Πέθανε η πρώην υπουργός Μαριέττα Γιαννάκου

Έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία έδινε μάχη στη ΜΕΘ του Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας 251.

Η Μαριέττα Γιαννάκου είχε διακομιστεί εκτάκτως στο νοσοκομείο μετά από πτώση που είχε από το αναπηρικό αμαξίδιο και τότε χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καθώς οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε αιμάτωμα. Αφού η βουλευτής υποβλήθηκε σε χειρουργείομ, κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά της σε ΜΕΘ, όπου και νοσηλευόταν μέχρι την τελευταία της πνοή.

Η βιογραφία της Μαριέττας Γιαννάκου

Γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1951, στο Γεράκι Λακωνίας, από μία οικογένεια, όπου ο πατέρας της διηύθυνε το τοπικό γραφείο του ΟΤΕ και του ταχυδρομείου, ενώ η μητέρα της ήταν εκπαιδευτικός. Στην ηλικία των 11 έχασε τον πατέρα της, ο οποίος ήταν τότε 45 χρονών, γεγονός που σύμφωνα με δηλώσεις της «της στοίχισε πολύ» και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα πορεία της, αφού «την ανάγκασε να αισθανθεί μεγαλύτερη την ευθύνη από τόσο μικρή ηλικία». Τελειώνοντας το σχολείο, πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αν και ο πατέρας της την προόριζε για διπλωμάτη. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στην ιατρική, ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική ενώ συνεχίζει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, στο Βέλγιο.

Αν και αφοσιωμένη στην πολιτική παντρεύτηκε με τον Παναγιώτη Κούτσικο το 1983, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Το 1997 πήρε διαζύγιο.

Η ζωή της Μαριέττας Γιαννάκου άλλαξε ριζικά στις 6 Φεβρουαρίου 2008, όταν υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό του δεξιού της ποδιού μετά από κάταγμα που υπέστη. Ο σακχαρώδης διαβήτης από τον οποίο πάσχει εμπόδιζε το τραύμα να επουλωθεί και προκάλεσε μόλυνση, με αποτέλεσμα η κατάσταση της υγείας της να επιδεινωθεί ραγδαία. Αυτό ανάγκασε τους γιατρούς του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» να συνεδριάσουν εκτάκτως και αποφάσισαν να προχωρήσουν σε επέμβαση ακρωτηριασμού προκειμένου να σώσουν τη ζωή της.

Στις 28 Μαΐου 2016, η Μαριέττα Γιαννάκου υπέστη έμφραγμα και νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός.

Πολιτική σταδιοδρομία

Εξελέγη Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ στις Ευρωεκλογές του 1984,1989, 1999 και 2009 και επικεφαλής της Ομάδας Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας (1989, 1999 και 2009).

Εξελέγη Βουλευτής της Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1993,1996, 2000 και 2004 και Βουλευτής Επικρατείας στις εκλογές του 2019.

Ως Βουλευτής Επικρατείας ήταν Μέλος στις Διαρκείς Επιτροπές Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, στην Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος.

Επίσης ήταν Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Μαρόκου και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας – Κροατίας και Ελλάδας – ΗΠΑ. Τέλος ήταν Επικεφαλής της Ελληνικής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ.

Στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές θητείες, υπήρξε:

Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής της Βουλής για εξέταση του Σωφρονιστικού Συστήματος.
Μέλος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής ΄Άμυνας και της Διακομματικής Επιτροπής για τα ναρκωτικά.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – ΗΠΑ και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας -Ρωσίας και Ελλάδας – Μαρόκου.

Ως Ευρωβουλευτής, διετέλεσε:

Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ναρκωτικά και εισηγήτρια για το πρόβλημα της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική και του Σχεδίου Δράσης της Ε.Ε για την καταπολέμηση των ναρκωτικών 2000-2004.

Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τα δικαιώματα της γυναίκας και Μέλος των Επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής, της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, της Ειδικής Επιτροπής για το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης, Μεταφορών, Ελέγχου του Προϋπολογισμού, Οικονομικής Νομισματικής και Βιομηχανικής Πολιτικής.

Διετέλεσε επίσης μέλος των Αντιπροσωπειών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, για τις σχέσεις της Ε.Ε. με την Τουρκία, για τις σχέσεις με τις Η.Π.Α., την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο και της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ – Ρωσίας.

Υπήρξε ακόμη εισηγήτρια του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, της έκθεσης για τις στρατιωτικές δομές της ΕΕ, της έκθεσης για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης υπό το φως των πολιτιστικών και θρησκευτικών διαφορών, της έκθεσης για τις γυναίκες στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, της έκθεσης για την καταπολέμηση της φτώχειας και της έκθεσης για την οικονομική και κοινωνική ένταξη των λιγότερο ευνοουμένων ομάδων.

Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού «Quart Monde» (τέταρτος κόσμος) και εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα φτώχειας.

Υπήρξε Μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης για το Μέλλον της Ευρώπης, εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου (2002-2003).
Πολιτικές / Κοινωνικές Δραστηριότητες

Διετέλεσε Υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από 11-4-1990 έως 7-8-1991 και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 10-3-2004 έως 16-9-2007, καθώς και Μέλος της Κυβερνητικής Επιτροπής και του Υπουργικού Συμβουλίου.

Ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ (1974) και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της, μέλος της ΔΕ της Νέας Δημοκρατίας (1979) και της Κεντρικής Επιτροπής (από το 1997) και της Εκτελεστικής Επιτροπής από το 1998. Στις 29-7-2004 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ μετά το 6ο Συνέδριο του Κόμματος. Τον Ιούλιο του 2007 επανεξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ, μετά το 7ο Συνέδριο του Kόμματος.

Διετέλεσε σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ (1981-1984), Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων επί σειρά ετών, και μέλος στα τμήματα Ιδεολογίας, Γυναικείων Θεμάτων, στο Συμβούλιο Τομεαρχών με ευθύνη στα θέματα απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και μέλος του ειδικού Πειθαρχικού συμβουλίου (1983) της ΝΔ.

Διετέλεσε Εθνική Συντονίστρια της Ελλάδας στην ΕΕ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών και επικεφαλής του Βαλκανικού Άξονα της Διεθνούς Ομάδας Δουβλίνου.

Μετείχε στα Προεδρεία διεθνών πολιτικών οργανισμών ως Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης και ως μέλος στα πολιτικά γραφεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών και της Διεθνούς των Χριστιανοδημοκρατών.

Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Γυναικών Επιστημόνων και του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών.

Βραβεία και διακρίσεις

Η Μαριέττα Γιαννάκου είχε τιμηθεί:

Mε το ανώτατο παράσημο “Bernando O’ Higgins” της Δημοκρατίας της Χιλής, για τη συνεισφορά της στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα αυτή.

Με το Βραβείο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Αρετής της Πολωνικής Δημοκρατίας για τη συνεισφορά της ως Προέδρου της Ομάδας Φιλίας της Βουλής των Ελλήνων με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας, σχετικά με την ένταξη της Πολωνίας στην Ε.Ε.

Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας (πρώτης τάξεως) της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ιπποτών της Ιταλικής Δημοκρατίας

Με το Diplome d’ Honneur “Robert Schuman” του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για τη συνεισφορά της ως Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση

Με το Ανώτατο Παράσημο του «Officier dans l’ Ordre de Merite» της Γαλλικής Δημοκρατίας, για τη συνεισφορά της ως Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη γαλλοφωνία και στην προαγωγή της ελληνογαλλικής φιλίας.