Ο ποιητής

Σα θα με βρούνε πάνω στο ξύλο του θανάτου μου

γύρω θα ’χει κοκκινίσει πέρα για πέρα ο ουρανός

μια υποψία θάλασσας θα υπάρχει

κι έν’ άσπρο πουλί, αποπάνω, θ’ απαγγέλλει μέσα

σ’ ένα τρομακτικό τώρα σκοτάδι, τα τραγούδια μου.

*Από τη συλλογή Τα στίγματα, 1962


Για τον Νίκο Καρούζο

Καημένε Νίκο

τι ζωή ήταν κι αυτή

κατατρεγμένος από τους Κατσιμπαλήδες

οι πλούσιοι φτύναν πάνω στη φτώχεια σου

όμως εσύ καλά έκανες

έπινες τα ουζάκια σου

κι όλους αυτούς τους μούντζωνες

και πριν να φύγεις

πρόφτασες κι αρπάχτηκες

από ένα κάτασπρο σύννεφο

από ψηλά τώρα από το σύννεφο αυτό

κοιτάζεις

την αθανασία σου.

*Από τη συλλογή Έκτοτε, 1996

Ο Σαχτούρης αφιέρωσε το ανωτέρω ποίημά του στον ομότεχνό του Νίκο Καρούζο. Κάνοντας λόγο για «Κατσιμπαλήδες», ο Σαχτούρης αναφέρεται σαφώς υποτιμητικά στον αστό διανοούμενο και λογοτέχνη Γιώργο Κατσίμπαλη, στον αποκληθέντα «αρχηγό» της Γενιάς του ’30. Ο Κατσίμπαλης, ο οποίος είχε διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση της λογοτεχνικής επιθεώρησης Τα Νέα Γράμματα και τασσόταν υπέρ του παραδοσιακού ποιητικού ρεύματος και της περίφημης νοηματικής αλληλουχίας, απέρριπτε κατηγορηματικά τον Καρούζο, με τον οποίον δεν είχε καμία απολύτως ιδεολογική ή ποιητική συγγένεια.


Τα ναυάγια

Μακριά στον ορίζοντα γίνεται

ένα ναυάγιο· είναι πολύ μακριά

και δεν γνωρίζουμε τους πνιγμένους,

τους φίλους και τους συγγενείς που

τους θρηνούν.

Αλλά κι εδώ κοντά γίνεται ένα άλλο

ναυάγιο, κι αλίμονο, ξέρουμε

τους πνιγμένους, καθώς και τους

φίλους και τους συγγενείς που τους θρηνούν.

*Από τη συλλογή Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια, 1998


Ο Μίλτος Σαχτούρης, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους  της μεταπολεμικής υπερρεαλιστικής ποίησης, απεβίωσε στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου 2005, σε ηλικία 86 ετών.