Οι «απρόβλεπτοι» Πούτιν και Ερντογάν και η χειμάζουσα ευρωπαϊκή Νέα Τάξη Πραγμάτων

Τα τελευταία 24ωρα, από κάποιους αναλυτές ερμηνεύτηκαν επιπόλαια, ως το «χείλος» ενός τρίτου Παγκοσμίου πολέμου, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να συγκεντρώνει τα ομαδικά πυρά των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ αλλά και ΕΕ. Ή αλλιώς, η μετακομμουνιστική Δύση, με τα πρόσφατα διαγγέλματα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Πούτιν … παραπλανήθηκε από τις ιδεοληψίες του ανεπιστρεπτί αποβιώσαντος Ψυχρού Πολέμου μεταξύ φιλελεύθερης Δύσης και Ανατολικού Κομμουνιστικού μπλοκ.

Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Έτσι, το πρώην ανατολικό μπλοκ στην περίοδο 1989-1990 υπέγραψε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», με τα υπέρ και τα κατά μιας περιόδου 77 χρόνων «λαϊκών δημοκρατιών» της ανατολικής Ευρώπης και άλλης μιας 100ετίας σοβιετικού καθεστώτος, το οποίο η Ρόζα Λούξεμπουργκ είχε αποκαλέσει με κάποια δόση ευρωελιτισμού ως «ασιατικό κομμουνισμό». Και κλείνω την παρένθεση αυτή, με την αδιαμφισβήτητη αλήθεια, ότι παρόλα αυτά, η Σοβιετική Ένωση κονιορτοποίησε τη ναζιστική εισβολή θυσιάζοντας στο βωμό της ελευθερίας περίπου 20 εκατομμύρια σοβιετικούς πολίτες.

Η κατάργηση του γεωστρατηγικού κομμουνιστικού συνασπισμού του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του επίσης κομμουνιστικού οικονομικού μπλοκ της Κομεκόν ατυχώς δεν λειτούργησε ως η απαρχή για ριζική αναδιάταξη της ζωής κυρίως στην Ευρώπη για δύο κυρίως λόγους και συγκεκριμένα διότι:

1) Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δέσμια των μιλιταριστικών και χρονικά ξεπερασμένων αντικομμουνιστικών ιδεοληψιών του ΝΑΤΟ και του αμερικανικού Πενταγώνου, δεν συνεργάσθηκε αρμονικά τόσο με τη Ρωσία, όσο και με τις πρώην λαϊκές δημοκρατίες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης, τηρώντας τις αρχές του δημοκρατικού κοινοβουλευτισμού, του κράτους Πρόνοιας και Δικαίου. Απεναντίας, έριξε ακρίτως όλα αυτά τα κράτη, στα δίχτυα των ευρωατλαντικών συμφερόντων, προσφέροντάς τους το χρυσωμένο χάπι ότι είσοδός τους τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην ΕΕ θα τα απολυτρώσει από τα δεινά του ήδη νεκρού κομμουνισμού, ενώ στην πραγματικότητα όλες αυτές οι χώρες είχαν ήδη ανοίξει το δρόμο της φιλελεύθερης δημοκρατίας με τη διαδικασία των κοινοβουλευτικών εκλογών και αναδείκνυαν τις κυβερνήσεις τους, με απόκλιση άλλοτε προς τα κεντροδεξιά ή τα δεξιά και σπανιότερα στη δημοκρατική αριστερή ή κεντροαριστερή κατεύθυνση.

Το «κλινικώς νεκρό» ΝΑΤΟ*

Την επομένη της αυτοκατάργησης του ψυχροπολεμικού Συμφώνου της Βαρσοβίας, που διέπρεψε στην εποχή του δόγματος της περιορισμένης κυριαρχίας, με επικεφαλής τον Λεοντίντ Μπρέζνιεφ, φυσιολογικά θα έπρεπε να καταργηθεί ως αντίρροπος αμυντικο-επιθετικός οργανισμός, το αντικομμουνιστικό και εξόχως στρατοκρατικό ΝΑΤΟ, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για σύσταση ενός αμιγώς Ευρωπαϊκού Συμφώνου Άμυνας και Ασφάλειας. Για την σύσταση του Συμφώνου αυτού έχουν γίνει κατ’ επανάληψιν μερικές προσπάθειες στο χώρο της ηγεσίας της ΕΕ, οι οποίες δεν τελεσφόρησαν λόγω των παρεμβολών του ΝΑΤΟ.

Η διαρκούς επικαιρότητας αυτή τραγική αφίσα για την αδελφή Κύπρο, σκόπιμο και ωφέλιμο θα ήταν να εγχειριστεί αυτές τις ημέρες του «συμμαχικού» ωχαδερφισμού στους κ.κ. Μπορέλ, Γκουτέρες, Στόλτενμπεργκ, τη συμπαθέστατη Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και όλους όσους συναπεφάσισαν την επιβολή κυρώσεων κατά του Πούτιν, αφήνοντας στο … απυρόβλητο τον νεο-σουλτάνο και επίδοξο συνεχιστή του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπούς, ο οποίος πολιόρκησε δύο φορές τη Βιέννη, δηλαδή την καρδιά της Ευρώπης

Απεναντίας, το τότε ΝΑΤΟ βλέποντας ότι τερματίζεται ο κυριαρχικός του ρόλος, στα γεωπολιτικά παιχνίδια, πλασσάρισε το άλλοθι ενός νέου προσώπου, με κοινωνικοπολιτική και αγαθοεργό αποστολή.

Ως συντάκτης της «Ελευθεροτυπίας» δεν θα ξεχάσω τη συνηγορία για το νέο «κοινωφελές» πρόσωπο του ΝΑΤΟ από τον τότε αρχηγό του ΓΕΕΘΑ Ιωάννη Βερυβάκη, αδελφό του βουλευτή και υπουργού του ΠΑΣΟΚ Λευτέρη Βερυβάκη.

Διπροσωπείες και  κερκόπορτες

Σε ερώτηση δημοσιογράφων, διαπιστευμένων στο ΥΠΕΘΑ, αναφορικά με το νέο… αγαθοεργό πρόσωπο του ΝΑΤΟ, ο Ιωάννης Βερυβάκης όχι μόνον απέκλεισε τη συνέχιση του αμυντικο-επιθετικού ρόλου του ΝΑΤΟ, αλλά και υπερθεμάτισε την «εξωραϊσμένη» φιλανθρωπική νέα του στροφή. Όλα αυτά βεβαίως, μέχρις αποδείξεως του εναντίου σε όλη την μετά του 1989-1990 διετία μέχρι και σήμερα…

Όμως, συνεχίζοντας το σημερινό μου κείμενο, οφείλω την απαραίτητη προσωπική μου εξήγηση, για την αποφυγή κάθε επιπόλαιας ερμηνείας:

1) Η εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων όχι μόνον στις αυτόνομες ρωσόφωνες και ρωσόφιλες περιοχές, αλλά και σε όλη σχεδόν την ουκρανική επικράτεια, ορθώς ορθότατα αποδοκιμάστηκε από την ΕΕ, σύμφωνα βέβαια με τις αρχές του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ, αλλά και γενικότερα του Διεθνούς Δικαίου.

2) Η ανάμιξη όμως του ΝΑΤΟ, σ’ αυτά τα γεγονότα, αποκαλύπτει την επεκτατική διάθεσή του, πέρα από τα αυστηρώς αμυντικά καθήκοντά του. Με άλλα λόγια, ο ασφυκτικός κλοιός του ΝΑΤΟ, γύρω από τη ρωσική επικράτεια, που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στη Ρουμανία, Μολδαβία, χώρες της Βαλτικής κ.α., προφανώς έχει τον χαρακτήρα γεωστρατηγικής αποδυνάμωσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Επομένως, η ειρηνευτική διάθεση της ΕΕ στη ρωσοουκρανική κρίση, νοθεύεται από τις επεκτατικές διαθέσεις αμέσως του ΝΑΤΟ και εμμέσως του αμερικανικού Πενταγώνου.

3) Ενώ σε χρόνο μηδέν, τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ επέβαλαν αυστηρότατες και επαχθείς για τη Ρωσία κυρώσεις, για την εισβολή της στην Ουκρανία, τόσο οι ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ, και με τον ΟΗΕ … επί 47 συναπτά χρόνια αδιαφορούν για την παράνομη εισβολή και κατοχή των τουρκικών στρατευμάτων, στο 40% της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή σε πλήρες και ισότιμο κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΟΗΕ.

4) Η ασυγχώρητη αυτή αδιαφορία, για  την υποδούλωση του 40% της Κυπριακής επικράτειας, έχει αποθρασύνει τον επίδοξο διάδοχο της στυγνής και οπισθοδρομικής οθωμανικής αυτοκρατορίας τον νεο-σουλτάνο Ερντογάν ώστε όχι μόνο να μην ανησυχεί ότι τον περιμένουν κυρώσεις ανάλογες προς εκείνες κατά του Πούτιν, αλλά επιπλέον να κραυγάζει ότι η Τουρκία ανήκει αυτοδικαίως στον κορμό της Ευρώπης και άρα δικαιούται χωρίς κανένα απαραίτητο προσόν την είσοδό του στην ΕΕ!

Τέλος, τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ και η ΕΕ εφόσον οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τους το ζητούν κατευθείαν επιτακτικά και απερίφραστα, να προχωρήσουν σε κυρώσεις κατά της Τουρκίας, αλλά διαρκώς επικαλούνται το ανεφάρμοστο για την Ελλάδα και την Κύπρο Διεθνές Δίκαιο, τότε ας σεβαστούν, στο ελάχιστο έστω, τον ελληνικό λαό που παρακολουθεί απογοητευμένος αυτό το κυνικό «συμμαχικό» ωχαδερφισμό…

————————————————–

* Η έκφραση «κλινικώς νεκρό ΝΑΤΟ» ανήκει στον Εμμανουέλ Μακρόν και γίνεται απεριφράστως αποδεκτή από τον γράφοντα.