Οι σχέσεις… αγάπης της Χρυσής Αυγής με τους Ουκρανούς και τους Ρώσους νεοναζί

Πολύ πριν τον πόλεμο, πριν καν την κρίση στην Κριμαία, ο ακροδεξιός εσμός της Ευρώπης ανέπτυσσε σχέσεις αγαστές. Τόσο αγαστές, που είναι τουλάχιστον ύβρις να τολμούν σήμερα οι εγχώριοι νεοναζί να δηλώνουν φιλειρηνιστές. Εκδηλώσεις, κύματα αλληλεγγύης και εκατέρωθεν επισκέψεις ένωσαν τη Χρυσή Αυγή με τους Ουκρανούς και τους Ρώσους νεοναζί.

Η Ευρωπαϊκή φιλία

Κατά τη δεκαετία του ‘90 επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, πράγμα που έγινε με επιτυχία. Στην Ελλάδα θα επιχειρούνταν τα Φεστιβάλ Μίσους στην περιοχή του Μελιγαλά, φεστιβάλ που προπαγανδίστηκαν αλλά δεν έγιναν ποτέ. Τα “καλοκαίρια με τον Αδόλφο” μπορεί να μην ένωσαν τους ευρωπαίους φασίστες, αλλά έχτισαν δεσμούς μαζί τους.

Την ίδια δεκαετία, στη Ρωσία ξυπνά ένα ευρύ ρατσιστικό κύμα. Τότε ιδρύεται και το RNU, το Ρωσικό νεοναζιστικό κόμμα του Αλεξάντερ Μπαργκάσοφ, ένα μόρφωμα που δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει πριν την πτώση της ΕΣΣΔ. Το κόμμα διαλύεται επίσημα το 2000, αλλά δε διαλύονται μαζί του κι οι ιδέες του.

Σε όλο αυτό το ευρωπαϊκό φάσμα, Ουκρανοί, Ρώσοι και λοιποί νεοναζί δεν έχουν απολύτως τίποτε να χωρίσουν.

Η Χρυσή Αυγή και ο Δεξιός Τομέας

Η κρίση στην Κριμαία το 2014 πυροδότησε μία βία που η Ευρώπη είχε να δει δεκαετίες. Το νεοσύστατο Τάγμα του Αζόφ, προερχόμενο από το νεοναζιστικό Δεξιό Τομέα, επρόκειτο να πυρπολήσει το εργατικό κέντρο της Οδησσού καίγοντας ζωντανούς ρωσόφωνους πολίτες, ενώ καταγράφησαν πολλές απαγωγές και δολοφονίες αντιφρονούντων. Ήταν μία ναζιστική πολιτοφυλακή.

Η Χρυσή Αυγή έσπευσε, φυσικά, να χαιρετήσει του ομοϊδεάτες της. Οι σχέσεις προϋπήρχαν. Το 2013 οι οπαδοί της Ντιναμό Κιέβου θα ανέβαζαν πανό για τους δολοφονημένους χρυσαυγίτες Φουντούλη και Καπελώνη, ενώ οι Ουκρανοί νεοναζί θα οργάνωναν συγκέντρωση αλληλεγγύης.

Το 2013 στην ουκρανική πόλη Λβιβ πραγματοποιείται πορεία. Ανάμεσα στο πλήθος ξεχωρίζει μια ομάδα ατόμων με λευκές κουκούλες… Φαίνονται δύο σημαίες: Η ελληνική και εκείνη της Χρυσής Αυγής.

Τις αγαστές σχέσεις των ελλήνων με τους ουκρανούς νεοναζί, τις εντοπίζουμε ξανά στην Κύπρο. Το κόμμα Svoboda, ένοπλο τμήμα του οποίου είναι ο διαβόητος Δεξιός Τομέας, έστειλε αντιπροσώπους στο αδερφό κυπριακό κόμμα της Χρυσής Αυγής, το ΕΛΑΜ, το οποίο, μάλιστα, τους αφιέρωσε τιμητική εκδήλωση. Μιλάμε για την περίοδο που η ακροδεξιά στην Ουκρανία καταλάμβανε την τέταρτη θέση στις βουλευτικές εκλογές. Την εκδήλωση είχε χαιρετήσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος, τονίζοντας τις αδερφικές σχέσεις των τριών νεοναζιστικών κομμάτων.

Οι Ρώσοι νεοναζί

Στη Ρωσία τα πράγματα είναι επικίνδυνα ίδια. Το σύνθημα της δεκαετίας του 90’ που πυροδότησε τον ρωσικό νεοναζισμό, ήταν “Η Ρωσία ανήκει στους Ρώσους”. Εμφανίζεται ο Μπαρκάσοφ για δέκα χρόνια και το κόμμα του διαλύεται (επίσημα) το 2000. Ξεκινά, όμως, μία σωρεία εγκληματικών πράξεων από το ρωσικό παρακράτος, διαβόητο γιατις νεοναζιστικές του αντιλήψεις.

Αλ. Μπαργκάσοφ

Το μοτίβο είναι κοινό: Το εθνικοσοσιαλιστικό ρωσικό μόρφωμα λειτουργεί μεν παρακρατικά, αλλά σα νόμιμο ναζιστικό κόμμα. Κατηγορούν τους μετανάστες ότι κλέβουν τις δουλειές από τους Ρώσους και διαπράττουν εγκλήματα μίσους, ακόμη και φόνους. Οι σκίνχεντς επιτίθενται συχνά σε μετανάστες εργάτες, πραγματοποιούν συγκεντρώσεις και προσηλυτίζουν κυρίως νέους.

Επισήμως είναι παράνομοι, αλλά διατηρούν ισχυρότατη παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα. Ένα από τα θύματα των νεοναζί ήταν και ο δικαστής Chuvasov, γνωστός για τις σκληρές ποινές του προς τους νεοναζί. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 2009, δολοφονήθηκε ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Στάνισλαβ Μαρκέλοφ.

Μέλη τέτοιων μορφωμάτων, ιστορικές φιγούρες του ρωσικού νεοναζισμού, φιλοξένησε η Χρυσή Αυγή συσφίγγοντας τις σχέσεις της με τους ομοϊδεάτες της.

Ο βασικό λόγος που η ελληνική ακροδεξιά παίρνει το μέρος του Πούτιν, δεν είναι άλλος από την ένταξη στην ΕΕ. Εξάλλου, οι ουκρανοί νεοναζί εξεγέρθηκαν πριν 8 χρόνια για τον ακριβώς ίδιο λόγο: Για να ενταχθούν στην ΕΕ.

Σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο αντιμάχονται οι πάλαι ποτέ “αδελφοί”, όταν Ρώσοι νεοναζί πηγαίνουν εθελοντές εναντίον του Τάγματος του Αζόφ. Όσο για τους εγχώριους νεοναζί; Μεταχειρίζονται κάπως εριστικά την λέξη “ειρήνη”.