Σεξισμός

Πάντα αντιμετώπιζα με αμηχανία την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Με ενοχλούσε να αντιμετωπίζεται το φύλο μου ως αδύναμο προστατευόμενο είδος. Την Τρίτη γιορτάστηκε η μέρα και πέρα από τα λουλούδια που χαρίσαμε η μία στην άλλη, ίσως είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να κάνουμε κάποιες παραδοχές. Τα δύο φύλα είναι ίσα. Δεν είναι όμοια. Το να τονίζονται τα διαφορετικά χαρακτηριστικά τους δεν είναι σεξισμός. Επίσης δεν είναι σεξισμός κάθε κριτική που ασκείται σε μια γυναίκα. Ούτε καν ο σχολιασμός των κιλών μιας γυναίκας.

Είναι body shaming, αλλά όχι σεξισμός. Αρκεί να σκεφτεί κανείς όσα έχουν λεχθεί για τα κιλά του Πάγκαλου. Σεξισμός δεν είναι ο σχολιασμός μιας ενδυματολογικής αστοχίας μιας γυναίκας. Ας αναλογιστούμε το μελάνι που έχει χυθεί για τα χαβανέζικα πουκάμισα του Βαρουφάκη στη Βουλή, τις pochette του Γιώργου Κατρούγκαλου και τα τσαλακωμένα πουκάμισα του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Για τον ίδιο λόγο δεν αποτελεί σεξιστική κριτική ο σχολιασμός του ανάρμοστου σε σχέση με την περίσταση ντυσίματος μιας γυναίκας.

Τα ίδια γράφονταν και για τα σανδάλια με τα οποία εμφανιζόταν στην Βουλή ο γνωστός βουλευτής των ΑΝΕΛ, που έλεγε ότι δεν θα γίνει τίποτα αν χάσουμε και κάποια νησιά. Επίσης δεν είναι σεξισμός κάθε κομπλιμέντο ενός άνδρα, το οποίο τονίζει ένα όμορφο εξωτερικό χαρακτηριστικό μιας γυναίκας, αλλά ούτε και παρενόχληση. Εξαρτάται πώς, πότε και υπό ποιες συνθήκες λέγεται. Αλλιώς πρέπει να καταργήσουμε το φλερτ. Σίγουρα δεν ήταν σεξιστικό το σποτ με τον Χρήστο Λούλη για το «Μένουμε σπίτι», στο οποίο έλεγε ότι η κοπέλα του τού ζητούσε να βγουν έξω. Σεξιστές ήταν αυτοί που θεώρησαν πως το σποτ υπονοούσε πως… επειδή… ήταν γυναίκα του ζητούσε να βγουν έξω.

Αυτοί που δεν διακατέχονται από έμφυλα στερεότυπα δεν τους πέρασε καν από το μυαλό. Από την άλλη, βαθιά σεξιστική νοοοτροπία είναι η έννοια της ποσόστωσης. Αφού αδικείται ένας άνδρας που ενδεχομένως έχει περισσότερα προσόντα για μια θέση, επειδή πρέπει οπωσδήποτε να συμπληρώνεται ένας συγκεκριμένος αριθμός γυναικών – κάτι που ως γυναίκα θεωρώ προσβολή. Η ποσόστωση βάσει φύλου καταργεί τη λογική των άξιων ανθρώπων και χωρίζει τα άτομα σε άνδρες και γυναίκες. Σεξισμός είναι το να κρίνεται ένας ανασχηματισμός, όχι από τα πτυχία και τις ικανότητες που έχουν οι υπουργοί του, αλλά από το φύλο τους.

Φεμινισμός δεν σημαίνει μισώ τους άνδρες. Ούτε κρύβω τη θηλυκότητά μου. Ούτε αντιτίθεμαι στη συνεπιμέλεια σε περίπτωση διαζυγίου ενός ζευγαριού. Προκαλεί τουλάχιστον αμηχανία ότι το φεμινιστικό κίνημα, που διαχρονικά δίνει αγώνες για τη χειραφέτηση των γυναικών, αγωνίζεται για να διατηρήσει η γυναίκα τον ρόλο της θεραπαινίδος αντί να μάχεται να αναλάβουν και οι άνδρες τα καθήκοντα της γονικής φροντίδας, ώστε να μπορούν να μετέχουν ισότιμα στην αγορά εργασίας. Υπάρχει ένα εξαιρετικό βιβλίο που λύνει τέτοιες απορίες.

Η βιογραφία της εμβληματικής δικαστού Ruth Beider Ginsburg. Της γυναίκας-σύμβολο των αγώνων για την ισότητα των φύλων. Που πρέσβευε ότι η έννοια της ισότητας θα πρέπει να σε διαπερνά και όχι να την υπερασπίζεσαι μόνο όταν ταυτίζεσαι με τον αδικούμενο. Οχι να ευνοούμαι επειδή είμαι γυναίκα. Αλλά να μην αδικούμαι εξαιτίας αυτού. Ολα τα υπόλοιπα είναι για να βρίζονται οι κομματικοί στρατοί στο Τwitter.