Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ένας σκληρός και αδυσώπητος πόλεμος που εκτός από τους άμαχους που έχει σαν θύματα, έχει και πολλούς νεκρούς στρατιώτες. Αν και καμία πλευρά δεν μιλάει για τους νεκρούς της, στις μάχες, αυτοί υπάρχουν.

Κάποια Ουκρανή μητέρα δεν θα δει ξανά το παιδί της και κάποια Ρωσίδα μάνα θα παραλάβει ένα γράμμα από το επιτελείο για τη γενναιότητα με την οποία έπεσε το παιδί της στο καθήκον. Ο πόλεμος έχει μόνο ένα πρόσωπο και αυτό είναι σκληρό.

Μια περίπτωση όμως στο Ρωσο- Ουκρανικό μέτωπο, συγκινεί. Ένας Ρώσος στρατιώτης, σχεδόν παιδί που κλήθηκε να πολεμήσει, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ουκρανούς. Θα μπορούσαν κάλλιστα να τον βασανίσουν και να τον εκτελέσουν με συνοπτικές διαδικασίες (οι διεθνείς συνθήκες για τους αιχμαλώτους στον πόλεμο, πάνε περίπατο). Δεν το έκαναν.

Του έδωσαν να φάει

Τον αφόπλισαν, του έδωσαν να πιεί τσάι και να φάει ενώ τον άφησαν να μιλήσει με τη μητέρα του μέσω βιντεοκλήσης. Η Αναστασία Λαπατίνα που είναι Ουκρανή δημοσιογράφος και ήταν παρούσα ανέβασε στο twitter το σχόλιο: «Θέλω να κλάψω για την πατρίδα μου».

Βέβαια αυτό μπορεί να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό το οποίο απλά «βολεύει» μια από τις δυο πλευρές (θα μπορούσε να είναι Ουκρανός ο αιχμάλωτος σε ρώσους στρατιώτες) να δείξει στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι «εμείς δεν είμαστε εγκληματίες και σεβόμαστε τους αιχμαλώτους».

Headlines