Ενεργειακά αδιέξοδα και ο Πόλεμος

Εχει αποδειχθεί πως η παρέμβαση του κράτους στην οικονομία καταλήγει στις σοβαρότερες αθλιότητες. Τα σύγχρονα ζητήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία είναι μια απόδειξη.

Δίχως επαρκείς επιστημονικές έρευνες οικονομικών επιπτώσεων και με την τραγική καθοδήγηση της ΕΕ, αποφασίσαμε να καταργήσουμε τον λιγνίτη και να επιβάλουμε υψηλότατες τιμές / ποινές για χρήση άνθρακα.

Το αποτέλεσμα υπήρξε αναπόφευκτα  πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, αύξηση τιμών σε όλα τα προϊόντα και σοβαρές ελλείψεις. Δίχως στην πράξη να βελτιώνονται τα θέματα που σχετίζονται με τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής. Παραβιάζοντας λοιπόν κάθε αρχή ελεύθερης οικονομίας της αγοράς οι παρεμβάσεις – αυθαίρετες – του κράτους καταβαραθρώνουν την οικονομία, καταστρέφουν κάθε λογική παραγωγής πλούτου και διευρύνουν την δυστυχία. Ο

λα αυτά σημειώθηκαν σε ανύποπτο χρόνο  δίχως πουθενά να φαίνεται στον ορίζοντα κάποια υποψία πολεμικής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Δίχως δηλαδή να προκύπτει από πουθενά κάποια προοπτική διακοπής του πετρελαίου η του φυσικού αερίου που προμηθεύει στην Δύση, κυρίως στην Ευρώπη, η Ρωσική Ομοσπονδία. Η αύξηση της έντασης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης και το ξέσπασμα των συγκρούσεων στην Ουκρανία χειροτέρεψε τα πράγματα και βάθυνε την κρίση. Δεν ήταν όμως αυτά που προκάλεσαν αρχικά το πρόβλημα.

Οι πρώτες κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας διευκόλυναν τους σπεκουλαδόρους, δεν μεγάλωσαν όμως πραγματικά το αδιέξοδο. Με την εξαίρεση ορισμένων Ρωσικών τραπεζών από την αποβολή από το Swift, η Δύση εξακολούθησε να μπορεί να αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από την Μόσχα. Δίχως προβλήματα στην διαθεσιμότητα των ορυκτών αυτών προϊόντων. Με την εξαίρεση των ελλείψεων που σημειώνονταν ήδη λόγω «πράσινης» μετάβασης και του περιορισμού των επενδύσεων σε υποδομές και σε νέες εξορύξεις. Η Δύση κορόιδευε τον εαυτό της για πραγματικές κυρώσεις στην Ρωσία κι είχε κάποιον άλλο (τον πόλεμο στην Ουκρανία)  να κατηγορήσει για την ακρίβεια στο ρεύμα και για τις συνακόλουθες ελλείψεις σε βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα. Τα έσοδα όμως της Ρωσίας έτρεχαν ανεμπόδιστα για την κάλυψη των εσωτερικών της δημοσιονομικών αναγκών. Ο σχεδιασμός του Πούτιν για προετοιμασίες στην αντιμετώπιση των Δυτικών κυρώσεων για τις ενέργειές του απέδιδε, σύμφωνα με τις προβλέψεις του.

Το πράγμα δυσκόλεψε μετά τις δηλώσεις Μπλίνκεν και τις εξαγγελίες Μπάιντεν για καθολικό εμπάργκο στα ρώσικα ενεργειακά προϊόντα κι’ εξαγωγές. Κυρίως σε σχέση με την Ευρώπη, κι όχι με τον υπόλοιπο κόσμο. Η επίδραση της απαγόρευσης εξαγωγών ρωσικού πετρελαίου στις ΗΠΑ ελάχιστα θα επηρεάσει την οικονομία της Ρωσίας και δεν θα ανησυχήσει ιδιαίτερα το Κρεμλίνο. Οι ΗΠΑ εισάγουν ένα μικρό ποσοστό των συνολικών εξαγωγών της Ρωσίας σε πετρέλαιο και δεν αγοράζουν καθόλου αέριο.

Οποιες ποσότητες διακοπούν θα διοχετευθούν στην Κίνα και στην Ινδία σε χαμηλότερες όμως τιμές. Αν δεν ακολουθήσει η Ευρώπη,  και ιδίως η Γερμανία  οι νέες αυτές κυρώσεις θα έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό. Ο καγκελάριος Στόλτς έχει ήδη ανακοινώσει πως η Γερμανία δεν θα ακολουθήσει. Το αν θα τηρήσει αυτή του την απόφαση θα εξαρτηθεί απόλυτα από την στάση των Γερμανικών μεγάλων βιομηχανιών που διψούν για φτηνή ενέργεια – αέριο στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Σε αντίθεση με τις νέες «πράσινες» βιομηχανίες (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταικά) που θησαυρίζουν απο την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και που, μέσω των γερμανικών κυβερνήσεων, έχουν επιβάλει στην Ευρώπη την στροφή πως αυτές. Στην συγκεκριμένη όμως συγκυρία το Βερολίνο δύσκολα θα παραβλέψει τα συμφέροντα των βαρέων βιομηχανιών της χώρας, που εξαρτώνται από το φτηνό φυσικό αέριο.

Σε μια τέτοια περίπτωση η Δύση θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση.
Με την εξαίρεση της Βρετανίας (ελάχιστη εξάρτηση από Ρωσία) και Γαλλία (πυρηνική ενέργεια) όλοι οι άλλοι αν ακολουθήσουν το παράδειγμα των ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν τεράστια οικονομικά προβλήματα και κοινωνικές αναστατώσεις.

Οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της Ευρώπης και δεν υπάρχουν και οι υποδομές (αποθηκευτικοί χώροι αντί για αγωγούς) και κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε τραγικές καταστάσεις. Μπαίνουμε σε μία φάση «παιχνιδιού» που απαιτεί ισχυρούς και ψύχραιμους παίκτες.  Να ευχηθούμε να μην οδηγηθούμε σε άσχημα αδιέξοδα…