Συνεχίζεται για 11η μέρα η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με τις ρωσικές δυνάμεις να καταστρέφουν σήμερα σήμερα ένα αεροδρόμιο στην κεντρική Ουκρανία, ενώ συνεχίζεται η πολιορκία στη Μαριούπολη, το μεγάλο λιμάνι στην Αζοφική, παράλληλα πληροφορίες θέλουν τις ρωσικές δυνάμεις να ετοιμάζονται να επιτεθούν στην Οδησσό, την στιγμή που ο Βλαντιμίρ Πούτιν δηλώνει ευθαρσώς ότι η Ρωσία θα πάρει αυτά που θέλει, είτε με τον πόλεμο, είτε με διάλογο.

Σήμερα, Κυριακή, τη χώρα συγκλόνισαν οι βομβαρδισμοί στο προάστιο του Κιέβου, Ιρπίν, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι, ανάμεσά τους δύο παιδιά.

Παρ’ όλο το «σφυροκόπημα», το Κίεβο παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο, όπως και το Χάρκοβο.

Στα ανατολικά

Το Χάρκοβο, η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Ουκρανίας (1,4 εκατ. κάτοικοι), που απέχει μόλις 50 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Ρωσία, παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο, σύμφωνα με τους Δυτικούς παρατηρητές, παρά τους σφοδρούς ρωσικούς βομβαρδισμούς.

Οι ρωσικές δυνάμεις επιτίθενται επίσης από τα αυτονομιστικά, φιλορωσικά εδάφη του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ, όμως είναι άγνωστο πόσο έχουν προωθηθεί.

Οι μάχες εντάθηκαν γύρω και μέσα στην πόλη Σούμι, όπου η ουκρανική κυβέρνηση έκανε λόγο για σφυροκόπημα και για προσπάθειες να απομακρυνθούν οι ξένοι φοιτητές.

Στο Κίεβο και τον βορρά

Το Κίεβο παραμένει υπό ουκρανικό έλεγχο. Κοντά στο αεροδρόμιο του Χοστόμελ, στα βόρεια, παραμένει η φάλαγγα των εκατοντάδων ρωσικών αρμάτων.

Συγκρούσεις αναφέρθηκαν στα περίχωρα του Χοστόμελ, όμως η φάλαγγα δεν έχει κινηθεί σχεδόν καθόλου τις τελευταίες ημέρες.

Η Ουκρανία διατηρεί επίσης τον έλεγχο του Τσερνίχιφ, στα βόρεια του Κιέβου, το κέντρο του οποίου σφυροκοπήθηκε την Παρασκευή, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλοί άμαχοι.

Στο νότο

Οι Ρώσοι πολιορκούν τη Μαριούπολη, που αντιστέκεται ακόμα. Μια δεύτερη προσπάθεια εκκένωσης της πόλης, το πρωί σήμερα, «διακόπηκε», ανακοίνωσε η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού. Οι δύο πλευρές αλληλοκατηγορούνται για το ποιος ευθύνεται για την αποτυχία να απομακρυνθούν οι άμαχοι.

Η κατάληψη της πόλης αυτής θα επέτρεπε στους Ρώσους να ενώσουν τις δυνάμεις τους που εισέβαλαν από την προσαρτημένη Κριμαία (και έχουν ήδη καταλάβει τις πόλεις Μπερντιάνσκ και Χερσώνα ενώ απειλούν, στα δυτικά, το Μικολάιφ) με τις δυνάμεις των αυτονομιστών του Ντονμπάς.

Η Οδησσός, όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο λιμάνι της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα, παραμένει ουκρανική και προς το παρόν δεν έχει μπει στο στόχαστρο των βομβαρδισμών. Αλλά ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι κατηγόρησε τη Ρωσία ότι ετοιμάζεται να την βομβαρδίσει.

Στα δυτικά

Η δυτική Ουκρανία μέχρι στιγμής έχει γλιτώσει από τις μάχες. Η μεγαλύτερη πόλη της, το Λβιβ, φιλοξενεί πλέον τις ξένες διπλωματικές αποστολές, τους δημοσιογράφους και τους Ουκρανούς που φεύγουν από τα ανατολικά και αναζητούν ασφαλές καταφύγιο στη δύση ή σε μια γειτονική χώρα.

Ο Ζελένσκι είπε νωρίτερα από οι Ρώσοι κατέστρεψαν το αεροδρόμιο της πόλης Βινίτσια, που απέχει 200 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Κιέβου.

Θύματα

Η Ρωσία ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι 498 στρατιώτες της σκοτώθηκαν στην Ουκρανία. Αυτός ήταν και ο τελευταίος απολογισμός που έχει δώσει η Μόσχα για τις απώλειές της.

Η Ουκρανία και οι Δυτικοί παρατηρητές ωστόσο διαβεβαιώνουν ότι οι απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες. Το Κίεβο κάνει λόγο για 11.000 νεκρούς Ρώσους στρατιώτες.

Τουλάχιστον 364 άμαχοι έχει επιβεβαιωθεί ότι σκοτώθηκαν στην Ουκρανία από την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στις 24 Φεβρουαρίου και άλλοι 759 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Επόμενος σταθμός… Οδησσός

Στις όχθες της Μαύρης Θάλασσας, η Οδησσός, που ζει εδώ και ημέρες με την αγωνία μιας επικείμενης ρωσικής επίθεσης, έμοιαζε σήμερα απατηλά ήσυχη. Όλοι προσπαθούσαν να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους όσο πιο φυσιολογικά γινόταν. Και όλοι περίμεναν το χειρότερο.

Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να βομβαρδίσουν αυτή τη στρατηγικής σημασίας πόλη, προειδοποίησε νωρίτερα ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, καταγγέλλοντας ένα «ιστορικό έγκλημα».

Μετά την ανακοίνωση, στην πόλη δεν επικράτησε ιδιαίτερος πανικός. Ο ήχος της σειρήνας -που ακούγεται πολλές φορές την ημέρα από την αρχή του πολέμου- φαινόταν να άφηνε αδιάφορους τους περαστικούς.

«Το συνηθίσαμε πολύ γρήγορα», σχολίασε μια φοιτήτρια, η Νάστια. «Στην αρχή, αναπηδούσαμε, θέλαμε να τρέξουμε στα καταφύγια αλλά τώρα…» Οι ανακοινώσεις του Ζελένσκι δεν την άγχωσαν περισσότερο. «Το είχε ήδη πει την περασμένη εβδομάδα», υπενθύμισε.

Πίσω από αυτή τη φαινομενική «κανονικότητα», η Οδησσός προετοιμάζεται. Στην είσοδο της πόλης οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν στήσει σημεία ελέγχου. Οικογένειες γεμίζουν τα πορτ-μπαγκάζ των αυτοκινήτων τους για να φύγουν. Σύμφωνα με έναν δημοτικό σύμβουλο, τον Μιχαΐλο Σμουχκόβιτς, περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι έχουν ήδη εγκαταλείψει την πόλη, τη μία από τις τέσσερις ο πληθυσμός των οποίων ξεπερνά το 1 εκατομμύριο κατοίκους.

Στην πόλη όπου εκτυλίσσεται η περίφημη σκηνή με το καροτσάκι στη σκάλα, στο «Θωρηκτό Ποτέμκιν», οδοφράγματα, στοιβαγμένα σακιά με άμμο και μεταλλικά δοκάρια υψώνονται στις διασταυρώσεις και μπροστά από υποδομές στρατηγικής σημασίας, όπως στο λιμάνι και το δημαρχείο.

Το κέντρο της Οδησσού είναι σχεδόν έρημο και επικρατεί ησυχία – εκτός από μερικούς μικρούς δρόμους όπου οι πελάτες πίνουν ακόμη τον καφέ τους στα μαγαζιά.

«Θα επιζήσουμε»

Κάποιοι, λίγοι, περαστικοί επιστρέφουν στα σπίτια τους, με τα ψώνια στα χέρια.

Η Ιρίνα και ο Αλεξάντρ Πιβοβάρτσικ είναι δύο από αυτούς. Εκείνος, αξύριστος και με βαθιές ρυτίδες στο πρόσωπο, χαμογελάει όταν τον ρωτούν πώς αισθάνεται. «Κανονικά» απαντάει. «Μας έχει μείνει η ελπίδα», παρεμβαίνει η Ιρίνα. Όπως κάθε ημέρα, θα επιστρέψουν στο σπίτι τους, θα κλειδώσουν και θα καθίσουν να φάνε. «Θα επιζήσουμε», λέει ο Αλεξάντρ.

Λίγο μακρύτερα, η Άνια, μια 26χρονη γυναίκα που μοιάζει νεότερη, σαν έφηβη, παραδέχεται ότι έχει πανικοβληθεί. Αλλά μόνο τα μάτια της προδίδουν τον φόβο. Είχε πάει για ψώνια με φίλους της και έχει προετοιμάσει το διαμέρισμά της και το υπόγειο για να αντιμετωπίσει το μέλλον.

Λίγους δρόμους πιο πέρα, τα εστιατόρια του Odessa Food Market έχουν μετατραπεί σε αποθήκες τροφίμων και ρουχισμού για τους «φύλακες», τον «παράλληλο στρατό» των εθελοντών πολιτών. Γύρω από τον τεράστιο δράκοντα που είχαν κρεμάσει για να γιορτάσουν την κινεζική πρωτοχρονιά -στις αρχές Φεβρουαρίου, μια αιωνιότητα πριν- και μπροστά από μια πινακίδα που διαφημίζει «λάδια και κρασί», οι εθελοντές τακτοποιούν τα πράγματα, τα ξεδιαλέγουν, κάποιοι φλυαρούν.

Ο Πέτρο Ομπούκοφ, μέλος του τοπικού δημοτικού συμβουλίου, παρακολουθεί με υπερηφάνεια τον χώρο. «Ανοίξαμε αυτό το κέντρο από τις πρώτες ημέρες της εισβολής και ο κόσμος έρχεται καθημερινά για να φέρει τρόφιμα και ρούχα», λέει.

«Ήμασταν σοκαρισμένοι, θέλαμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε τους μαχητές μας και μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία», σχολίασε η Ίνγκα Κορντινόφσκα, μια νεαρή γυναίκα που είχε την ιδέα να μαζέψει είδη πρώτης ανάγκης. «Προηγουμένως, ήμουν δικηγόρος. Όλα άλλαξαν μέσα σε μια ημέρα», λέει.

«Προετοιμαζόμαστε. Μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Αν και, ποτέ δεν μπορείς να είσαι έτοιμος για κάτι τέτοιο», υπογραμμίζει ο αντιδήμαρχος Μιχαΐλο Σμουχκόβιτς.

Headlines