Ημέρα της Γυναίκας με το μυαλό και την καρδιά στην Ουκρανία

Γιατί θα πρέπει να υπάρχει μια ξεχωριστή ημέρα όπου οι γυναίκες πρέπει να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, μόνο με ευχολόγια και γιορτές που γρήγορα ξεχνιούνται;

Ολες οι ημέρες του χρόνου οφείλουμε να είναι αφιερωμένες στις γυναίκες, στους αγώνες τους για ένα καλύτερο αύριο, στη διαρκή προσπάθεια για άρση των αδικιών στον επαγγελματικό, τον κοινωνικό, τον πολιτικό στίβο.

Ωστόσο, η σημερινή συγκυρία μας κάνει να στρέψουμε το βλέμμα στις γυναίκες της Ουκρανίας.

Η καρδιά μας, η ψυχή μας, το μυαλό μας, είναι δίπλα σε όλες τις γυναίκες που αυτή την ώρα βρίσκονται στη δίνη του πολέμου.

Αυτές που προτάσσουν τα στήθη τους απέναντι στον εισβολέα, που δίνουν άοπλες τις δικές τους μάχες για την υπεράσπιση της πατρίδας τους.

Εκείνες τις γυναίκες που αποχαιρετούν τα αμούστακα παιδιά τους ή τους άνδρες τους που πηγαίνουν στην πρώτη γραμμή της μάχης και κανείς δεν ξέρει αν θα επιζήσουν από τον φρικτό πόλεμο.

Αλλά και τις γυναίκες που απλώνουν τις φτερούγες τους για να προστατέψουν τα παιδιά τους και τους ηλικιωμένους. Που παίρνουν ελάχιστα από τα υπάρχοντά τους και ακολουθούν τους δρόμους της σωτηρίας αλλά και της προσφυγιάς.

Στεκόμαστε συγκλονισμένοι όλοι και όλες απέναντι στον ηρωισμό, την αυτοθυσία, τη δύναμη της ψυχής των γυναικών της Ουκρανίας.

Οι εικόνες από τον τόσο κοντινό σε εμάς πόλεμο, έρχεται να μας θυμίσει τραγικές αλλά και ηρωικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας.

Τις γυναίκες στο Αλβανικό μέτωπο που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Εκείνες τις όμορφες, δυνατές γυναίκες που κουβαλούσαν πολεμοφόδια στα βουνά για τους μαχητές μας.

Τις γυναίκες της προσφυγιάς, κατά την Μικρασιατική Καταστροφή, που πήραν παιδιά και ηλικιωμένους, ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους κι έφτιαξαν νέες πατρίδες.

Τις γυναίκες της ηρωικής Κύπρου, που έχασαν παιδιά και συζύγους και που συνεχίζουν τον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας τους.

Τις γυναίκες που έδωσαν σπουδαίους αγώνες, αλλά και τη ζωή τους για να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, σε όλες τις μάχες της Ελλάδας για την ανεξαρτησία της.

Αυτές οι γυναίκες από το παρελθόν, που αποκτούν σήμερα σάρκα και οστά στις γυναίκες της Ουκρανίας, είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της θέσης μας στο παρόν και το μέλλον του τόπου.

Δυστυχώς, παρά τους συνεχείς αγώνες και τις κατακτήσεις που έχουν πετύχει οι γυναίκες, η θέση τους δεν είναι αυτή που θα έπρεπε στον σύγχρονο κόσμο.

Οι δολοφονίες γυναικών από συντρόφους και συζύγους τους, αυξάνονται κάθε χρόνο. Η έμφυλη βία είναι παντού, η εργασιακή ανασφάλεια και ανισότητα βρίσκεται δίπλα μας.

Οι γυναίκες σήμερα έχουν πετύχει πολλά, όμως, πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα ώστε να αρθούν τα κοινωνικά στερεότυπα.

Η ανατροπή των ανισοτήτων, η ισχυροποίηση της θέσης τους στην κοινωνικό, το πολιτικό πεδίο, τον επαγγελματικό στίβο, την οικογένεια, είναι αυτονόητα.

Οφείλουμε όλοι να συμβάλουμε στην προσπάθεια που κάνει το γυναικείο κίνημα.

Είναι αγώνες για τη ζωή, για την αξιοπρέπεια, για τα ίσα δικαιώματα, για τις ίσες ευκαιρίες ανεξαρτήτως φύλου.