Κάποτε μια φίλη μου, που είχε γίνει vegan στο διάστημα των σπουδών της στο εξωτερικό, μου διηγούνταν τα βάσανα που είχε περάσει όταν επέστρεψε στην Ελλάδα. Σε κάθε οικογενειακό τραπέζι συνήθιζε να ρωτάει αν υπάρχει κάποιο φαγητό χωρίς ζωικά προϊόντα, η γιαγιά της της έλεγε ναι… και έπειτα διαπίστωνε ότι τελικά η συνταγή είχε γαλακτοκομικά ή αυγά. Τελικά βρήκε τη λύση: αντί να λέει ότι είναι vegan, άρχισε να ενημερώνει ότι νηστεύει.

Βιγκανισμός Vs Νηστεία

Όσο αστεία και αν είναι η παραπάνω ιστορία, στην πραγματικότητα ο βιγκανισμός δεν έχει καμία σχέση με τη νηστεία – για την ακρίβεια, πρόκειται για μια εξίσωση που θα έκανε πολύ κόσμο να παρεξηγηθεί. Ωστόσο, αν και το νόημα της Σαρακοστής είναι η εγκράτεια ενώπιον της Μεγάλης Εβδομάδας και του Θείου Πάθους, όλοι μας έχουμε ακούσει κάποιον να δεσμεύεται να τηρήσει και τις σαράντα ημέρες της για «αποτοξίνωση» ή επειδή ελπίζει να χάσει βάρος.

Ακόμη, όμως, κι αν θέλουμε να κρατήσουμε κάθε τι το κοσμικό έξω από ζητήματα πίστης, ίσως αξίζει στη διάρκεια της φετινής Σαρακοστής να προσπαθήσουμε να περιοριστούμε σε ένα καθαρά vegan διαιτολόγιο – αλλά και να προσθέσουμε στο μενού μας όλα αυτά τα λαχταριστά φυτικά προϊόντα που μόλις τα τελευταία χρόνια έγιναν διαθέσιμα στην Ελλάδα. Ουσιαστικά να αφήσουμε στην άκρη τα θαλασσινά και το μέλι, για χάρη του τόφου, της σόγιας και των «γαλάτων» καρύδας και αμυγδάλου.

Ένας καλός λόγος για αυτή την κίνηση είναι φυσικά η γεύση. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που δεν ενθουσιάζονται μπροστά σε μια φασολάδα (φυσικά, αυτοί χάνουν), αλλά πολύ λιγότερους που θα αντιστέκονταν σε ένα πιάτο ζεστά σπρινγκ ρολς. Ένας ακόμη καλύτερος, είναι ο αντίκτυπος που θα είχε αυτή μας η απόφαση στο περιβάλλον. Πράγμα που, στο κάτω-κάτω, είναι και αρκετά χριστιανικό.

Τι θα καταφέρναμε με 40 μέρες vegan διατροφής;

Σύμφωνα με την PETA, σαράντα ημέρες αρκούν προκειμένου:

  • Να εξοικονομήσουμε πάνω από 200.000 λίτρα νερού. Πάνω από 16.000 λίτρα νερού απαιτούνται για την εκτροφή μόλις ενός κιλού κρέατος – δηλαδή, 40 γεμάτες μπανιέρες.
  • Να σώσουμε περίπου 40 ζώα. Δεν τρώμε ένα ολόκληρο κατσίκι τη μέρα, αλλά αν προσθέσουμε το κρέας, τα αλλαντικά, τα ψάρια και άλλα ζωικά προϊόντα, αυξάνεται ο λογαριασμός.
  • Να ανακουφίσουμε για λίγο τη γη. Εκτιμάται ότι από το ακατοίκητο χερσαίο τμήμα του πλανήτη, περίπου το μισό χρησιμοποιείται για καλλιέργειες – και κυρίως, ως βοσκοτόπι για όλα εκείνα τα ζώα που εκτρέφονται για το κρέας και το γάλα τους. Σύμφωνα με έρευνες, αν όλοι γινόμασταν vegan, η γη που θα απελευθερωνόταν θα είχε το μέγεθος που έχουν αθροιστικά η Αυστραλία, η Κίνα, η ΕΕ και οι ΗΠΑ.
  • Να εξοικονομήσουμε 360 κιλά διοξειδίου του άνθρακα. Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι η γεωργία ευθύνεται για περισσότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με το σύνολο των συστημάτων μεταφορών του πλανήτη.
  • Να προστατεύσουμε τα μεγάλα ζώα των ωκεανών. Η αλιεία ευθύνεται έως και για 650.000 νεκρά δελφίνια, φάλαινες και φώκιες, αλλά και για 40 έως 50 εκατομμύρια νεκρούς καρχαρίες κάθε χρόνο.

Προφανώς, το ιδανικό θα ήταν το τέλος αυτών των 40 ημερών να μην συνοδευτεί από τη συνηθισμένη κρεατοφαγική κραιπάλη. Όμως δεν υπάρχει λόγος να πιεστείτε κατ΄ ευθείαν. Σε πρώτη φάση, απλώς προσπαθήστε να θυμηθείτε ότι τελικά η αποχή δεν ήταν και τόσο δύσκολη.

Headlines