Η ασθένεια αδρομύκση ευνοείται σε ασβεστούχα εδάφη, στα οποία καλλιεργείται κυρίως η φιστικιά. Επίσης, η τσικουδιά είναι ευαίσθητη στην ασθένεια, οπότε έχουμε συχνή εμφάνιση προσβολών.

Συνήθως παρατηρείται απότομη ξήρανση ενός ή περισσοτέρων κλάδων στη μια πλευρά του δένδρου, ή και ολόκληρου του δένδρου, αργά την άνοιξη ή νωρίς το καλοκαίρι. Τα φύλλα πέφτουν ή παραμένουν ξερά πάνω στο δένδρο (εικόνα 3).

Μπορεί όμως η ασθένεια να εξελιχθεί σταδιακά κατά τη διάρκεια των ετών, παρουσιάζοντας εξασθένηση του δένδρου, καθώς και μείωση της φυλλικής επιφάνεια και της παραγωγής (εικόνα 4).

Σε κατά μήκος ή εγκάρσια τομή ενός προσβεβλημένου κλάδου παρατηρείται σκούρος καστανός μεταχρωματισμός του ξύλου, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί κανόνα στη φιστικιά (εικόνες 5 & 6).

Η αντιμετώπιση

Για την αντιμετώπιση της ασθένειας της αδρομύκωσης συνιστάται οι δενδροκαλλιεργητές να προβούν στις παρακάτω ενέργειες:

  • Χρήση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού.
  • Αποφυγή αγρών που έχουν καλλιεργηθεί ή γειτονεύουν με ευπαθείς ξενιστές (βαμβάκι, πατάτα, τομάτα, ελιά, λαχανικά κλπ.), καθώς και συγκαλλιέργεια μ’ αυτούς.
  • Αποφυγή πληγώματος ριζών, περιορίζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία.
  • Επειδή πολλά ζιζάνια είναι φορείς του παθογόνου, η ζιζανιοκτονία είναι απαραίτητη και κατά προτίμηση η χημική, για περιορισμό του πληγώματος των ριζών.
  • Ορθολογική λίπανση, καθώς υπερβολική προσθήκη αζώτου ευνοεί την ασθένεια, ενώ επάρκεια καλίου την περιορίζει.
  • Άρδευση με σταγόνες, για αποφυγή μεταφοράς του μολύσματος.
  • Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία.
  • Ηλιοαπολύμανση (κάλυψη του χώρου κάτω από το φύλλωμα των δένδρων με λευκό πλαστικό πάχους 1 mm τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο).
  • Αφαίρεση και καύση των ξηρών κλάδων (20-30 εκ. από το σημείο μαρασμού).
  • Απομάκρυνση και καταστροφή των αποξηραμένων δένδρων και απολύμανση του εδάφους.

Headlines