Ολυμπιακός: Η πιο μεγάλη διαφορά και η Αταλάντα

Λίγο πολύ αναμενόμενη ήταν η εικόνα του ντέρμπι με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Ανοιχτό παιχνίδι, καθώς η ΑΕΚ δεν είχε τίποτα να χάσει, χωρίς πολλές κλασικές ευκαιρίες μπροστά στις δύο εστίες και με το αποτέλεσμα ανοιχτό μέχρι το 96’. Ο Ολυμπιακός το κέρδισε και έκανε ένα τεράστιο βήμα για την κατάκτηση ΚΑΙ του φετινού πρωταθλήματος για δύο λόγους. Διότι είναι γεννημένος νικητής, αλλά και επειδή είναι με διαφορά η πιο γεμάτη ομάδα στην Ελλάδα.

Ο Μαρτίνς είδε από το ημίχρονο κιόλας ότι το ματς δεν κυλάει όπως θα ήθελε και έβγαλε τον Μαντί και έβαλε τον Ονιεκούρου. Τι… ψάρι είχε φάει το μεσημέρι και έκανε αυτήν την αλλαγή είναι μεγάλο θέμα για να το συζητήσουμε και δεν είναι και της ώρας. Το θέμα είναι ότι κοίταξε στον πάγκο του και έβαλε έναν παίκτη που το περασμένο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός τον αγόρασε κοντά στα 5 μύρια.

Αργότερα ξανακοίταξε στον πάγκο του και έβαλε τον Βαλμπουενά, έναν παίκτη δηλαδή που ακόμα και στα 38 του πατάει στο χορτάρι και με μία ενέργεια μπορεί να κάνει τη διαφορά, ενώ στο τελευταίο δεκάλεπτο (σχεδόν 16λεπτο μαζί με τις καθυστερήσεις) έβαλε Ελ Αραμπί και Καρβάλιο. Ο πρώτος είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ που έχουν πατήσει το πόδι τους στην Ελλάδα, ενώ ο 24χρονος σήμερα Πορτογάλος στα 21 του είχε κάνει μεταγραφή 15 εκατομμυρίων ευρώ. Στο δάσος του Νότιγχαμ μπορεί να μην προσαρμόστηκε ποτέ, αλλά εδώ δείχνει ικανός να αναγεννηθεί.

Αν θα τα καταφέρει ή όχι θα το δούμε στην πορεία, βέβαια, αλλά ούτως ή άλλως το θέμα μας δεν είναι ο Καρβάλιο. Το θέμα μας είναι το οπλοστάσιο του Μαρτίνς, που ποτέ δεν είναι άδειο. Ακόμα κι αν υπάρχουν αστοχίες στις μεταγραφές, κάτι που κακά τα ψέματα συνέβη σ’ ένα βαθμό το περασμένο καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός για το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν και παραμένει πολύ γεμάτος.

Δείτε τι συνέβη στο ντέρμπι με το δυστυχή Γιαννίκη και θα καταλάβετε τη διαφορά. Η ΑΕΚ κατέβηκε στο ντέρμπι χωρίς Αραούχο και Μάνταλο και οι αλλαγές του Γιαννίκη ήταν ο Γέβτιτς και ο Σάκχοφ. Ο πρώτος ήρθε στην Ελλάδα επειδή τον πρότεινε ο μάνατζερ του Τσούμπερ και ο δεύτερος υπήρξε κάποτε ένα απλώς καλό χαφάκι, που πλέον στα περισσότερα παιχνίδια της ΑΕΚ… ζεσταίνει τον πάγκο.

Αυτή είναι η πιο μεγάλη διαφορά του Ολυμπιακού στην Ελλάδα, πέρα από το γεγονός βέβαια ότι μιλάμε για μια ομάδα που έχει τη νίκη στο DNA της. Και επειδή ακριβώς οι νίκες, αλλά και οι τίτλοι, έχουν γίνει για τον Ολυμπιακό… συνήθεια, έχει δημιουργηθεί και μια γενιά οπαδών και υποστηρικτών του οι οποίοι μετά από μια νίκη σε ντέρμπι τίτλου με την ΑΕΚ… γκρινιάζουν επειδή η ομάδα δεν έπαιξε κανένα σούπερ ουάου ποδόσφαιρο ή επειδή δεν έβαλε δυο τρία γκολ ακόμα. Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα, την κόρη σου την αγαπώ την όμορφη Αγγέλα…

Τέλος πάντων ας μην επεκταθώ με διάφορους… εραστές του καλού ποδοσφαίρου. Ας έχουν την άποψή τους, που φυσικά είναι απόλυτα σεβαστή, κι αν τους χαλάει ο Ολυμπιακός ας μην τον παρακολουθούν βρε αδερφέ. Ας παρακολουθούν την ΑΕΚ που έχει… χορτάσει τον κόσμο της γκολ και θέαμα, ας παρακολουθούν τον Παναθηναϊκό που… πανηγυρίζει επειδή πλησιάζει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο ή τον ΠΑΟΚ που παίζει… σούπερ ποδόσφαιρο, αλλά είναι εννιά βαθμούς πίσω. Δεν λέω, κι εγώ θα γκρινιάξω όταν βλέπω κάτι που δεν μου αρέσει, αλλά όλα έχουν κι ένα μέτρο.

Όσον αφορά τέλος το πολύ δύσκολο ματς της Πέμπτης με την Αταλάντα στο Μπέργκαμο, στο οποίο πολλοί περιμένουν να φάει 3-4 γκολ ο Ολυμπιακός για να… δικαιωθούν, εγώ είμαι σίγουρος ότι η ομάδα θα το παλέψει και θα κυνηγήσει ένα θετικό αποτέλεσμα. Οδηγός πρέπει να είναι το πρόσφατο ματς της Αταλάντα με την Κάλιαρι και θέλω να ελπίζω ότι οι Μπεργκαμάσκι θα παρουσιαστούν το ίδιο προβληματικοί και θα επιδείξουν την ίδια ποδοσφαιρική αφέλεια.