Εκτός ελέγχου ο Ερντογάν

Ηλίου φαεινότερον είναι ότι εδώ και καιρό ο Νεοσουλτάνος της Αγκυρας, στην προσπάθειά του να αποσπάσει την προσοχή των τούρκων πολιτών από τη συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της χώρας και τα αρνητικά επακόλουθα που αυτή επιφέρει στην καθημερινή τους ζωή, έχει επιλέξει μια διπλή τακτική.

Πρώτον, να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τις γειτονικές του χώρες. Κυρίως με το Ισραήλ και τα Εμιράτα του Κόλπου για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων. Και δεύτερον να εξαιρέσει από την πολιτική αυτή την Ελλάδα, προσθέτοντας νέες, εντελώς αστήρικτες νομικά αιτιάσεις στα γνωστά προβλήματα που έχει μονομερώς εγείρει η Αγκυρα από τις αρχές της δεκαετίας του 1970! Προς ενίσχυση μάλιστα των απαράδεκτων αυτών επιχειρημάτων εφηύρε και τη γελοία θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας», που θυμίζει επεκτατικές βλέψεις που ανήκουν σε ένα οδυνηρό παρελθόν.

Ετσι, από τον περασμένο Ιούλιο ήλθε να προσθέσει και την άνευ ουδεμίας νομικής ισχύος θεωρία ότι επειδή η Ελλάδα έχει στρατιωτικοποιήσει ορισμένα νησιά απέναντι από τις τουρκικές ακτές, κατά παράβαση της περιώνυμης Συνθήκης της Λωζάννης και των Παρισίων, αυτομάτως χάνει και το δικαίωμα κυριαρχίας στα νησιά αυτά.

Παραβλέποντας τις καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, της απειλής του casus belli και της παρουσίας της τουρκικής στρατιάς του Αιγαίου απέναντι από τα ελληνικά νησιά. Γεγονός που δίνει στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Χάρτη του ΟΗΕ, το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας. Εξαγγέλλει μάλιστα τώρα ότι θα μεταφέρει το ζήτημα σε όλες τις χώρες που υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάννης. Παραγνωρίζοντας όμως ότι ήδη η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι εξέδωσαν επίσημες ανακοινώσεις ότι αναγνωρίζουν την ελληνική κυριαρχία στα νησιά. Αποτελεί όμως ερώτημα γιατί η Αθήνα δεν έχει απαντήσει εως σήμερα στη δεύτερη επιστολή για το θέμα αυτό που κατέθεσε τον περασμένο Σεπτέμβριο ο εκπρόσωπος της Αγκυρας στον ΟΗΕ.

To εντελώς απαράδεκτο είναι επίσης ότι ο προκλητικός πρεσβευτής της Τουρκίας στη Νορβηγία επανέφερε τη θεωρία ότι η Τουρκία δεν δεσμεύεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο δεν έχει υπογράψει. Αρα και από την υποχρέωση προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στην περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία στην περισσότερο παρά ποτέ αναγκαία επανάληψη των διαπραγματεύσεων για το Αιγαίο, την οποία με τον τρόπο αυτόν τορπιλίζει εκ προοιμίου. Μια ακόμη σημαντική τουρκική υπαναχώρηση, αν δεχθούμε όσα είχε αποκαλύψει στο παρελθόν ο τούρκος διπλωμάτης Ντενίζ Μπουλούκμπασι, που μετείχε στις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις την περίοδο Σημίτη, ότι η Αγκυρα είχε δεχθεί οι όποιες διαφορές απομείνουν από μια ενδεχόμενη συμφωνία για τα χωρικά ύδατα να παραπεμφθούν στη Χάγη.