Ο Πούτιν, τα ρούβλια και τα ελληνικά κοιτάσματα

Απαίτησε ο Πούτιν ότι από σήμερα 1η Απριλίου (σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα φαίνεται) όλες οι πληρωμές ρωσικού φυσικού αερίου θα γίνονται σε ρούβλια. Κυρίως, μαθαίνω ότι ο «τσάρος» της Ρωσίας, με την απαίτησή του αυτή στοχεύει τα βραχυπρόθεσμα συμβόλαια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Όμως και οι δύο χώρες απορρίπτουν το τελεσίγραφο Πούτιν και αυτός απειλεί ότι θα κλείσει την στρόφιγγά. Με εμάς, εδώ στην Ελλάδα τι γίνεται;

Από τις συνεχείς συσκέψεις που γίνονται (στο Μαξίμου και στα υπουργεία) μαθαίνω ότι η χώρα μας έχει μακροχρόνιο συμβόλαιο με τους Ρώσους, το οποίο επικαιροποιείται συχνά και ότι δεν πρόκειται να επηρεασθεί. Για καλό και για κακό όμως (γιατί κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στο μυαλό του Πούτιν) η κυβέρνηση προγραμματίζει τον μόνιμο ελλιμενισμό στην Ρεβυθούσα ενός δεξαμενόπλοιου το οποίο θα χρησιμεύσει ως τέταρτος αποθηκευτικός χώρος (ήδη εκεί υπάρχουν τρεις).

Εκείνο όμως που έχει μακροχρόνια σημασία για την χώρα μας είναι τα πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης. Την άλλη εβδομάδα θα έχουμε, πιθανότατα, ανακοινώσεις από τον Πρωθυπουργό. Έως τότε όμως σημειώνω την έκκληση του καθηγητή και πρώην υπουργού Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη: «Η επανεκκίνηση των ερευνών υδρογονανθράκων πρέπει να υποστηριχθεί και από τα τρία μεγάλα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), που έχουν στηρίξει την εθνική αυτή προσπάθεια. Οι αγωγοί και τα κοιτάσματα της Ελλάδας μπορούν να τροφοδοτήσουν την ΕΕ με το 20% της συνολικής ποσότητας του ρωσικού αερίου. Από το 2011, έχουμε διαμορφώσει μια διακομματική εθνική συναίνεση στα θέματα αυτά. Τώρα είναι η ώρα, να ενισχύσουμε την συναίνεση αυτή ακόμα περισσότερο».