OT FORUM – Ελληνική βιομηχανία και ενεργειακή κρίση, ανακύκλωση υλικών και οικονομικά κίνητρα
Κίνητρα για χρήση ανακυκλωμένων υλικών αντί για αναλυτική διαλογή στην πηγή, «κραυγή αγωνίας» από τη βιομηχανία για το ενεργειακό κόστος
- Γιατί η Βραζιλία έχει μεγάλη οικονομία αλλά απαίσιες αγορές
- «Είναι άρρωστος και διεστραμμένος, όσα μου έκανε δεν τα είχα διανοηθεί» - Σοκάρει η 35χρονη για τον αστυνομικό
- «Πιο κοντά από ποτέ» βρίσκεται μια συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με την Χαμάς
- Διαρρήκτες «άδειαζαν» το εργαστήριο του γλύπτη Γεώργιου Λάππα στη Νέα Ιωνία
Στις ενέργειες που χρειάζεται να γίνουν για την ουσιαστική ενίσχυση της ανακύκλωσης και την αντιμετώπιση του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία αναφέρθηκαν οι Βασίλειος Καρατσώλης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας ολοκληρωμένης διαχείρισης και ανακύκλωσης μη επικίνδυνων στερεών αποβλήτων VKC, και ο δρ Δημήτρης Θεοχάρης, Διευθύνων Σύμβουλος της χαρτοβιομηχανίας ΜΕΛ.
Περιττοί οι κίτρινοι κάδοι
Μιλώντας στο OT Forum και τη θεματική «ελληνική βιομηχανία και ενεργειακή κρίση, ανακύκλωση υλικών και οικονομικά κίνητρα», ο κ. Καρατσώλης αμφισβήτησε τη χρησιμότητα της αναλυτικής και πλήρους διαλογής στην πηγή, σημειώνοντας ότι έχει μεγάλο κόστος ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις καθιστούν εξαιρετικά εύκολη τη διαλογή στις εγκαταστάσεις. Τα απορρίμματα αποτελούνται από τις συσκευασίες και τα οργανικά υπολείμματα, επομένως απλώς τα οργανικά θα έπρεπε να καταλήγουν στον πράσινο κάδο και τα ανακυκλώσιμα στον μπλε, ανέφερε.
Περιγράφοντας το κόστος που έχει ήδη το σύστημα συλλογής απορριμμάτων, σημείωσε ότι δύο διαφορετικά απορριμματοφόρα περνάνε από τις γειτονιές για να συλλέξουν δύο διαφορετικά μείγματα υλικών. Ο κ. Καρατσώλης αμφισβήτησε τη χρησιμότητα της εφαρμογής κίτρινων κάδων για την ανακύκλωση χαρτιού, που προανήγγειλε στο OT Forum ο κ. Μανώλης Γραφάκος, λέγοντας ότι πρόκειται για μια παλιά αντίληψη καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει και πλέον ο διαχωρισμός των υλικών είναι εύκολος.
«Υπάρχουν οπτικοί διαχωριστές που κάνουν τέλεια δουλειά», ανέφερε, ενώ σε άλλο σημείο περιέγραψε ότι οι εν λόγω διαχωριστές μπορεί όχι απλώς να ξεχωρίσει διαφορετικά υλικά αλλά και να διαχωρίσει το χαρτί της εφημερίδας από του περιοδικού. «Είναι περιττή σπατάλη χρημάτων να βάλουμε χωριστούς κάδους που απαιτούν πολλαπλάσια δρομολόγια για να έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα», είπε, και κάλεσε το κόστος αυτό αντί να περάσει στη συλλογή να διατεθεί στη ζήτηση. Συγκεκριμένα, περιέγραψε ότι θα μπορούσαν να επιδοτηθούν βιομηχανίες να χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα υλικά για τις συσκευασίες τους, απολαμβάνοντας για παράδειγμα μείωση στον ΦΠΑ. Κάτι τέτοιο θα αύξανε τη ζήτηση ανακυκλωμένου υλικού, άρα και το κίνητρο να συλλεγεί από όπου και αν βρίσκεται. «Το πλαστικό έχει δαιμονοποιηθεί, ενώ ανακυκλώνεται πλήρως», είπε, προσθέτοντας ότι είναι θέμα τεχνολογίας και κόστους. Θα μπορούσαν οι πλαστικοί κάδοι που παραλαμβάνουν οι ΟΤΑ να είναι κατά 50% από ανακυκλωμένο υλικό, ανέφερε ενώ παρουσίασε το παράδοξο, ότι οι βιοδιασπόμενες σακούλες παράγονται από άμυλο.
«Χρησιμοποιούμε χωράφια για φωτοβολταϊκά, ενεργειακά φυτά και σακούλες. Τρόφιμα ποιος θα παραγάγει;», διερωτήθηκε.
«Η κουλτούρα του διαχωρισμού είναι 30 χρόνια πριν, όταν ήταν ανάγκη να είναι πλήρως διαχωρισμένα τα υλικά. Αυτά έχουν ξεπεραστεί», είπε, αναφερόμενος και στο υψηλό κόστος που έχουν τα «σπιτάκια ανακύκλωσης» των οποίων το ανταποδοτικό όφελος για τους πολίτες που ανακυκλώνουν είναι πολύ μικρό.
«Κραυγή αγωνίας»
Από την πλευρά του, ο κ. Θεοχάρης ανέφερε ότι η ΜΕΛ υποδέχεται το 40% του χαρτιού που συλλέγεται πανελλαδικώς και το ανακυκλώνει. Σημείωσε ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των lockdowns η βιομηχανία βρέθηκε αντιμέτωπη με τρομακτική αύξηση του κόστους, καθώς «κανείς δεν πέταγε χαρτόνι». Ακολούθησαν, από το τέλος του 2020, μεγάλες αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα. Χαρακτήρισε τις αυξήσεις του ενεργειακού κόστους «τρομαχτικές» κάνοντας λόγο για «κραυγή αγωνίας» από την ελληνική βιομηχανία, τονίζοντας το ειδικό της βάρος του δευτερογενούς τομέα για την ελληνική οικονομία.
Αναφερόμενος συγκεκριμένα στο ενεργειακό κόστος, ο διευθύνων σύμβουλος της ΜΕΛ σημείωσε ότι το ρεύμα υπερδιπλασιάστηκε, και οι λογαριασμοί της συγκεκριμένης ενεργοβόρας βιομηχανίας από μισό εκατομμύριο ευρώ μηνιαίως έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο. Τόνισε ότι η αδειοδότηση για κρίσιμα έργα που βοηθούν στη μείωση του ενεργειακού κόστους μπορεί να διαρκέσει ακόμα και 4 χρόνια.
Το κόστος για τον έντυπο Τύπο
Παίρνοντας τον λόγο, ο κ. Καρατσώλης έφερε το παράδειγμα του κόστους για τον έντυπο Τύπο, όπου οι τιμές έχουν εκτοξευθεί ενώ είναι δύσκολο να βρεθούν οι απαιτούμενες ποσότητες χαρτιού, καθώς το 35%-40% του που χρησιμοποιείται για εκτύπωση ερχόταν από την Ουκρανία και τη Ρωσία. Έτσι, το κόστος έχει εκτοξευθεί από 430 σε 950 ευρώ ο τόνος, ενώ βέβαια αντίστοιχα και τα έσοδα από τις επιστρεφόμενες εφημερίδες έχουν αυξηθεί από 70 σε πάνω από 200 ευρώ/τόνο.
«Ζητάμε προτεραιοποίηση»
«Ζητάμε προτεραιοποίηση. Προτεραιότητα όταν πρόκειται για επενδύσεις που μειώνουν το ενεργειακό κόστος», είπε ο κ. Θεοχάρης, κάνοντας λόγο για προσκόμματα που θέτει η γραφειοκρατία και ζητώντας την άρση του περιορισμού των 2-3 μεγαβάτ στην ιδία παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά και τονίζοντας την ανάγκη να δοθεί η δυνατότητα για διμερή συμβόλαια με παραγωγούς ενέργειας από φωτοβολταϊκά. «Αυτά δεν πρέπει να γίνουν σε βάθος τετραετίας, πρέπει να γίνουν αύριο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τέσσερα χρόνια για να πάρουμε ρεύμα από φωτοβολταϊκά», είπε. Οι λύσεις που αφορούν τη βιομηχανία πρέπει να μπουν σε προτεραιότητα.
Τέλος, ο κ. Καρατσώλης ζήτησε ξανά να δοθούν κίνητρα στη βιομηχανία να καταναλώνει ανακυκλωμένα υλικά, ενώ κάλεσε την κυβέρνηση να συνομιλήσει με ανθρώπους της αγοράς για το συγκεκριμένο θέμα. «Οι αρχές καταλαβαίνουν ότι τα βιομηχανικά ενεργειακά projects πρέπει να μπουν σε προτεραιότητα», είπε και ο κ. Θεοχάρης.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις