Ύστερα από έναν και πλέον αιώνα γεωτρήσεων για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, πολλές εγκαταστάσεις έχουν αφεθεί στην τύχη τους στις Ηνωμένες Πολιτείες (και όχι μόνο), μολύνοντας γη, νερό και αέρα.

Από τις εγκαταλελειμμένες, ασφράγιστες εγκαταστάσεις μολύνονται εδάφη και υπόγεια ύδατα -συχνά κοντά σε κατοικημένες περιοχές, συνιστώντας κίνδυνο για τη δημόσια υγεία- ενώ εκλύονται τεράστιες ποσότητες αόρατου και άοσμου μεθανίου.

Πρόκειται για ένα από τα πιο καταστροφικά αέρια του θερμοκηπίου. Για την ακρίβεια, θεωρείται 72 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα  στην επιδείνωση της κλιματικής κλιματικής σε βάθος 20ετίας.

Το φαινόμενο εκτιμάται ότι έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις στις ΗΠΑ. Αν και το υπουργείο Εσωτερικών ανέφερε προ ημερών ότι υπάρχουν καταγεγραμμένες περί τις 130.000 εγκαταλελειμμένες γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου σε όλη τη χώρα, η αμερικανική Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) υπολογίζει ότι στην πραγματικότητα φτάνουν σε αριθμό τα 3,2 εκατομμύρια.

Βάσει εκτιμήσεών της, μάλιστα, αποτελούν μία από τις δέκα μεγαλύτερες πηγές έκλυσης μεθανίου.

Μοιραία λοιπόν για τις ΗΠΑ -που κατά την πρόσφατη Διάσκεψη για το Κλίμα COP26, στη Γλασκώβη, ανέλαβαν μαζί με άλλα 102 κράτη τη δέσμευση να μειώσουν τις εκπομπές μεθανίου κατά 30% μέχρι το έτος 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2020- η κατάσταση αυτή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα.

Πηγή: edf.org

Ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο»;

Θεωρητικά, το μεγαλύτερο βάρος της ευθύνης φέρουν οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου (και λίγοι μεμονωμένοι ιδιώτες). Υποτίθεται ότι οφείλουν να καθαρίζουν και να σφραγίζουν τις γεωτρήσεις τους, όταν σταματούν την εκμετάλλευσή τους.

Ιστορικά, ωστόσο, πολλές εταιρείες δεν το κάνουν. Αρκετές επειδή χρεοκόπησαν. Άλλες γιατί δεν είναι πλέον υπεύθυνες για τον καθαρισμό τους, αλλάζοντας π.χ. έδρα.

Οι περισσότερες εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι το κράτος είχε λίγα εργαλεία -ή και βούληση- για να τις αναγκάσει να επωμιστούν εξ ολοκλήρου το τεράστιο κόστος.

Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από 20.000 έως και 145.000 δολάρια ανά γεώτρηση. Ως εκ τούτου, το συνολικό κόστος για το σφύριγμα των εγκαταλελειμμένων εγκαταστάσεων στις ΗΠΑ είναι θηριώδες.

Μοιραία, μαίνεται εδώ και καιρό ένας έντονος δημόσιος διάλογος για το ποιος θα πρέπει να πληρώνει τον λογαριασμό στο τέλος.

Αν και απαιτείται από τις εταιρείες να καταβάλουν στην αρχή των γεωτρήσεων ένα ποσό, που θα καλύψει το κόστος μελλοντικών καθαρισμών, η διάταξη αυτή δεν δείχνει να λύνει το πρόβλημα, καθώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Το ισχυρό λόμπι ορυκτών καυσίμων από την πλευρά του αντιτίθεται στα σχέδια πολιτειών να αυξήσουν το ποσό, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα θέσει σε κίνδυνο θέσεις εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη, ειδικά σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για τη ρυπογόνο πετρελαϊκή βιομηχανία.

Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, ο Λευκός Οίκος ανέλαβε δράση.

Προ ημερών, ανακοίνωσε τη διάθεση 1,15 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 26 αμερικανικές πολιτείες για να σφραγίσουν χιλιάδες «ορφανές» γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Πρόκειται για την πρώτη δόση των συνολικά 4,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων που προβλέπεται για το σκοπό αυτό στο νομοσχέδιο-«μαμούθ» για τις υποδομές στις ΗΠΑ.

Πολλοί πάντως εκφράζουν ήδη επιφυλάξεις…

Τι «διδάσκει» η Πενσυλβάνια

Όχι τυχαία, τη δεύτερη μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση (μετά το Τέξας) θα λάβει η Πενσυλβάνια, στα βορειοδυτικά των ΗΠΑ, πάλαι ποτέ γνωστή και ως η «Πολιτεία του Πετρελαίου».

Εκεί άνοιξε πίσω στο μακρινό 1859 η πρώτη εμπορική πετρελαιοπηγή σε όλη την αμερικανική επικράτεια και χτυπούσε η «καρδιά» της εγχώριας πετρελαϊκής βιομηχανίας έως την αυγή του 20ου αιώνα.

Σήμερα, στα εδάφη της πολιτείας υπάρχουν επισήμως καταγεγραμμένες ως ασφράγιστες 26.908 εγκαταλελειμμένες γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 200.000.

Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι, μέχρι τη δεκαετία του 1950, οι εταιρείες δεν υποχρεούνταν να ενημερώσουν τις πολιτειακές αρχές για το πού έκαναν γεωτρήσεις.

Η δε ανάληψη δεσμεύσεων από τις εταιρείες για τον καθαρισμό των εγκαταστάσεων που λειτουργούσαν άρχισε να επιβάλλεται μόλις από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80.

Τώρα, η πολιτεία αναμένεται να λάβει συνολικά 330 εκατομμύρια δολάρια, μέσα στην επόμενη δεκαετία, για την επιχείρηση «ταπώματος».

Οι ειδικοί ωστόσο υπολογίζουν ότι το κόστος για το σφράγισμα μιας τυπικής εγκαταλελειμμένης γεώτρησης πετρελαίου ή φυσικού αερίου στην Πενσυλβάνια ανέρχεται στα 68.068 δολάρια.

Κοντολογίς, μόνο για τις ήδη καταγεγραμμένες εγκαταστάσεις θα πρέπει να δαπανηθούν περίπου 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια…

Παρ’ όλα αυτά, οι εταιρείες στην πολιτεία δεσμεύονται μόλις για 2.500 δολάρια για ρηχές «τυπικές» γεωτρήσεις και για 10.000 δολάρια για αυτές που θεωρούνται «μη τυπικές», όπως για σχιστολιθικό αέριο.

Ακτιβιστές της μη κυβερνητικής οργάνωσης Earthworks στην Πενσυλβάνια εντείνουν τώρα τις πιέσεις στις πολιτειακές αρχές να αυξήσουν τις απαιτήσεις.

Το λόμπι των ορυκτών καυσίμων αντιδρά.

Από τον περασμένο Νοέμβριο, εν τω μεταξύ, το πολιτειακό Συμβούλιο Περιβαλλοντικής Ποιότητας έχει δεσμευτεί με ψήφισμα να εξετάσει το θέμα…

Headlines