διαγωνισμό διεύθυνσης του Turchak (2017), το πρώτο βραβείο στο Μάστερκλας και Διαγωνισμό της Αθήνας (2021),  το τρίτο βραβείο στον Διαγωνισμό «Blue Danube Opera» (2021) και το δεύτερο βραβείο στον Διαγωνισμό του BBCA Video.

Ο Gaddiel έχει διευθύνει ορχήστρες από όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων είναι η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, η Κρατική Όπερα της Stara Zagora, η Κρατική Όπερα της Βάρνας, η Εθνική Ακαδημαϊκή Ορχήστρα της Ουκρανίας, η Kunming International Philharmonic, η Συμφωνική ορχήστρα Vaasa, η ορχήστρα Virtuosi Brunensis, η Ορχήστρα “Cherubini” του Ωδείου της Φλωρεντίας και η Φιλαρμονική της Νότιας Δανίας.

Έχει γεννηθεί το Παρίσι  με ένα γνήσιο πάθος για τη Γαλλική μουσική και είναι αυτός που διηύθυνε για πρώτη φορά στο Κλίβελαντ την 2η Συμφωνία σε λα ελάσσονα του Saint-Saens και τις Συμφωνίες Δωματίου του Milhaud. Το τελευταίο του project με την Εθνική Όπερα του Κιέβου αναβίωσε το συμφωνικό ποίημα του Franck, “Le Chasseur Maudit”.

Ο Gaddiel δίνει μεγάλη σημασία στην προώθηση της Νέας Μουσικής και έχει συνεργαστεί με νέους συνθέτες όπως οι Alexander Malikov, Jiri Tritik και Qingye Wu κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Κλίβελαντ, αλλά και με τους Ισραηλινούς συνθέτες Talia Amar, Eyal Baat, Yasmin Tal και Udi Perlman μεταξύ άλλων​.​

Έχει λάβει υποτροφίες για τις σπουδές του από το Ronen Foundation του Ισραήλ και κέρδισε το Βραβείο Μουσικής του Casip-Cojasor για το έτος 2011-2012.

Ο σπουδαίος μαέστρος μίλησε στο in για την καριέρα του και την συναυλία με την Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών.

Τι σας έκανε να στραφείτε στη διεύθυνση ορχήστρας;

Είναι δύσκολο να πω πότε και πώς ακριβώς το αποφάσισα. Είναι περισσότερο μια μακρά διαδικασία που ξεκίνησε από τότε που ήμουν κλαρινετίστας σε πολλές ορχήστρες στο Ισραήλ. Κατά την περίοδο αυτή, περί το 2010, αποφάσισα να σπουδάσω διεύθυνση μετά από ένα αίσθημα, θα έλεγα, ανικανοποίητου που είχα με τους μαέστρους με τους οποίους είχα συνεργαστεί. Μεταξύ των προπτυχιακών  και των μεταπτυχιακών σπουδών μου είχα ένα κενό δύο χρόνων, στο οποίο προσπαθούσα να αποφασίσω τι θα κάνω: Είμαι μαέστρος; Και τι είδους μαέστρος θέλω να είμαι; Αλλά είναι τελικά ένα σύνολο πραγμάτων που με επηρέασαν. Μια καλή εμπειρία σε μια συναυλία στο εξωτερικό, μια επιτυχία σε ένα διαγωνισμό το 2017, μακρές συζητήσεις με γνωστούς μαέστρους από όλο τον κόσμο… Και σιγά-σιγά, νομίζω, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αυτό είναι το μονοπάτι μου σ’ αυτόν τον κόσμο.

Τι κρατάτε από την εμπειρία σας στο Διεθνές Masterclass νέων Μαέστρων της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας;

Το μάστερκλας για μένα, πρώτα από όλα ήταν η δυνατότητα να διευθύνω για πρώτη φορά ένα μουσικό σύνολο από τότε που άρχισε η πανδημία στη χώρα μου, περίπου τον Μάρτιο του 2020. Όλα ήταν κλειστά για πολλούς μήνες. Έτσι, κάτι που ήρθε μετά από ένα χρόνο σχεδόν μηδενικής δραστηριότητας ήταν κάτι που μου έδωσε τεράστια χαρά. Στο μάστερκλας έμαθα να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου, να προσπαθώ να διατηρώ τη ροή της μουσικής και να την απολαμβάνω κάθε στιγμή. Όμως απέκτησα και νέους φίλους και γνώρισα νέους συναδέλφους, κάτι πολύ σημαντικό για κάθε μάστερκλας.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Αν υπάρχει κάτι που έμαθα τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί σε 10 χρόνια, ούτε καν σε 5. Τόσοι πολλοί από εμάς τους νέους μαέστρους είχαν σχεδιάσει μια διαδρομή είχαν ετοιμάσει προγράμματα συναυλιών, και μετά – στοπ! Έχω φίλους που στον κόσμο της διεύθυνσης που αποφάσισαν να αλλάξουν διαδρομή μακριά από τη μουσική εξαιτίας της πανδημίας. Έτσι, εγώ προσωπικά προσπαθώ απλώς να απολαμβάνω την παρούσα στιγμή και να είμαι απίστευτα ευγνώμων που μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ και να ακολουθώ το δρόμο του μουσικού. Προς το παρόν μπορώ μόνο να πω τι θα συμβεί μέσα στον επόμενο μήνα: Μια συναυλία με την Καμεράτα του Κιέβου, μερικά φεστιβάλ στην Ιταλία το καλοκαίρι και η συνεργασία με τον μαέστρο Steven Sloane σε ένα μάστερκλας στην Ιερουσαλήμ τον Ιούλιο.

Τι θα δούμε και θα ακούσουμε στο Μουσείο Μπενάκη το Σάββατο;

Το πιο σημαντικό κομμάτι της συναυλίας είναι η μεγαλειώδης συμφωνία αρ. 38 του Μότσαρτ, σε Ρε μείζονα. Έχει την επωνυμία «Της Πράγας» επειδή ήταν ένα δώρο στο λαό της Πράγας για την υποστήριξη και την ενθουσιώδη υποδοχή που επιφύλαξε στην όπερα «Οι Γάμοι του Φίγκαρο». Είναι ένα τόσο φανταστικό έργο, σύνθετο στην αντίστιξη με πολλές διαφορετικές μουσικές γραμμές την ίδια στιγμή, αλλά τόσο απίστευτα μελωδικό και εύληπτο ταυτόχρονα.

Αλλά στην αρχή της συναυλίας θα ξεκινήσουμε με την Σουίτα αρ. 3 του Ρεσπίγκι, που αποτελείται από παλιές άριες και χορούς. Είναι ένα έργο στο οποίο ο Ρεσπίγκι συνέλεξε μερικά σύντομα κομμάτια από το Μπαρόκ, και από όχι πολύ γνωστούς ή και εντελώς άγνωστους συνθέτες, και τα ενορχήστρωσε με τον δικό του τρόπο. Έτσι ενώ το άκουσμα θυμίζει Μπαρόκ, η ενορχήστρωση είναι συχνά μεγαλειώδης και δεν μοιάζει με έργο του Μπαρόκ. Είναι ένα έργο χαρακτηριστικό του Νεοκλασικισμού του Ρεσπίγκι.

Και στο ενδιάμεσο θα ακούσουμε μια πρώτη εκτέλεση του έργου του Φίλιππου Τσαλαχούρη για κλαρινέτο, βαρύτονο και ορχήστρα εγχόρδων. Λέγεται «Es winkt und neigt sich” και βασίζεται σε ένα τραγούδι που τους στίχους και τη μουσική έχει γράψει ο Νίτσε. Η σύνθεση του Τσαλαχούρη προσεγγίζει το τραγούδι με διαφορετικούς τρόπους, κάπως σαν θέμα με παραλλαγές, με κάθε παραλλαγή να γίνεται προοδευτικά πιο περίπλοκη μέχρι που στο τέλος το τραγούδι ξανακούγεται θριαμβικά στο τέλος του έργου, που μοιάζει λίγο με το έργο του Ρεσπίγκι, σε ένα νεοκλασικό ύφος. Είναι σαν να αναθεωρεί την παλαιότερη μουσική και να της δίνει ένα νεότερο, μοντέρνο άγγιγμα.