Είναι πραγματική απειλή ο Ηλίας Κασιδιάρης;

Η δημοσκοπική άνοδος του κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη, τοποθετεί τον καταδικασμένο χρυσαυγίτη πολύ κοντά στη Βουλή. Ο Ηλίας Κασιδιάρης, που βρίσκεται στις φυλακές Δομοκού, όχι μόνο δεν εγκατέλειψε την πολιτική ζωή, αλλά δομεί ήδη συμμαχίες.

Συμμάχους που καταφέρνουν να περιγράψουν και να εκπροσωπήσουν ακριβώς το μέσο ψηφοφόρο του Ηλία Κασιδιάρη: Αμόρφωτο, συνωμοσιολόγο και οργισμένο.

Ποιους συσπειρώνει ο Κασιδιάρης

Το πρώην πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής, υπεύθυνος για την εκπαίδευση των νέων, είχε και έχει το ίδιο κοινό. Πρόκειται για αντιεμβολιαστές, σκληρούς ρατσιστές και οπαδούς του δόγματος «Πατρίς – θρησκεία – Οικογένεια». Τα πρόσφορα εδάφη ανάδειξης των ιδεών του ήταν οι… αγανακτισμένοι κάτοικοι εις βάρος των προσφύγων και, φυσικά,οι διαδηλώσεις των αντιεμβολιαστών.

Λίγη συνωμοσιολογία, λίγη ημιμάθεια και πολύ μίσος αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας για τον Ηλία Κασιδιάρη. Με πρόσφατα τα τραγικά γεγονότα στα σχολεία της Σταυρούπολης, όπου νεοναζί μαθητές από τους κόλπους των αντιεμβολιαστών τραυμάτισαν αριστερούς συμμαθητές τους, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε σε ποια νερά «ψαρεύει» ο καταδικασμένος νεοναζί.

Ενεργός μέσα από τη φυλακή

Ενώ απαγορεύεται,ο Ηλίας Κασιδιάρης διατηρεί, ωστόσο, επαφή με ανθρώπους εκτός της φυλακής. Είναι ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα και διατηρεί στήλη στην εφημερίδα Ελεύθερη Ώρα. Έτσι, βρίσκεται σε επικοινωνία με συναγωνιστές του ή επίδοξους ψηφοφόρους.

Το γεγονός ότι δεν του έχει στερηθεί το δικαίωμα της επικοινωνίας, εγείρει σοβαρά ερωτήματα. Ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει μερική στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, στέρηση δικαιώματος ψήφου και δεν μπορεί να είναι υποψήφιος ως αρχηγός κόμματος,αλλά μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής. Έτσι,όλο αυτό το διάστημα, ο Ηλίας Κασιδιάρης συσπειρώνει κόσμο, οργανώνει τη δράση του και επικοινωνεί τις ιδέες του .

Ενδεικτικά, τα τηλεφωνήματα από τη φυλακή ηχογραφούνται από πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος και αναρτώνται ως μηνύματα στο YouTube και στην ιστοσελίδα του κόμματος. Μεθοδικά και, δυστυχώς, αποτελεσματικά οργανώνει την προπαγάνδα του.

Όπως οι χουντικοί

Το 1984 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού, ίδρυσε και εμφανίστηκε ως πνευματικός ηγέτης της ΕΠΕΝ, της Εθνικής Πολιτικής Ένωσης. Νόμιμος αρχηγός ήταν ο Χρύσανθος Δημητριάδης. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε τότε απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, αυτοαποκαλούμενος ως «πολιτικός δεσμώτης».

Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, διαφωνώντας με την κάθοδο της ΕΠΕΝ στις ευρωεκλογές, παραιτήθηκε της σκιώδους αρχηγίας του, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει. Την δεκαετία του ’80 η εξτρεμιστική και τρομοκρατική ακροδεξιά οργάνωση του Γιώργου Παπαδόπουλου, έχοντας ως ορμητήριο την νεολαία της, προκάλεσε υλικές ζημιές και σωματικές βλάβες σε φορείς ή μέλη της αριστεράς. Πρόεδρος της νεολαίας ήταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος.

Υπαρκτός ο ακροδεξιός κίνδυνος

Ακόμη κι αν οι Έλληνες νεοναζί τόλμησαν να μεταχειριστούν την λέξη «αποναζιστικοποίηση» για να δηλώσουν τα φιλοπουτινικά τους αισθήματα,δεν ξεχνάμε πως το 2014 βρέθηκαν στο πλευρό των Ουκρανών ομοϊδεατών τους, παρελαύνοντας με λευκές κουκούλες.

Μία πολεμική σύρραξη και, κυρίως,τα δίπολα είναι προνομιακό πεδίο παρέμβασης της ακροδεξιάς. Ο. Ηλίας Κασιδιάρης προσπάθησε να κάνει ακριβώς αυτό, δηλώνοντας φιλειρηνιστής, χωρίς, ωστόσο,να αποποιείται το μαύρο του παρελθόν. Πατώντας στις ιδεολογικές μετατοπίσεις της Ευρώπης,που αυτήν την στιγμή αντιμετωπίζει έναν σκληρό πόλεμο, το έδαφος είναι πρόσφορο για να καλλιεργηθεί φόβος και μίσος.

Οι ρατσιστικές κορώνες περί ξανθών, Αρίων προσφύγων και μία ιστορική παραχάραξη του ρόλου των Ουκρανών νεοναζί, είναι πεδίο δόξης λαμπρό για τον καταδικασμένο χρυσαυγίτη, που είναι πιθανό να τον δούμε να αναγεννιέται από τις στάχτες του.