Σήμερα θα αρχίσω με την ιστορία ενός αφανούς πρωταγωνιστή ανάμεσα στην δοκιμαζόμενη ομογένεια της Ουκρανίας. Θα σας μιλήσω για τον Ιγκόρ τον οδηγό που προπορευόταν της ελληνικής αυτοκινητοπομπής από την πολιορκούμενη Μαριούπολη έως την Μολδαβία. Ο Ιγκόρ, ένας συμπαθέστατος 50άρης, είναι ομογενής, υπάλληλος του προξενείου της Μαριούπολης και εργάζεται εκεί ως διερμηνέας. Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα και τα ελληνικά του είναι άριστα και μπορεί να μεταφράζει ακόμα και τοπικές διαλέκτους και στα ουκρανικά και στα ρώσικα. Στην πολύπαθη Μαριούπολη, όπου ζούνε δεκάδες χιλιάδες ομογενείς, ο Ιγκόρ εκτελούσε και χρέη οδηγού στα ελληνικά διπλωματικά αυτοκίνητα. Τον επέλεξε ο πρέσβης Φραγκίσκος Κωστελλένος ως οδηγό για να διασχίσουν με την ελληνική αυτοκινητοπομπή όλη την Ουκρανία μέσα από δρόμους, παράδρομους, ποτάμια, βουνά- τις περισσότερες φορές μέσα στην κόλαση της μάχης- και μέσα από μπλόκα στελεχωμένα από πάνοπλους φανατικούς παραστρατιωτικούς και των δύο πλευρών.

Όταν έφυγαν την Τετάρτη το πρωί από την Μαριούπολη, ο Ιγκόρ κάθισε στην θέση του οδηγού του γκρι «Σκόντα» SUV του πρέσβη, έχοντας μαζί του μερικά μπουκαλάκια με νερό και στραμμένη την προσοχή του στο GPS για να εντοπίζει βενζινάδικα. Ήξερε καλά την περιοχή όπως ήξερε ότι αυτό που πάνε να κάνουν ήταν και επικίνδυνο και παράτολμο. Αλλά αναγκαίο. Είχε ωστόσο να εκτελέσει μια αποστολή και ήθελε να την φέρει εις πέρας. Δεν προχώρησε η πομπή πέντε χιλιόμετρα και νάσου να τους κόβει απειλητικά τον δρόμο το πρώτο checkpoint. Από τα ρούχα και τον οπλισμό, τόσο ο πρέσβης όσο και Ιγκόρ κατάλαβαν ότι πρόκειται για αυτονομιστές που αποτελούσαν μέρος των ρωσικών δυνάμεων πολιορκίας της Μαριούπολης.

Άφησαν πίσω τους την ταλαίπωρη Μαριούπολη την ώρα που ο πολιορκητικός κλοιός των Ρώσων έσφιγγε. Έμαθαν ότι κόπηκε το ρεύμα, η ύδρευση και τα τηλέφωνα. Προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον γενικό πρόξενο Μανώλη Ανδρουλάκη που έμεινε πίσω για να βοηθήσει την ομογένεια, αλλά η επαφή ήταν αδύνατη. Τελικά κατάφερε κάποια στιγμή να επικοινωνήσει μαζί του ο πρέσβης το πρωί της Πέμπτης από την Ζαπόριζα. Έμαθε τα δυσάρεστα νέα, με τους συνεχείς βομβαρδισμούς, ευχήθηκε καλή δύναμη στον πρόξενο και έστρεψε την προσοχή του στην ασφάλεια της αυτοκινητοπομπής.

Οι αυτονομιστές

Ο Ιγκόρ όταν είδε το οδόφραγμα στο πρώτο checkpoint, βγήκε αμέσως από το αυτοκίνητο και άρχισε να εξηγεί στους αυτονομιστές ποιοι είναι και πού πάνε. Ήταν η στιγμή που οι αυτονομιστές, ήθελαν να κάνουν έλεγχο. Ακούστηκε ο ήχος ενός καλάσνικωφ που όπλισε και ένα πυροβόλο από το άρμα μάχης να έχει την κάνη του στραμμένη προς την αυτοκινητοπομπή. Βγήκε και ο πρέσβης από το αυτοκίνητο και μετά από εξηγήσεις που υπήρξαν, έγινε ο έλεγχος και κατάφεραν να φύγουν.

Ο οδηγός του πρέσβη ήξερε τους δρόμους αλλά και τους παράδρομους. Αυτό που δεν μπορούσε να υπολογίσει ήταν τα καταστραμμένα από τους βομβαρδισμούς γεφύρια. Έτσι για να φθάσει στον προορισμό του ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί επαρχιακούς δρόμους. Ορισμένοι από αυτούς κατεστραμμένοι, γεμάτοι λακκούβες από τις βόμβες και τις ρουκέτες. Ο Ιγκόρ γνώριζε ότι απ΄αυτόν κρέμονταν τα πάντα. Πέρασαν μέσα ή κοντά από μάχες. Όταν μερικές σφαίρες τρύπησαν λάστιχα αυτοκινήτων δημοσιογράφων (ανάμεσά τους και του απεσταλμένου του Mega), ο Ιγκόρ πήγε να βοηθήσει. Ήταν ο ίδιος που παζάρευε ακόμα και για την τιμή της βενζίνης, αφού σε εμπόλεμες περιοχές η βενζίνη είναι πολύτιμο αγαθό και η τιμή της στη μαύρη αγορά.

Όταν επιτέλους έφθασαν βράδυ στην Ζαπόριζα και διανυκτέρευσαν στο ξενοδοχεία «Ιντερτουρίστ» και επρόκειτο να φάνε το πρώτο ζεστό τους φαγητό (μια μακαρονάδα), κτύπησαν οι σειρήνες. Δόθηκε εντολή για συσκότιση και οι πάντες πέρασαν στο υπόγειο καταφύγιο. Ανάμεσά τους και ο Ιγκόρ, οποίος ήδη σχεδίαζε μαζί με τον πρέσβη πως θα πάνε μόλις ξημέρωνε στα σύνορα με την Μολδαβία με την επιβεβλημένη ασφάλεια. Και την Πέμπτη το πρωί, όλοι ξεκίνησαν, μπροστά ο πρέσβης και ο Ιγκόρ και πίσω όλοι άλλοι έως ότου φθάσουν στην πόλη Μοχίλιφ για ανεφοδιασμό των αυτοκινήτων τους. Είχαν όμως ακόμα δρόμο μπροστά τους…

Headlines