Στην ταινία «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» (1966) ένας τύπος αιφνιδιάζει τον Τούκο στο μπάνιο και αρχίζει να εξηγεί για ποιον λόγο θα τον σκοτώσει.

Ο Τούκο όμως πυροβολεί πρώτος, σκοτώνει τον κουβενταδόρο και συνοψίζει «όταν πρέπει να πυροβολήσεις, πυροβόλησε. Μην κουβεντιάζεις!».

Υποθέτω πως όλοι εκείνοι που εβδομάδες τώρα κουβεντιάζουν τι θα γίνει στην Ουκρανία δεν συμμερίζονται τη συμβουλή.

Οχι επειδή πρέπει σώνει και καλά να πυροβολήσουν. Αλλά επειδή η κουβέντα τους θα ήταν μια παρωδία, αν δεν προμήνυε μια τραγωδία.

Για να είμαι ειλικρινής δεν καταλαβαίνω τι δουλειά έχει το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, ούτε γιατί μας κόφτει αν η Ουκρανία θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ, ούτε τι ζόρι τραβάει ο Πούτιν ποιος θα μπει ή δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ. Τον έχουμε βάλει στην πόρτα να κόβει εισιτήρια;

Φαντασιώνεται λέει την ανασύσταση της Σοβιετικής Ενωσης. Δεν το ξέρω αλλά δεν βλέπω και πώς θα το πετύχει. Θα αρχίσει να εισβάλλει στη μία χώρα μετά την άλλη;

Αν αυτό επιδιώκει, τότε έχει καμιά δεκαπενταριά χώρες να καταλάβει. Καλό κουράγιο.

Αν πάλι θέλει απλώς να δημιουργήσει «σχέσεις επιρροής» με τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης με γεια του και χαρά του.

Οσο μετέρχεται ειρηνικά μέσα και μεθόδους είναι ένας θεμιτός πολιτικός στόχος. Καλή επιτυχία.

Κατά τα άλλα, ούτε μας λείπει στην παρέα, ούτε έχουμε κάτι να μοιράσουμε, αλλά ούτε θα πάμε και στα χαρακώματα. Εδώ και χίλια χρόνια σκοτώνονται οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς χωρίς τη βοήθειά μας.

Οπως κι αν εξελιχθεί όμως η ουκρανική κρίση είναι μια καλή ευκαιρία να διευκρινίσουμε τι είμαστε, με ποιους είμαστε και τι θέλουμε.

Είναι η συζήτηση που δεν έγινε μετά την επικράτηση της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο. Και τριάντα χρόνια τώρα τρέχουμε από το Αφγανιστάν στο Ιράκ, από τη Συρία στη Λιβύη κι από το Σαχέλ στο Σουδάν χωρίς σχέδιο και ειρμό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαστε η Δύση και είμαστε με τη Δύση. Αλλά η Δύση δεν είναι ολόκληρος ο πλανήτης.

Και υπό αυτήν την έννοια δεν διοριστήκαμε νταντάδες, ούτε χωροφύλακες των υπολοίπων.

Καλοδεχούμενο λοιπόν να συνυπάρχουμε με τους Ρώσους, τους Κινέζους, τους Νιγηριανούς ή τους Αραβες όσο δεν μας πειράζουν, άντε και να συναλλασσόμαστε όσο συμφέρει, αλλά ουδείς μας έχει αναθέσει να τους διορθώσουμε.

Διότι αν θέλουμε να κάνουμε τους χωροφύλακες δεν αρκεί να κουβεντιάζουμε. Θα πρέπει κάποια στιγμή και να πυροβολήσουμε.

Και μεταξύ μας δεν βλέπω πολλούς εθελοντές.

Headlines