Στον πόλεμο εμφανίζεται ο πραγματικός μας εαυτός. Στα δύσκολα, στα πονεμένα, στα σκληρά, στο μίσος και στην απόγνωση. Εκεί φαίνεται τι είμαστε, που πάμε, από πού κρατάει η σκούφια μας.

Στον πόλεμο που πεθαίνουν χιλιάδες αθώοι φαίνεται και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η τελειότητά του ή η ατέλεια.

Τι έλεγε ο Καζαντζάκης: «Οι μισές δουλειές, οι μισές κουβέντες, οι μισές αμαρτίες, οι μισές καλοσύνες έφεραν τον κόσμο στα σημερινά χάλια. Φτάσε, μωρέ άνθρωπε, ως την άκρα, βάρα και μη φοβάσαι! Πιο πολύ σιχαίνεται ο Θεός το μισοδιάολο παρά τον αρχιδιάολο!».

Αυτός ο μισοδιάολος κυβερνά τον κόσμο. Κι έχει ένα όνομα: Υποκρισία.

Υποκρισία απέναντι στην ανθρώπινη ύπαρξη, απέναντι στην ίδια τη ζωή, απέναντι στον φτωχοδιάβολο, όπου γης.

Ετσι και στην περίπτωση της Ουκρανίας, ο μισοδιάολος της υποκρισίας έχει κάνει την εμφάνισή του.

Ακούω την «άλλη πλευρά». Εκείνους που διστάζουν να καταδικάσουν μια επικείμενη γενοκτονία του αδύναμου από τον ισχυρό. Εκείνους που ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν μια αιματοβαμμένη εισβολή των Ρώσων.

Ολους εκείνους που πίστεψαν σε σπουδαία ιδανικά και που σήμερα αρνούνται το σημαντικότερο. Αυτό της ζωής.

Τους ακούω να στηρίζουν τον Πούτιν που πήγε, λένε, στην Ουκρανία να την «αποναζιστικοποιήσει». Να διώξει δηλαδή ακροδεξιές ομάδες, όπως το Τάγμα Αζόφ. Τρομερό. Σκοτώνεις χιλιάδες αθώους για να διώξεις τους νεοναζί.

Μα γιατί δεν εισέβαλλε ο «χριστιανός» Πούτιν και στην Ελλάδα όταν η Χρυσή Αυγή είχε 10% και τα «τάγματα εφόδου» της έκαναν ό,τι ήθελαν;

Ποια χώρα δεν έχει θαυμαστές των Ναζί, δεν έχει δολοφόνους ακροδεξιούς, δεν έχει μιάσματα που πρέπει να απομονωθούν; Κάνουμε πολέμους για το λόγο αυτό; Σκοτώνουμε αθώους με αυτή τη δικαιολογία; Υποκρισία.

Η ακροδεξιά στην Ουκρανία στις τελευταίες εκλογές πήρε 2%. Γι’ αυτό το 2% μπούκαρε ο Πούτιν στη χώρα; Γιατί δεν το κάνει στην Ουγγαρία, στην Ιταλία ενδεχομένως; Και γιατί όχι και στην Πολωνία που είναι δίπλα του και οι ακροδεξιοί σαρώνουν; Είπαμε: Υποκρισία.

«Συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ουκρανοί», διατείνονται οι… παπαγάλοι. Μάλιστα, κι επειδή μια χούφτα Ουκρανών ήταν προδότες, είναι όλος ο λαός και πρέπει να τον εξαφανίσουμε;

Τότε τι πρέπει να γίνει εδώ στην Ελλαδίτσα μας όπου οι ταγματασφαλίτες και οι Ράλληδες της Κατοχής κυβέρνησαν τα επόμενα χρόνια; (και συνεχίζουν να κατέχουν υψηλές θέσεις οι απόγονοί τους, θα έλεγε κανείς).

Πάνω από 1 εκατ. Εβραίοι της Ουκρανίας εξοντώθηκαν στον πόλεμο; Δεν αρκεί αυτό ως «πιστοποιητικό» για τη Ρωσία;

Και ποιος κάνει μαθήματα δημοκρατίας; Ο Πούτιν, ένας πράκτορας της KGB που αλλάζει συνεχώς το Σύνταγμα για να κυβερνά συνεχώς εδώ και πόσα χρόνια;

Επέλεξε ο ουκρανικός λαός έναν ηθοποιό, γελωτοποιό και τον έκανε πρωθυπουργό; Δικό του πρόβλημα. Δεν υπάρχουν δηλαδή σε άλλες χώρες καραγκιόζηδες πρωθυπουργοί;

Δεν υπήρξαν ηγέτες χωρών που ούτε σε περίπτερο δεν μπορούσαν να δουλέψουν; Ας κοιταχτούμε εμείς οι Ελληνες για να δούμε τι έχουμε ψηφίσει τα τελευταία 50 χρόνια…

Η Δημοκρατία έχει και τα «σφάλματά» της, αλλά ο ίδιος ο λαός οφείλει να τα λύνει, κι όχι κάποια εξωτερική δύναμη που αποφασίζει πότε θα κάνει πόλεμο.

Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο, όχι μόνο από τη Ρωσία αλλά και από τις λεγόμενες χώρες του «ελεύθερου κόσμου».

Που ήταν η Δύση όταν η Τουρκία έκλεβε τη μισή Κύπρο; Που είναι εδώ και σχεδόν 50 χρόνια όπου ένα κράτος είναι διαμελισμένο; Πουθενά.

Επέτρεψε και συνεχίζει να επιτρέπει σε μια χώρα – ταραξία, όπως η Τουρκία να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.

Και πόση υποκρισία κρύβεται με το προσφυγικό. Ξαφνικά μεγάλη κινητοποίηση για τους πρόσφυγες από την Ουκρανία. Τους ανθρώπους που πνίγηκαν στη Λέσβο τους είδαν άραγε οι Ευρωπαίοι σήμερα;

Τις συγκλονιστικές εικόνες που θύμισαν τον μικρό Αϊλάν, τις είδαν; Όχι βέβαια, είναι πρόσφυγες και μετανάστες ενός κατώτερου θεού αυτοί που η Τουρκία σπρώχνει στο Αιγαίο.

Υποκρισία που θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη όσο ο πόλεμος συνεχίζεται. Οσο αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει. Οσο ο μισοδιάβολος κάνει κουμάντο.

Headlines