«Η καρδιά χτυπά αριστερά» είναι ο τίτλος του νέου σποτ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για την καμπάνια ενόψει του 3ου Συνεδρίου του και από τη Δευτέρα διατρέχει το Διαδίκτυο. H τελική ευθεία που μπαίνει το κόμμα ενόψει της κορυφαίας του συλλογικής διαδικασίας έχει όμως και καρδιοχτύπια, τα περισσότερα εξ αυτών δε αφορούν τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παρότι αναμφισβήτητα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στον χώρο του και προφανώς δεν αμφισβητείται, αντιλαμβάνεται μια σειρά δυσκολιών που έχει αλλά και μια σειρά παγίδων που προβάλουν στον δρόμο του. Για παράδειγμα, η συμμετοχή στην εκλογή αρχηγού και νέας ΚΕ από την κομματική  βάση.

Η χαμηλή συμμετοχή

Αν τελικώς οι αλλαγές περάσουν από το συνέδριο, αμέσως μετά θα έχουμε τις διαδικασίες αυτές, για πρώτη φορά και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και εδώ εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος μιας χαμηλής συμμετοχής που μοιραία θα θέσει σε σύγκριση την αντίστοιχη εκλογή απ’ τη βάση για ΚΙΝΑΛ και ΝΔ.

Πολύ περισσότερο που ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ο μόνος υποψήφιος. «Θα τρέξει μόνος και θα βγει δεύτερος», λέει γνωστός εκλογολόγος στο ενδεχόμενο μιας μικρής συμμετοχής.

Ο εκλογικός χρόνος

Στις παγίδες προφανώς εντάσσεται και ο εκλογικός χρόνος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει το προνόμιο να ενεργοποιήσει και κατά πόσο αυτός θα βρει έτοιμη την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο Αλέξης Τσίπρας συνηθίζει να λέει πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «κόμμα εν κινήσει», ακριβώς για να καταδείξει πως είναι σε φάση που αναζητά τα νέα ταυτοτικά του χαρακτηριστικά και την πολιτική του αντιστοίχιση.

«Βαβέλ» θέσεων

Την ίδια ώρα όμως που μια επιπλέον παγίδα είναι πως η όλη διαδικασία φαίνεται να είναι ακόμη χαμένη στη μετάφραση των εσωτερικών ρευμάτων και των διαφορετικών αναγνώσεων για τη διεύρυνση και τους στόχους.

Οι παγίδες των πολλών κειμένων των τάσεων, είναι να μην εκληφθούν ως «συμβολές» σε έναν δημιουργικό εσωτερικό διάλογο, αλλά απόδειξη ενός κόμματος πολλών ψυχών.

«Το ερώτημα είναι αν οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα για την εκλογή του προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση εμπλέκονται με αυτή την προβληματική. Φοβάμαι πως δεν το κάνουν. Φαίνεται να εκπορεύονται από μια εντελώς διαφορετική συζήτηση: πώς να καταγραφεί μια μεγαλύτερη, αλλά πιθανά και πιο χλιαρή, συμμετοχή με την ελπίδα πως έτσι θα βελτιωθεί η εικόνα του κόμματος και του ίδιου του προέδρου. Ισως μια τέτοια στρατηγική να είναι αποτελεσματική για τα κόμματα του παλαιού δικομματισμού. Στον ΣΥΡΙΖΑ όμως ενδέχεται να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα», ήταν το καμπανάκι που έκρουσε με παρέμβασή του ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στην «Αυγή».

Το «ρεύμα ΚΙΝΑΛ»

Πάντως ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ επιχείρησε να εκπέμψει ένα μήνυμα και ρεαλισμού και ριζοσπαστισμού ιεραρχώντας τα πεδία που βλέπει ως αδύναμους κρίκους της κυβέρνησης (ακρίβεια) αλλά και θέτοντας εκ νέου το σχέδιό του για την προοδευτική διακυβέρνηση, λέγοντας πως έχει μόνον αντίπαλο τη ΝΔ.

Τόνισε επίσης πως σήμερα η βασική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα σε μια πολιτική που προτάσσει «τις αγορές και την αυτορρύθμισή τους και σε μια πολιτική που λέει ότι χρειαζόμαστε ένα ισχυρό ανθρώπινο κοινωνικό κράτος».

Στην παγίδα που επίσης φαίνεται να υπάρχει και είναι «το ανοδικό ρεύμα ΚΙΝΑΛ» (στη μέτρηση της Opinion Poll το ΚΙΝΑΛ παίρνει 14,2%, ενώ το μεγάλο προβάδισμα για τη ΝΔ είναι σχεδόν αμετάβλητο) ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε πως το να κρατά η Χαριλάου Τρικούπη ίσες αποστάσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση εξ αντικειμένου βοηθά την κυβέρνηση.

Headlines