8η Μαρτίου: Ημέρα Υπενθύμισης ή Υπέρβασης των κλισέ
Οι γυναίκες του 21ου αιώνα δε χρειάζονται Παγκόσμιες Ημέρες για να υπενθυμίσουν και να τονίσουν την αξία τους. Η αξία τους φαίνεται και στα χαρακώματα.
Κάθε Παγκόσμια Ημέρα έχει καθιερωθεί ώστε οι άνθρωποι στον πλανήτη να θυμούνται κάτι σπουδαίο. Ο σκοπός δεν είναι είναι μόνο η υπενθύμιση αλλά να τιμήσουν, να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν για ζητήματα μείζονος σημασίας.
Η 8η Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας που καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε το 1977 για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας, είναι μία τέτοια ημέρα.
Μέσω αφιερωμάτων και εκδηλώσεων συνήθως γιορτάζουμε το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Εύλογα όμως δημιουργούνται ποικίλα ερωτήματα, όπως αν πρόκειται για μία ημέρα τιμής και σεβασμού ή μία ημέρα γιορτής. Επίσης, μήπως έχει καταλήξει να είναι μία επετειακή ημέρα, χάνοντας την αξία και το νόημα της.
Το κυριότερο είναι οι γυναίκες να συνειδητοποιήσουν τις κατακτήσεις τους μέχρι σήμερα, να τις αναδεικνύουν και να εξελίσσονται μέσω αυτών σταθερά και αταλάντευτα.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας για το 2022 σε συνδυασμό με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία πρέπει να μας υπενθυμίσει και να αναδείξει και το ρόλο της γυναίκας στον πόλεμο.
Η γυναίκα, λοιπόν, είναι παρούσα στον πόλεμο και στη ειρήνη. Σήμερα βιώνουμε την πιο σκληρή συμμετοχή και παρουσία της γυναίκας στον πόλεμο και στον αγώνα κάποιων λαών να βρουν το δίκιο από κάποιους πιο ισχυρούς. Ένα πρόσωπο με πολλούς ρόλους και κάποιοι από αυτούς αντιφατικοί όπως η γυναίκα στρατιώτης στην πρώτη γραμμή του πολέμου.
Οι πρώτες γυναίκες που πήγαν όχι μόνο στρατό, αλλά στον πόλεμο, ήταν Αθηναίες και Σπαρτιάτισσες του 4ου αιώνα π. Χ. Στη συνέχεια βλέπουμε οι γυναίκες σε διάφορες φάσεις της ιστορίας να έχουν ενεργό ρόλο στον πόλεμο είτε ως νοσοκόμες για την περίθαλψη των ασθενών και τραυματιών, ως προμηθευτές τροφίμων, ρούχων και κουβερτών στους φαντάρους είτε ως κατάσκοποι, εμψυχωτές των πολεμιστών. Η παρουσία τους συνεχής, ανυπέρβλητη η δύναμη της ψυχής τους και θρυλική η αυτοθυσία τους ώστε να νικήσουν τον εχθρό. Οι γυναίκες στον πόλεμο σίγουρα προκάλεσαν με την τόλμη, το θάρρος και το κουράγιο τους. Η φύση τους για πολλούς δεν ταίριαζε στην φρίκη του πολέμου όμως αυτές ήταν πάντα στις επάλξεις για να αποδείξουν ότι θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και όχι μόνο σωματική ρώμη.
Οι γυναίκες ως ηρωίδες πολεμίστριες συμμετέχουν στις μάχες και υπηρετούν τα πιστεύω τους με γενναιότητα. Οι γυναίκες στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οι θρυλικές γυναίκες στο Μεσαίωνα όπως η Ιωάννα της Φλωρίνης και η Αικατερίνη Φόρτσα, οι Ηρωίδες της Ελληνικής Επανάστασης Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους, οι Σουλιώτισσες, οι Μεσολογγίτισσες, οι γυναίκες στον Πόλεμο του 1940, οι γυναίκες Ηπειρώτισσες, οι γυναίκες της Εθνικής Αντίστασης, οι γυναίκες στον Α’ και στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι γυναίκες στον Πόλεμο στη Συρία και σήμερα οι γυναίκες στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Με θαυμασμό η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθεί τις γυναίκες στην Ουκρανία να στρατολογούνται και να εκπαιδεύονται. Δεν τους επηρεάζουν τα στερεότυπα και οδηγούνται από τη λαχτάρα τους να προστατεύσουν την πατρίδα τους. Μία πατρίδα ελεύθερη για τις ίδιες και τις οικογένειες τους. Μέσα στον πόλεμο και στον όλεθρο οι γυναίκες της Ουκρανίας μεταφέρουν το δικό τους μήνυμα στην πρώτη γραμμή της μάχης. Όταν διακυβεύεται το σημαντικότερο ανθρώπινο δικαίωμα ,το δικαίωμα της ζωής.
Όταν κάποιοι αποφασίζουν με τα όπλα και με τον όλεθρο να επιβάλουν τη θέλησή τους τότε ξεπερνιούνται όλα τα κλισέ για το ρόλο της γυναίκας. Η γυναίκα ανησυχεί και πονάει ως μάνα, ως σύζυγος,ως αδερφή, ως κόρη και η συμμετοχή της στον πόλεμο δεν την κάνει περισσότερο ανδρεία. Οι γυναίκες στρατιώτες της Ουκρανίας σήμερα στο πρόσωπο όλων των γυναικών δείχνουν ότι τους πάνε τα χακί, η αρβύλα και το κράνος. Είναι παρούσες και στην πρώτη γραμμή όταν ηχούν οι σειρήνες.
Οι γυναίκες του 21ου αιώνα δε χρειάζονται Παγκόσμιες Ημέρες για να υπενθυμίσουν και να τονίσουν την αξία τους. Η αξία τους φαίνεται και στα χαρακώματα.
Ανατολή Π.Κωνσταντινίδου
· Εκπαιδευτικός
· Δημ.Σύμβουλος Πυλαίας-Χορτιάτη
πρ.Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
