Η απόφαση της κυβέρνησης να ενισχύσει την Ουκρανία με όπλα και στρατιωτικό υλικό δεν προκάλεσε μόνο την αντίδραση ενός μέρους της αντιπολίτευσης αλλά όλες αυτές τις ημέρες φαίνεται ότι έχει δημιουργήσει προβληματισμούς, ενστάσεις ακόμα και ξεκάθαρες διαφωνίες σε απόστρατους αξιωματικούς οι οποίοι ως «ειδικοί» λόγω των πολεμικών επιχειρήσεων καταλαμβάνουν αρκετό χρόνο και χώρα στα ΜΜΕ ως στρατιωτικοί αναλυτές.
Βασιλικότερη του Βασιλέως
Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν αρκετές φωνές απόστρατων ανώτατων αξιωματικών οι οποίοι έχουν διαφωνήσει κάθετα με τις κυβερνητικές επιλογές της εμπλοκής στον πόλεμο υπέρ της Ουκρανίας με δύο επιχειρήματα, ουσιαστικά το εξής ένα: Η αποστολή στρατιωτικού υλικού υπέρ του Κιέβου, αυτομάτων θέτει την Ελλάδα απέναντι από τη Ρωσία ως εχθρική δύναμη και αδυνατίζει ακόμα περισσότερο τη θέση της χώρας έναντι της Τουρκίας, υπό την έννοια ότι το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν θα πρέπει να θεωρούνται δύναμη ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας.
Από τις πιο χαρακτηριστικές παρεμβάσεις των τελευταίων ημερών είναι του πρώην αρχηγού ΓΕΝ αντιναύαρχου ε.α. Αντώνη Αντωνιάδη ο οποίος χαρακτήρισε «επιβλαβή, περριτή και ανόητη» την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία εκ μέρους της Ελλάδα κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση ότι είναι «βασιλικότερη του Βασιλέως» μέσα στο ΝΑΤΟ.
Ο πρώην αρχηγός ΓΕΝ μιλώντας στον Real Fm τόνισε: «Η αποστολή στρατιωτικού υλικού, ειδικά τα καλάσνικοφ που στείλαμε, ήταν από περιττή μέχρι ανόητη αφού ούτε τίποτα δώσαμε στους Ουκρανούς, ούτε κερδίσαμε τίποτα ως εθνικό όφελος, και το μόνο που πετύχαμε ήταν να πάρουμε την καταδίκη από τη Ζαχάροβα και τη Ρωσία και να μας στοχοποιήσει ανάμεσα σε όλους τους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Καταλαβαίνω γιατί στοχοποιεί ειδικά την Ελλάδα. Γιατί δεν το περιμένανε από εμάς. Δεν περίμεναν να υπερθεματίζουμε σε αντιρωσικές κινήσεις. Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, η Ελλάδα ήταν στα μετόπισθεν των διαθέσεων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας ποτέ δε θεωρήσαμε ότι μας απειλεί, και ειδικά η Ρωσία».
Δεν έχουμε λόγο να κάνουμε εχθρό τη Ρωσία
Μάλιστα ο κ. Αντωνιάδης θεωρεί ως «καθαρή σαχλαμάρα» το επιχείρημα ότι με την εμπλοκή και στην αποστολή στρατιωτικού υλικού η Ελλάδα αναβαθμίζει τη θέση της εντός του ΝΑΤΟ έναντι της Τουρκίας. «Η Τουρκία γλυκοκοιτάει στη Ρωσία και ρίχνει διαύλους και αποβλέπει σε μελλοντική συνεργασία μετά τον πόλεμο, αφού η Ρωσία θα παραμείνει μια μεγάλη δύναμη και μόνιμο μέλος του Σ.Α. Ειδικά τώρα, εμείς δεν έχουμε λόγο να κάνουμε εχθρό τη Ρωσία».
«Ό,τι ήταν να κάνουμε σαν μέλη του ΝΑΤΟ το κάναμε. Ο υπερβάλλων ζήλος να στείλουμε και καλάσνικοφ για μένα είναι λανθασμένη διπλωματία. […] Ήταν λάθος και διπλωματικό και πολιτικό. Ελπίζω να μην το πληρώσουμε» επισημαίνει ενώ εκφράζει φόβους για τυχόν διπλωματικά αντίποινα της Ρωσίας έναντι της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου.
«Είναι ανοησία να την (σ.σ. Ρωσία) κάνεις εχθρό σε σημείο να σε απομονώσει. Το να συμπλέεις με τους άλλους ΝΑΤΟϊκούς το καταλαβαίνει και η ίδια η Ρωσία. Ποτέ δε διαμαρτυρήθηκε η Ρωσία για το ότι ανήκουμε στη Δύση, το καταλάβαινε. Αλλά σου λέει μη γίνεσαι και βασιλικότερος του βασιλέως. Θες και συ ρε Καραμήτρο να στείλεις στρατιωτικό υλικό… Κάτσε πίσω!», κατέληξε ο πρώην Α/ΓΕΝ.
Τα ρωσικά όπλα και η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας
Ο Κωνσταντίνος Ζιαζιάς χαρακτήρισε «υπερκρίσιμα» τα ρωσικά οπλικά συστήματα για την αποτρεπτική ισχύ της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι αυτά τα όπλα είναι παλιότερης τεχνολογίας και εξέφρασε ανησυχία για τη θέση του πρωθυπουργού.
«Κύριε πρωθυπουργέ αυτά τα οπλικά συστήματα , η διαθεσιμότητα των οποίων είναι σε υψηλά επίπεδα , συμμετέχουν ενεργά και σημαντικά στην αμυντικη θωράκιση της χώρας . Είναι αυτά που μας παρέχουν αντιαεροπορική προστασία στα μαχόμενη τμήματα, είναι αυτά που μας παρέχουν αντιαποβατικη, αντίαβακικη προστασια στα νησιά μας , είναι αυτά που μας συμπληρώνουν την αντιαρματική άμυνα των τοποθεσιών μας και γενικά είναι αυτά που συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην δημιουργία κλίματος αποτροπής.
»Είναι αυτά, που παρά «τα χρόνια τους» δημιουργούν φόβο και αβεβαιότητα στον γείτονα. Είναι αυτά που ζητούν, που πιέζουν οι Τούρκοι, μαζί με τους συμμάχους μας, να αποσυρθουν από τα νησιά μας και να εφαρμόσουν την αναθεωρητική πολιτική τους, χωρίς «ζόρια»» είναι μια από τις χαρακτηριστικότερες αποστροφές στην μακροσκελή δήλωση που έκανε ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Κ. Ζιαζιάς.
Μάλιστα ο κ. Ζιαζιάς αναφορικά με την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία υπενθύμισε τη συμμετοχή της Ελλάδας στην εκστρατεία των Δυτικών Δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας) το 1919 στην Ουκρανία για την κατάπνιξη της Οκτωβριανής Επανάστασης και υπαινίχθηκε ότι ακολούθησε η Μικρασιαστική εκστρατεία – καταστροφή.
Η ουκρανική εκστρατεία του 1919 και η …σωστή πλευρά
«Mπορεί να είμαστε από την σωστή πλευρά της ιστορίας, και πράγματι είμαστε, αλλά οι ηγέτες μας είναι φανερό ότι δεν έχουν μελετήσει την ιστορία μας… Με την σωστή πλευρά του κόσμου και της ιστορίας είμασταν το 1919, με την συμμετοχή μας στην ουκρανική εκστρατεία , αλλά αμέσως μετά βρεθήκαμε σε λάθος κόσμο… σε λάθος πλευρά, δεν «διάβασαμε» σωστά τους παγκόσμιους συσχετισμούς και βρεθηκαμε στη «λάθος» πλευρά, χωρίς να έχουμε εκτιμήσει τις συνέπειες αυτής της εκστρατείας. […] Η γεωγραφία οδηγεί εν πολλοίς και στην διαμόρφωση των εθνικών συμφερόντων καθώς και στην χάραξη τόσο της εξωτερικής, όσο και της εσωτερικής πολιτικής. Η πυξίδα της εξωτερικής πολιτικής, είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και μόνο και όχι να γίνουμε αρεστοί σε φίλους και συμμάχους» είναι η άποψη του πρώην αρχηγού ΓΕΣ κ. Ζαζιά.
Βεβιασμένη και χωρίς όφελος απόφαση
Τη διαφωνία του με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία έχει εκφράσει μεταξύ άλλων και ο Πτέραρχος ε.α. Αθανάσιος Παπανικολάου τονίζοντας ότι «δεν έπρεπε να τρέξουμε εμείς πρώτοι. Τελευταίοι έπρεπε να είμαστε» απορρίπτοντας το επιχείρημα ότι η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ μας δέσμευε σε κάτι τέτοιο.
«Η κίνηση να δώσουμε όπλα, τα οποία δεν αλλάζουν τη ροή και την έκβαση του πολέμου, τη θεώρησα ότι ήταν βεβιασμένη και χωρίς κανένα όφελος. Ξεκάθαρα πράγματα. Για ποιο λόγο έπρεπε η ελληνική πλευρά να τρέξει να στείλει, να δώσει όπλα τη στιγμή που έχει δώσει τη βάση στην Αλεξανδρούπολη, η οποία έχει στοχοποιηθεί από τη Ρωσία, διότι διακυβεύεται η ασφάλεια της Ρωσίας από τη βάση αυτή, έχει δώσει τη Σούδα. Γιατί θα έπρεπε να στείλει κάποια καλάσνικοφ η Ελλάδα;» είχε δηλώσει προ ημερών μιλώντας στο Open ο κ. Παπανικολάου.
Ο Χρήστος Πουλιανίτης αντιστράτηγος ε.α. ερωτηθείς σχετικά -μιλώντας στο TRT Greece- αν συμφωνεί με την αποστολή όπλων στην Ουκρανία «όχι, απερίφραστα» ήταν η απάντησή του. Πρόσθεσε μάλιστα ο κ. Πουλιανίτης ότι αυτή η ενέργεια «θα μας βάλει απέναντι σε μια δύναμη όπως είναι η Ρωσία που ότι και να συμβεί θα εξακολουθήσει να υφίσταται ως μεγάλη και πυρηνική δύναμη και θα αποτελεί έναν πόλο ισχύος σε έναν μελλοντικό πολυπολικό κόσμο.
»Θα εξακολουθήσει η Ρωσία με τον Πούτιν ή χωρίς τον Πούτιν, να είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και να έχει ψήφο του μόνιμου μέλους. Το δεύτερο είναι ότι με αυτά τα όπλα που στείλαμε δεν θα αλλάξει η πορεία του πολέμου. Δεν θα επηρεάσουν σημαντικά τον πόλεμο αλλά θα εκνευρίσουν τους Ρώσους. Όταν παίρνεις το μέρος ενός αντιμαχόμενου την ώρα που βρίσκεται σε κατάσταση αιματηρή περνάς ένα ποτάμι και δεν γυρνάς εύκολα πίσω και αυτό το θυμούνται τα κράτη.
»Πέρα από αυτό τα ΗΕ όταν ξεσπάσει μια σύγκρουση απαγορεύουν την ενίσχυση με όπλα και πυρομαχικά οποιουδήποτε μέρους. Αυτό είναι μια πάγια τακτική έναντι οποιουδήποτε μέρους, γιατί θέλουν να τελειώσει ο πόλεμος».
Μάλιστα εκφράζοντας αυτή την κάθετη διαφωνία του ο κ. Πουλιανίτης σε αντιπαράθεση με τον βουλευτή της ΝΔ και αρχιπλοίαρχο ε.α. Στέφανο Γκίκα, θύμισε -μιλώντας στο Open- ότι μέχρι πρότινος η όποια ελληνική συμμετοχή σε εμπόλεμες ζώνες όταν επρόκειτο για αποστολή στρατιωτών περιοριζόταν σε υγειονομικό ή μηχανικό.
Διπλωματικές πρωτοβουλίες και όχι αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία
Το θέμα της στρατιωτικής εμπλοκής σε ότι αφορά τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει στις ελληνορωσικές σχέσεις εξέφρασε και ο Παναγιώτης Θεοδωρακίδης, ταξίαρχος ε.α. και πρώην εκπρόσωπος τύπου του ΝΑΤΟ.
Ο κ. Θεοδωρακίδης μιλώντας στο MEGA πριν από μερικές μέρες άσκησε κριτική συνολικά για τη στάση της Δύσης ως προς την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία λέγοντας ότι «ο πόλεμος αυτός θρυαλλίδα είχε τις 14.000 νεκρών ρωσόφωνων στο νοτιοανατολικό κομμάτι της Ουκρανίας (σ.σ. αναφέρεται στον εμφύλιο που διεξάγεται από το 2014 μετά το πραξικόπημα με αμερικανική παρέμβαση που έφερε το Κίεβο σε αντιπαράθεση με την Νοτιοανατολική Ουκρανία). Η Ευρώπη δεν έκανε τίποτα, «τουναντίον αυτό που έκανε το ΝΑΤΟ εν μέσω κοροναϊού ήταν στρατιωτικές ασκήσεις, σε κάποιες εκ των οποίων ενέπλεξαν ως παρατηρητές την Ουκρανία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Καταδεικνύονται ευθύνες και είναι ένα πεδίο ανάληψης πρωτοβουλιών έτι περαιτέρω, διπλωματικών και όχι στρατιωτικών με εφοδιασμό στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία».
Με τι εχέγγυα εξασφαλίζει τη μη επιθετικότητα της Τουρκίας;
Ασκώντας δε, κριτική για την επέκταση του ΝΑΤΟ που φέρνει σε θέση περικύκλωσης τη Ρωσία σημείωσε ότι ούτε η παραχώρηση εκ μέρους της Ελλάδας της Αλεξανδρούπολης στο ΝΑΤΟ σαν βάση logistics, δεν δημιούργησε κάποια πίεση στην Τουρκία. «Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή με τι εχέγγυα εξασφαλίζει τη μη επιθετικότητα της Τουρκίας η οποία έχει συνάψει σύμφωνο αμυντικό με την Ουκρανία και έχει φρεγάτες που χτίζονται στην Ουκρανία; Από την άλλη πλευρά έχει και S400 και ανοιχτό δίαυλο συνομιλίας με τη Ρωσία. Η Ελλάδα λοιπόν πηγαίνει με μια πολιτική της Δύσης η οποία είναι ατελέσφορη γιατί έχει το στρατιωτικό της διοικητή στις ΗΠΑ και την ενέργεια πίσω από τα Ουράλια από τη Ρωσία».
Σε άλλο σημείο της προ ημερών παρέμβασής του ο κ. Θεοδωρακίδης τόνισε ότι «την ώρα που γίνονται επιχειρήσεις στην Ουκρανία η Τουρκία κάνει παραβιάσεις στο Αιγαίο και το Αιγαίο είναι δίοδος, ρωσικοί πύραυλοι υπάρχουν στη Συρία, οι οποίοι δεν ξέρουμε που και πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να ενημερώσει τους Ευρωπαίους εταίρους του για την επίσκεψή του στον Λίβανο, καθώς ήταν ο πρώτος ευρωπαίος ηγέτης, που επισκέφθηκε τη χώρα μετά την επίτευξη της εκεχειρίας της 27ης Νοεμβρίου με το Ισραήλ
Η Ιταλία αντιδρά στην απαγόρευση των συμβατικών οχημάτων, η Τσεχία και η Πολωνία δεν θέλουν τη νέα αγορά άνθρακα, και ελάχιστες χώρες-μέλη στηρίζουν το νέο στόχο για το κλίμα.
