Ολυμπιακός: Όποιος βιάζεται σκοντάφτει

«Δεν ισχύει ότι για εμάς ο πρώτος στόχος είναι η κατοχύρωση του πλεονεκτήματος έδρας. Ο στόχος του Ολυμπιακού ήταν να μπει στα πλέι-οφ, γιατί τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν. Είμαστε κοντά στον στόχο μας, όμως αυτό που είπα πριν και το εννοώ και προσπαθώ να το περάσω σε όλα τα μέλη της ομάδας μας είναι ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε προσανατολισμό και να βγούμε να πούμε πως μας ενδιαφέρει η 2η, 3η, 4η θέση.Έχουμε εξαιρετικά δύσκολα παιχνίδια και πρέπει να συγκεντρωθούμε αποκλειστικά στο ματς με την Άλμπα, που είναι πολύ απαιτητικό».

Λίγο πριν ο Ολυμπιακός πετάξει για Βερολίνο, ο Γιώργος Μπαρτζώκας προσπάθησε να πατήσει φρένο στη σεναριολογία των τελευταίων ημερών για θέσεις, πλασαρίσματα, πλεονεκτήματα, πιθανούς αντιπάλους και… Βελιγράδια. Και μπορεί το σήμα κινδύνου που εξέπεμψε από το αεροδρόμια να μη στάθηκε τελικά αρκετό για τους Πειραιώτες, όμως η σκληρή πραγματικότητα που ακολούθησε στην O2 Arena φτάνει και περισσεύει για να τους… επαναφέρει στην τάξη.

Έτσι κι αλλιώς στην Ευρωλίγκα τίποτα δεν επιτυγχάνεται με τα λόγια και τα «αν», κι όπως έχουμε επισημάνει αμέτρητες φορές το αποτέλεσμα σε κανένα, μα κανένα παιχνίδι δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Αν δεν είσαι αυτός που πρέπει, αν δεν αποδείξεις στο παρκέ την ανωτερότητά σου, τίποτα δε θα σε σώσει. Ούτε η βαθμολογική σου θέση ούτε η διαφορά δυναμικότητας ούτε καν το γεγονός ότι ο αντίπαλος παίζει μόνο για το γόητρο.

Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε στο Βερολίνο πνευματικά ανέτοιμος, νομίζοντας ότι θα προσπεράσει την Άλμπα με κεκτημένη ταχύτητα και ότι οι τέσσερις σερί νίκες του θα γίνουν πέντε ως διά μαγείας. Προσέγγισε το παιχνίδι άναρχα, βιαστικά, με μια νοοτροπία που δεν τον εκφράζει και τελικά εκτέθηκε μέσα στο γήπεδο, από μια ομάδα που διασκεδάζει το μπάσκετ, αλλά δεν αστειεύεται και η οποία -για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει-  μετρά πέντε νίκες στα τελευταία έξι παιχνίδια της στη διοργάνωση

Η Άλμπα πίεσε την μπάλα από το ξεκίνημα και κράτησε τον Ολυμπιακό χωρίς πόντο για τρία λεπτά, ενώ στην αντίπερα όχθη εκμεταλλεύτηκε το κακό αμυντικό τρανζίσιον των Ερυθρόλευκων δημιουργώντας μια πρώτη υπέρ της συνθήκη στο ματς.

Φαλ και Βεζένκοφ κρατούσαν επιθετικά τους φιλοξενούμενους, οι οποίοι βελτίωσαν την άμυνά τους μετά το πρώτο τάιμ άουτ, αλλά παρότι ισορρόπησαν προς στιγμήν την κατάσταση δεν μπόρεσαν να βάλουν βάσεις για κάτι καλό λόγω της κακής επιθετικής τους εικόνας.

Η συνεργασία Σλούκα – Μάρτιν απέφερε καρπούς κι ένα μικρό προβάδισμα, όμως η ευκολία στα λάθη και οι ανορθόδοξες επιλογές συνέχισαν να κοστίζουν. Η Άλμπα απάντησε με σερί 10-0  σουτάροντας εξαιρετικά από την περίμετρο, η ελληνική ομάδα συνέχισε να αντιμετωπίζει πρόβλημα τόσο στην κυκλοφορία της μπάλας όσο και στην εκτέλεση και το 37-30 του ημιχρόνου ήρθε απολύτως φυσιολογικά.

Ο Ολυμπιακός έδινε την εντύπωση ότι βιαζόταν να κερδίσει. Οι παίκτες του αναλώνονταν σε επιπόλαιες επιθέσεις χωρίς λογική και υπομονή, που όχι μόνο δεν έβρισκαν στόχο, αλλά τους οδηγούσαν και σε αμυντική ανισορροπία. Γενικότερα η αγωνιστική συμπεριφορά τους ανέδυε μια υπεροπτική εσάνς.

Η κατάσταση άλλαξε με το ξεκίνημα της επανάληψης. Ο Βεζένκοφ πήρε πρωτοβουλίες, Ο Γουόκαπ έβγαλε 2-3 εξαιρετικές άμυνες, ο Ντόρσεϊ εμφανίστηκε στο γήπεδο και οι Ερυθρόλευκοι μάζεψαν γρήγορα τη διαφορά, πριν… ξαναπέσουν σε λήθαργο. Η Άλμπα με το γρήγορο παιχνίδι της ακόμα και ύστερα από καλάθι τιμώρησε κάθε ερυθρόλευκη αδράνεια και με ένα επιμέρους 15-6 προηγήθηκε με 9 και έβαλε σε πραγματικούς μπελάδες τους Πειραιώτες.

Το τέταρτο δεκάλεπτο εξελίχθηκε σε εφιάλτη για τον Ολυμπιακό που δέχτηκε 33 πόντους και παραδόθηκε αμαχητί στις διαθέσεις των γηπεδούχων. Ο Βεζένκοφ έδωσε το τελευταίο ερυθρόλευκο σημάδι ζωής όταν με τρίποντο μείωσε στους 4 (68-64) εξήμισι λεπτά πριν από το τέλος, όμως στην αμέσως επόμενη άμυνα οι Πειραιώτες δέχτηκαν ένα φτηνό καλάθι από τον Τζέιλεν Σμιθ και κάπου εκεί… ξεκίνησε ο κατήφορος. Η διαφορά έφτασε μέχρι και τους 17 πόντους (85-68) και το νικηφόρο σερί του Ολυμπιακού έλαβε τέλος.

Η Άλμπα, με τη σβελτάδα της και το εκπληκτικό 61% στο τρίποντο, τράβηξε τον Ολυμπιακό από τα σύννεφα της έπαρσης και τον προσγείωσε στο έδαφος του ρεαλισμού, υπενθυμίζοντάς του ότι σε μια λίγκα με τόσο μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ο μόνος υπολογισμός που δικαιούσαι να κάνεις είναι του… χρόνου που μεσολαβεί μέχρι το επόμενο παιχνίδι.