Πόλεμος στην Ουκρανία: «Είμαστε οι επόμενοι;», λένε οι χώρες της Βαλτικής – Φοβούνται αναβίωση της ΕΣΣΔ από τον Πούτιν

Από το Παρίσι, το Λονδίνο και την Ουάσινγκτον μπορεί ο πόλεμος στην Ουκρανία να φαντάζει πολύ μακρινός, μένοντας στα όρια ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, για τις χώρες της Βαλτικής, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.

Στο μυαλό των Εσθονών, τους Λετονών και τους Λιθουανών, ειδικά εκείνων που είναι αρκετά μεγάλης ηλικίας για να έχουν ζήσει επί Σοβιετικής Ένωσης, η επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας σημαίνει ότι μπορεί σύντομα να έχουν την ίδια τύχη και να γίνουν ο επόμενος στόχος του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Οι κλιμακούμενες εντάσεις, που προηγήθηκαν της πολεμικής σύρραξης την Πέμπτη, «ξύπνησαν» μνήμες μαζικών απελάσεων και καταπίεσης.

«Οι παππούδες μου εστάλησαν μακριά, στη Σιβηρία. Ο πατέρας μου διώχθηκε από την KGB. Τώρα ζω σε μια ελεύθερη, δημοκρατική χώρα, μα φαίνεται πως τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο», είπε ο Τζαούνιους Καζλάουσκας, 50χρονος δάσκαλος στο Βίλνιους, πρωτεύουσα της Λιθουανίας.

Όπως γράφει ο Jari Tanner του Associated Press, ο πρόεδρος της Λιθουανίας κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στη χώρα και η Λετονία ανέστειλε τις άδειες μετάδοσης αρκετών ρωσικών τηλεοπτικών σταθμών, που κατηγορούνται πως διασπείρουν παραπληροφόρηση και προπαγάνδα.

Και οι τρεις χώρες της Βαλτικής είχαν καταληφθεί και προσαρτηθεί στη Σοβιετική Ένωση από τον Ιωσήφ Στάλιν κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, πριν γίνουν ξανά ανεξάρτητες με τη διάλυση της ΕΣΣΔ, το 1991. Εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ το 2004.

Η μάχη για την Ουκρανία είναι μια μάχη για την Ευρώπη

Μαζί με την Πολωνία, επίσης μέλος του ΝΑΤΟ, οι χώρες της Βαλτικής, που έχουν εκφράσει τη στήριξή τους στην Ουκρανία, υποστήριζαν έντονα την επιλογή ισχυρών κυρώσεων στη Μόσχα και ενίσχυσης της ανατολικής πτέρυγας της Συμμαχίας.

Οι ηγέτες των κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ, τις τελευταίες εβδομάδες, έχουν ταξιδέψει σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, προειδοποιώντας ότι η Δύση πρέπει να κάνει τον πρόεδρο Πούτιν να πληρώσει για την επίθεση στην Ουκρανία, αλλιώς τα στρατεύματά του θα εισβάλουν και σε άλλα τμήματα της πρώην σοβιετικής αυτοκρατορίας.

«Η μάχη για την Ουκρανία είναι μια μάχη για την Ευρώπη. Αν δεν σταματήσουν τον Πούτιν εκεί, θα πάει παραπέρα», δήλωσε ο Γκαμπρέλιους Λαντσμπέργκις, υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας, την προηγούμενη εβδομάδα.

Δύο ημέρες πριν την επίθεση, ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, ανακοίνωσε ότι κάποιες αμερικανικές δυνάμεις που είχαν αναπτυχθεί στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων 800 στρατιώτες, μαχητικά F-35 και ελικόπτερα Apache, θα αποστέλλονταν στις τρεις χώρες της Βαλτικής για αμυντικούς λόγους. Τα νέα αυτά έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό στις πρωτεύουσες της Βαλτικής.

«Η Ρωσία πάντα ζυγίζει τη στρατιωτική ισχύ, αλλά και τη θέληση των χωρών να πολεμήσουν», τόνισε ο Τζάνις Γκάρισονς, του λετονικού υπουργείου Άμυνας: «Όταν δουν αδυναμία, θα την εκμεταλλευτούν».

Ο Πούτιν θέλει να ανακτήσει επιρροή σε όλες τις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ

Αν και ο Πούτιν δεν έχει εκφράσει δημόσια φιλοδοξίες να επαναφέρει υπό ρωσικό έλεγχο τις χώρες της Βαλτικής, πολλοί Εσθονοί, Λετονοί και Λιθουανοί ανησυχούν ότι θέλει να ανακτήσει την ρωσική επιρροή σε όλες τις πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, την κατάρρευση της οποίας έχει χαρακτηρίσει ως τραγωδία για τον ρωσικό λαό.

Διαφορετικές πολιτιστικά και γλωσσικά, οι χώρες της Βαλτικής δεν έχουν την ίδια σύνδεση που έχει η Ουκρανία με τη ρωσική ιστορία και ταυτότητα. Ωστόσο, ήταν υπό την κυριαρχία της Μόσχας για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 200 ετών, πρώτα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία και μετά, για περίπου 50 χρόνια, από την ΕΣΣΔ.

Και οι τρεις χώρες έχουν ρωσικές μειονότητες: Στη Λετονία και την Εσθονία, αποτελούν περίπου το 1/4 του πληθυσμού. Η Λιθουανία συνορεύει με το Καλίνινγκραντ, ρωσικό θύλακα όπου εδρεύει ο ρωσικός στόλος της Βαλτικής.