Διττή εικόνα: ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στον δρόμο για το 3ο συνέδριο (14-17 Απριλίου) εκπέμπει ένα σήμα κυβερνητικού ρεαλισμού με τις συνεχείς συνεδριάσεις των επιμέρους ομάδων του think tank των «σοφών» του, και την ίδια ώρα στέλνει ένα σήμα εσωστρέφειας με την ανοιχτή αντιπαράθεση των ρευμάτων και τάσεών του για τα χαρακτηριστικά του κόμματος.

Στο πρώτο σκέλος ήδη μια σειρά ομάδων που επεξεργάζονται τα νέα κείμενα και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταλήξει σε προσχέδια αυτών. Για παράδειγμα και ο τομέας Υγείας και αυτός της Ερευνας έχουν φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο επεξεργασίας κειμένων. Πρόθεση της ηγεσίας είναι να αποτελούν ένα κράμα ρεαλισμού και ριζοσπαστισμού, ενώ την εποπτεία έχουν οι τομεάρχες του κόμματος αλλά και στελέχη πολύ κοντά στον Αλέξη Τσίπρα (Καλογήρου, Καλπαδάκης, Γαβρόγλου, Ξανθός κ.τ.λ.). Στην Υγεία, για παράδειγμα, η έμφαση δίδεται στην ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας και στον δημόσιο χαρακτήρα της, ενώ μέλημα είναι όλες οι θέσεις να γίνουν κτήμα και ενός ευρύτερου κόσμου της Υγείας, εξωκομματικού.

Θα έχει ενδιαφέρον πώς το υλικό του think tank θα αποτελεί ένα μέρος των αρμών του «κυβερνητικού προγράμματος», αλλά και της τρέχουσας πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση πάνω στα επιμέρους πεδία. Εξάλλου, όλες οι εκτιμήσεις και της Κουμουνδούρου «δείχνουν» πως ο κόσμος θέλει πειστικές απαντήσεις και σχέδιο για τα κοινωνικά του θέματα. Το επισημαίνουν με χθεσινή παρέμβασή τους στελέχη της τάσης ΡΕΝΕ (Γιάννης Βουλγαράκης, Αντώνης Κοτσακάς, Πάνος Ρήγας, Νίκος Σκορίνης, Διονύσης Τεμπονέρας): «Από την παγκόσμια κοινωνία απουσιάζουν τα ιδεολογικά αντίβαρα, μια εναλλακτική που θα δώσει όραμα και διέξοδο προς μια άλλη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας. Αυτό το κενό έχει τη χρυσή ευκαιρία να καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με ωριμότητα και πολιτική ενσυναίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών».

«Ειρηνικό» κείμενο

Σε ένα κείμενο πάντως περισσότερο πολιτικό και «ειρηνικό» από εκείνο που προηγήθηκε και αφορούσε μια ομάδα εκ των 53 – στελέχη της ΚΕΑ και του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος – που υπέγραψαν μια παρέμβαση με τίτλο «»Βαρίδια». Ή μήπως όχι;». Εδώ οι βολές ήταν ευθείες στην ηγεσία και το προεδρικό μέρος: «ο κατάλογος των «βαριδιών» συνεχώς μεγαλώνει, εμπλουτίζεται, αποκτά χαρακτήρα γενικής εκκαθάρισης και μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άλλο κόμμα, άνευρο, με λιγότερη δημοκρατία, με περιορισμένα επί της ουσίας δικαιώματα των μελών, σε ένα λιγότερο κόμμα, σε ένα μη κόμμα, σε μια δήθεν παράταξη από τις παρυφές της Κεντροδεξιάς έως την Αριστερά, σε ένα πολιτικό σουπερμάρκετ» σημειώνουν ανάμεσα σε άλλα στο κείμενο στελέχη όπως οι Μαρία Γιαννακάκη, Αννέτα Καββαδία, Πάνος Λάμπρου, Μιχάλης Υδραίος κ.ά., που υπερασπίζονται τον κινηματισμό, την αριστερή ταυτότητα του κόμματος, αλλά και επαναλαμβάνουν τη διαφωνία τους με τις προτάσεις Αλέξη Τσίπρα – που πέρασαν στο Πολιτικό Συμβούλιο και άρα θα πάνε για ψήφιση στο συνέδριο – για εκλογή πρόεδρου και νέας ΚΕ από την κομματική βάση.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος που πάντως σε άλλη παρέμβασή του απευθύνει το ερώτημα στην προεδρική πλειοψηφία αν συμφωνεί σύσσωμη με την «κεντρώα μετατόπιση του κόμματος». Στον δρόμο για το 3ο συνέδριο το ερώτημα είναι αν όλες οι αντίρροπες τάσεις και θέσεις θα φτάσουν σε σύνθεση και σε ένα φόντο όπου ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει δομική και σοβαρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, όπως συχνά λένε παλαιά στελέχη του ή μέρος της βάσης του. «Βαρίδια» ή «σοφοί» αν θα χωρούν σε ένα σχήμα και κάτω από ένα συνεκτικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα.