Συγκινητική εξομολόγηση από τον Αύγουστο Κορτώ για την μητέρα του: «Τα βιβλία μου έχουν ιδανική αναγνώστρια εσένα»
Η αγαπημένος συγγραφέας που είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην μητέρα του έκανε αναφορά στο γέλιο και τον αυτοσαρκασμό της.
- Πατέρας βίαζε και εξέδιδε την ανήλικη κόρη του σε άγνωστους άνδρες - Σοκάρει υπόθεση στη Γαλλία
- Πολάκης: Τη Δευτέρα θα είμαι μπροστάρης σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ
- Φάμελλος: Τυχοδιώκτης ο Κασσελάκης – Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σταματήσει το πάρτι δισεκατομμυρίων του Μητσοτάκη
- Έντονος καβγάς Γιαννούλη – Γεωργιάδη: «Πέθανε καρκινοπαθής λόγω καθυστερημένου χειρουργείου» – «Ντροπή, ο ασθενής ζει»
Ο Αύγουστος Κορτώ έκανε μια συγκινητική ανάρτηση για την Κατερίνα η οποία σαν σήμερα είχε γενέθλια.
Η αγαπημένος συγγραφέας που είχε ιδιαίτερη αδυναμία στην μητέρα του έκανε αναφορά στο γέλιο και τον αυτοσαρκασμό της.
Ο Κορτώ μετά την τεράστια επιτυχία που είχε το βιβλίο «Κατερίνα» που έγραψε για την μητέρα του, τη ζωή της αλλά και το τραγικό της τέλος, κυκλοφορεί σε λίγες μέρες και ένα δεύτερο με ανάλογο θέμα.
Διαβάστε τι έγραψε ο συγγραφέας
Σήμερα θα έκλεινες τα εξήντα εννιά, και φαντάζομαι τον χαβαλέ, τα ύψη του αυτοσαρκασμού. Αφού και στα σαράντα εννιά, την παντοτινή σου ηλικία, όταν έπρεπε να βγούμε απ’ το σπίτι – να πάμε να ψωνίσεις ρούχα, ή να το ξημερώσουμε στο καζίνο, παίζοντας ψιλικατζίδικη ρουλέτα – κοιτιόσουν στον καθρέφτη κι έλεγες: «Σάπια κρέατα, σκέτα αξιοθέατα!»
Είναι κοινός τόπος ότι οι βασανισμένοι άνθρωποι καταφεύγουν στο γέλιο όπως ο ξεπαγιασμένος στην ετοιμόρροπη παράγκα – και θυμάμαι ολοκάθαρα το πώς γελούσες (συνήθως με τα χάλια σου, αλλά κι όταν κάναμε τρελό σαλονικιώτικο κουτσομπολιό): στην αρχή έβγαζες έναν βρυχηθμό, μετά σ’ έπιανε βήχας, και τέλος το ξεκάρδισμα γινόταν άηχο, σαν να πνιγόσουν απ’ τη θυμηδία.
Είχες ατέλειωτη πλάκα, μάνα, ακόμα και στις πιο μαύρες κι άραχλες μέρες σου – και το χάρισμα του γέλιου ίσως είναι η ακριβότερη κληρονομιά που μ’ άφησες.
Είναι βιβλία μου που ‘χουν ακόμα – είκοσι χρόνια μετά – ιδανική τους αναγνώστρια εσένα. Γράμματα, σχεδόν, κι ας απουσιάζει η παραλήπτρια.
Αν και ποτέ δεν λείπεις ολότελα. Εκεί που κατακαθίζει η σιωπή, ξάφνου ακούγεται η φωνή σου, ή το γέλιο σου.
Μνήμη και φάντασμα, ρίζα και χώρα.
Γεια σου μάνα Κατερίνα!
Δείτε την ανάρτηση
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις