Πόλεμος στην Ουκρανία: Απελπιστικές περιγραφές από το θέατρο της Μαριούπολης – Πόσοι έχουν μείνει στην πόλη

Άμαχοι λέγεται ότι αναδύονται ζωντανοί από τα ερείπια ενός θεάτρου που βομβαρδίστηκε στην ουκρανική πόλη Μαριούπολη. Παρά τις εικόνες της καταστροφής στο σημείο, όπου άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το θέατρο ως καταφύγιο, πιστεύεται ότι αρκετοί επέζησαν σε ένα υπόγειο, που άντεξε στην επίθεση της Τετάρτης.

Για δέκα ημέρες, εκείνο το υπόγειο ήταν καταφύγιο για την Κέιτ, μια 38χρονη κάτοικο της Μαριούπολης και του γιου της, που είναι 17 ετών. Το σπίτι τους, όπως πολλών άλλων στην πολιορκημένη πόλη, γράφει το BBC, είχε καταστραφεί από ρωσικές επιθέσεις και πίστεψαν ότι το θέατρο της Μαριούπολης (Donetsk Regional Theatre of Drama) αποτελούσε ένα μέρος όπου θα ήταν ασφαλείς.

Η μητέρα και ο γιος στριμώχτηκαν στα σκοτεινά δωμάτια του θεάτρου, τους διαδρόμους και τις αίθουσες, μαζί με δεκάδες άλλες οικογένειες. Μερικές γυναίκες, ανέφερε η Κέιτ, κρατούσαν μωρά ηλικίας τεσσάρων ή πέντε μηνών.

«Στην αρχή, ήταν πολύ δύσκολα, επειδή δεν είχαμε καλά οργανωμένη προμήθεια τροφής. Οπότε, τις δύο πρώτες ημέρες, οι ενήλικες δεν είχαν τρόφιμα. Δώσαμε φαγητό μόνο στα παιδιά», δήλωσε στο BBC η Κέιτ, η οποία εργαζόταν στο πωλητήριο του ζωολογικού κήπου της πόλης και δεν επιθυμούσε να αποκαλύψει την ταυτότητά της.

Κοιμήθηκαν σε αυτοσχέδια κρεβάτια που κατασκευάστηκαν από μαλακές καρέκλες της αίθουσας και τοποθετήθηκαν μαζί στο πάτωμα. Τα καθίσματα από ξύλο, είπε, κόπηκαν σε κομμάτια και χρησιμοποιήθηκαν ως καυσόξυλα για μαγείρεμα. «Γύρω από το θέατρο, δεν υπήρχαν πολλά δένδρα που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε και ήταν πολύ επικίνδυνο να βγούμε έξω».

Για σχεδόν τρεις εβδομάδες, η Μαριούπολη βρίσκεται υπό συνεχή βομβαρδισμό από τις ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν περικυκλώσει την πόλη. Περίπου 300.000 άνθρωποι έχουν εγκλωβιστεί χωρίς ρεύμα, φυσικό αέριο ή τρεχούμενο νερό. Το φαγητό και τα φάρμακα λιγοστεύουν, καθώς η Ρωσία έχει εμποδίσει την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας.

Τέσσερις ημέρες μετά την άφιξή της, η Κέιτ είπε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να στείλουν μερικές προμήθειες τροφίμων και μια κουζίνα στο θέατρο «και ξεκινήσαμε να μαγειρεύουμε κάποια φαγητά». Για μεσημεριανό έτρωγαν σούπα και μερικές φορές βρώμη, για βραδινό τσάι και μπισκότα.

Το επιβλητικό κτίριο της σοβιετικής εποχής στο κέντρο της Μαριούπολης, δίπλα στην προκυμαία της Αζοφικής Θάλασσας, είχε καθοριστεί ως καταφύγιο αμάχων. Ο Σεργκέι Ορλόφ, αντιδήμαρχος της πόλης, είπε ότι μέχρι και 1.200 άτομα είχαν εγκατασταθεί προσωρινά εκεί. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επικαλούμενο συνεντεύξεις με απομακρυσμένους από τα σπίτια τους, τοποθέτησε τον αριθμό αυτό μεταξύ 500 και 800 ατόμων.

Καθώς η αδιάκοπη επίθεση της Ρωσίας συνεχιζόταν, η Κέιτ είπε ότι τα κτίρια γύρω από το θέατρο είτε είχαν υποστεί βλάβη, είτε είχαν καταστραφεί. «Ξέραμε ότι έπρεπε να φύγουμε, γιατί κάτι τρομερό θα συνέβαινε σύντομα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Μια ημέρα πριν την επίθεση, η Κέιτ και ο γιος της έφυγαν από τον χώρο. «Μπήκαμε σε ένα αμάξι, την ώρα που το θέατρο και η περιοχή βομβαρδιζόταν», είπε. Μοιράστηκαν το όχημα μαζί με μια τετραμελή οικογένεια, που είχε μαζί της τέσσερα σκυλιά και μια γάτα. «Ζητήσαμε να πάμε μαζί τους, επειδή δεν είχαμε δικό μας αμάξι», όπως είπε. Οι επιβάτες ήταν μέρος ενός κονβόι περίπου 2.000 αυτοκινήτων, που απέδρασαν από τη Μαριούπολη την Τρίτη.

Το δημοτικό συμβούλιο της Μαριούπολης είπε ότι ένα ρωσικό αεροσκάφος έριξε βόμβα στο θέατρο, χαρακτηρίζοντας την επίθεση «σκόπιμη και κυνική».

Η Ρωσία αρνήθηκε το γεγονός ότι στόχευε στον χώρο, αλλά, μόνο στη Μαριούπολη, οι επιθέσεις ήδη έχουν χτυπήσει πολλά κτίρια πολιτών, συμπεριλαμβανομένων ενός νοσοκομείου, μιας εκκλησίας και αμέτρητων συγκροτημάτων με διαμερίσματα.

Στο έδαφος είχαν γράψει τη λέξη «παιδιά»

Εικόνες από δορυφόρο, που κυκλοφόρησαν από την αμερικανική εταιρεία Maxar και καταγράφηκαν τη Δευτέρα, έδειξαν ότι η ρωσική λέξη «παιδιά» είχε σημειωθεί στο έδαφος με μεγάλη γραμματοσειρά, σε δύο περιοχές έξω από το κτίριο, ώστε να προειδοποιήσουν τα ρωσικά αεροσκάφη να φύγουν.

Βίντεο μετά την επίθεση, έδειξε καπνό να αναδύεται από την πρόσοψη του κτιρίου που κατέρρευσε. Αλλά καθώς οι επικοινωνίες με την πόλη έχουν σχεδόν διακοπεί τελείως, ο αριθμός των επιζόντων ή των πιθανών απωλειών δεν ήταν ακόμα σαφής, σχεδόν 20 ώρες αργότερα.

Ο Ντμίτρο Γκούριν, μέλος του ουκρανικού κοινοβουλίου με καταγωγή από τη Μαριούπολη, είπε ότι το καταφύγιο στο υπόγειο του κτιρίου άντεξε στην επίθεση και ότι οι ομάδες προσπαθούσαν να καθαρίσουν τα συντρίμμια που κάλυπταν την είσοδο στο χώρο. «Φαίνεται ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν επιζήσει και είναι εντάξει», ανέφερε.

Ωστόσο, πρόσθεσε ότι οι προσπάθειες διάσωσης ήταν δύσκολες, καθώς η Ρωσία συνέχιζε τις επιθέσεις στην περιοχή. «Οι βομβαρδισμοί δεν σταματούν ποτέ και τα αεροπλάνα ρίχνουν βόμβες, οπότε είναι πολύ δύσκολο».

Το δημοτικό συμβούλιο εκτιμά ότι περίπου το 80%-90% των κτιρίων της πόλης είτε έχουν υποστεί ζημιές, είτε έχουν καταστραφεί από τη Ρωσία, η οποία επιτίθεται στη Μαριούπολη σχεδόν αδιάκοπα από τότε που εισέβαλε στην Ουκρανία, πριν από τρεις εβδομάδες. Ολόκληρες γειτονιές έχουν μετατραπεί σε άγονη γη.

Οι τοπικές αρχές λένε ότι τουλάχιστον 2.400 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Μαριούπολη, αν και αναγνωρίζουν ότι αυτό πιθανόν να έχει υπολογιστεί λανθασμένα. Πολλοί από τους νεκρούς έχουν θαφτεί σε ομαδικούς τάφους.

Όταν έφυγε από τη Μαριούπολη, η Κέιτ εγκαταστάθηκε στην πόλη Λβιβ, στη δυτική Ουκρανία, μια περιοχή που έχει γλιτώσει σε μεγάλο βαθμό τις επιθέσεις. «Την πρώτη μέρα, όταν καταφέραμε να βγούμε, δεν μπορούσα να μιλήσω. Απλά κλαίγαμε όλοι», είπε. «Αλλά τώρα μοιάζει σαν να μην υπάρχουν άλλα δάκρυα. Δεν νομίζω ότι αυτός ο πόνος θα εξαφανιστεί ποτέ»…