Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν
το πεύκο, και τον βλέπεις
είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια,
νύχτες και νύχτες
είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δεί-
χνουν οι στατιστικές,
ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν·
ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας
λεύγες και λεύγες·
ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.
Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
Στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες: ο Μιχάλης
που έφυγε μ’ ανοιχτές πληγές απ’ το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας· «Στα σκοτεινά
πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε…».
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν.
*Από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη «Τελευταίος Σταθμός» (συλλογή Ημερολόγιο Καταστρώματος Β’).
Τα ανωτέρω έγραφε ο Σεφέρης στις 5 Οκτωβρίου 1944, λίγες ημέρες πριν από την αποχώρηση των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων από την Ελλάδα, μία ακριβώς εβδομάδα πριν από την πολυπόθητη Απελευθέρωση.
Βρισκόταν ακόμα στην Ιταλία, κοντά στο Σαλέρνο, ως μέλος των ελληνικών διπλωματικών υπηρεσιών που είχαν φθάσει εκεί από την Αίγυπτο, εν αναμονή της επιστροφής στην πατρίδα.
Μέσα σε λίγες γραμμές, η νοσταλγία για την καθημαγμένη Ελλάδα, για τον τόπο που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν το πεύκο.
Η φρίκη του πολέμου, ο καημός της συμφοράς, οι σκοτωμένοι φίλοι στον απεγνωσμένο αγώνα κατά των κατακτητών.
Οι πραγματικοί ήρωες, οι πληγωμένοι που προχωρούν στα σκοτεινά, χωρίς να γνωρίζουν τι θα τους φέρει η επόμενη μέρα.
Οι Μιχάληδες που παλεύουν για την ελευθερία τους, μολονότι ο αγώνας τους μοιάζει καταδικασμένος.
Οι τρομακτικές θυσίες ενός ολόκληρου λαού, η άδηλη έκβαση του αγώνα, το σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον.
Εβδομήντα οκτώ χρόνια αργότερα ένας άλλος λαός της γηραιάς ηπείρου βιώνει τον αισχύλειο μνησιπήμονα πόνο, το βαθύτατο άλγος του πένθους, των συμφορών και των δυστυχιών.
Νέα σημαντικά στοιχεία στην διάθεση των Αρχών και πιθανός νέος κύκλων συλλήψεων για παλιές ένοπλες επιθέσεις, μετά τον εντοπισμό της γιάφκας στο Παγκράτι. «Δεν έχω καμία σχέση με το διαμέρισμα των Αμπελοκήπων» αναφέρει ο 31χρονος αντιεξουσιαστής.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Η υποβολή αρχικών δηλώσεων Πόθεν έσχες για έτη 2023 και 2024, πρόκειται να είναι διαθέσιμη τις προσεχείς ημέρες καθώς εκκρεμεί η αποστολή στοιχείων από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Αναφερόμενος στη διαγραφή Σαμαρά, ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, είπε επίσης ότι «σίγουρα δεν είναι μία ευχάριστη εξέλιξη, αλλά είναι μονόδρομος».
Η συμφωνία Ιράν με ΔΟΑΕ για τα πυρηνικά κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα καθώς δυτικές χώρες ζητούν από τον οργανισμό να υιοθετήσει ψήφισμα κατά της Τεχεράνης
«Είναι που αγαπάω ρε παιδί μου...» λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν η ερώτηση αφορά το MEGA στο οποίο επιστρέφει με το Αλ Τσαντίρι Νιους. «Είναι για μένα μνήμη, ζωή, χαρά»
Μετά το «δεν είμαι Πασόκα δεν είμαι ούτε ΚΚΕ» του Σαββόπουλου, έρχεται το «Ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΚΕ» που λέει ο Λάκης Λαζόπουλος όταν καλείται να επιλέξει και το ύφος του είναι... όλα τα λεφτά.
