Το πραγματικό ερώτημα

^«Ο Α.Β. κρατούσε στειλιάρι, ο Γ.Κ. κρατούσε δρεπάνι. Ο υπήκοος Αλβανίας K. κρατούσε μαχαίρι. Στο σημείο βρέθηκαν μανσέτες». Μια οργανωμένη εγκληματική οργάνωση που κυκλοφορούσε ελεύθερη. Σε ένα γενικευμένο κλίμα ανομίας και ατιμωρησίας με πολυεπίπεδες εκφάνσεις, όπου έκνομες πράξεις συγχωρούνται και δικαιολογούνται στο συλλογικό ασυνείδητο ως έκφραση οργής ή νεανικής ορμής ή βαφτίζονται οπαδικός ενθουσιασμός ή επαναστατικότητα. Ενα επαναλαμβανόμενο έργο με κοινό παρονομαστή. Με όρια δυσδιάκριτα πλέον – χουλιγκανική βία, πολιτική βία, ποινική βία τέμνονται και συχνά επικαλύπτονται. Οταν ξέρεις ότι επί της ουσίας δεν θα τιμωρηθείς, όλα μετά μοιάζουν εύκολα. Ο Σ.Σ. είναι σεσημασμένος καθ’ όσον έχει συλληφθεί τον Νοέμβριο του 2021 για παράβαση του νόμου περί όπλων. Ο Ν.Κ. είναι σεσημασμένος για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, απρόκλητη σωματική βλάβη και παράνομη βία. Ο Α.Β. είναι σεσημασμένος για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών. Από το 2019 εκκρεμούσε η δίκη για τον δολοφόνο για επίθεση-καρμπόν και κυκλοφορούσε ελεύθερος. Αυτή τη φορά όμως υπήρξε νεκρός. Αλλιώς όλα θα συνέχιζαν στο ίδιο μοτίβο. Οπως συμβαίνει σε διάφορες εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Επιθέσεις, βανδαλισμοί, τρομοκρατία. Ομάδες κρούσης που υπό τον μανδύα του οπαδού / του επαναστάτη / του αντιεξουσιαστή καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία, κάνουν επιθέσεις σε πολίτες.

Με την πλήρη ανοχή Δικαιοσύνης και Πολιτείας. Κάνουν αναρτήσεις με τα ονοματεπώνυμά τους, επαίρονται για τις πράξεις τους, τις ανεβάζουν σε σκηνοθετημένα βίντεο. Η οπαδική βία είναι μόνο ένας ιστός στο δίχτυ που εξυφαίνεται στη δημόσια ζωή.

«Οι περισσότεροι σύνδεσμοι λειτουργούν χωρίς άδεια» διαπίστωσε τώρα η κυβέρνηση, η οποία απεφάνθη ότι με παρεμβάσεις που έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια μειώθηκε η βία στα γήπεδα, παραβλέποντας ότι τα τελευταία δύο χρόνια λόγω κορωνοϊού οι αγώνες γίνονται σχεδόν χωρίς οπαδούς. Δύο αγωνιστικές πρόλαβαν να γίνουν μετά τον θάνατο του Αλκη και το κλίμα παραμένει ίδιο. Αξίζει κανείς να προσέξει όσα περνούσαν από τα μικρόφωνα στον αγώνα ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός την Κυριακή. Ενα ακατάσχετο υβρεολόγιο από τις κερκίδες από τους λιγοστούς οπαδούς που επιτρέπονται στα γήπεδα. Ολα αυτά ενώ αποκαλύπτονται διαρκώς και νέα βίντεο από τα άγρια επεισόδια σε ερασιτεχνικό αγώνα ποδοσφαίρου στη Χαλκιδική από τον οποίο δύο άτομα κατέληξαν στο νοσοκομείο.

Στην αντίπερα όχθη, δύο αξιοπρεπείς φιγούρες, δύο αποκαμωμένοι άνθρωποι. «Ο γολγοθάς θα κρατήσει μέχρι τον θάνατό μας» λέει ο πατέρας του Αλκη, που στέλνει μήνυμα ενότητας για την εξάλειψη της βίας: «Δεν ήθελα να ξεκινήσει κύκλος αίματος, ένας εμφύλιος πόλεμος για τις ομάδες. Να αφήσουμε την Αστυνομία να κάνει τη δουλειά της, είναι προς τον σωστό δρόμο.

Η Δικαιοσύνη πιστεύω ότι θα πράξει το έργο της. Αν παλαιότερα έκαναν κάποιο σφάλμα, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να εντοπίσουν το λάθος. Αν δεν κάνουμε όλοι αυτοκριτική, θα συνεχίζεται αυτό το πράγμα». «Οταν μεγαλώνεις ένα παιδί χωρίς αγάπη, μέσα στην απόρριψη και δεν του μαθαίνεις αξίες όπως ο σεβασμός, πού περιμένεις να καταλήξει;» διερωτάται η μητέρα του Αλκη.

Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι άλλο. Ποιος είναι ο ρόλος της συντεταγμένης Πολιτείας απέναντι σε όλα αυτά; Που παρακολουθεί αμέτοχη κάποιους να καταστρέφουν σχολεία, να βανδαλίζουν πανεπιστήμια, να τραμπουκίζουν στα γήπεδα, να κάνουν επιθέσεις και να καταστρέφουν δημόσια περιουσία. Οσο δεν απαντάμε ως κοινωνία σε αυτό το ερώτημα, θα θρηνούμε νεκρούς.