Μπέττυ Βακαλίδου: Η αλλαγή φύλου, τα 27 χρόνια στην πορνεία και ο ρόλος στα Κόκκινα Φανάρια

Η Μπέττυ Βακαλίδου αναφέρθηκε στην περιπετειώδη ζωή της και τις τρομερές δυσκολίες που έχει περάσει.

Η ελληνίδα τρανσέξουαλ ήταν καλεσμένη στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου και μίλησε για την ζωή της.

Για την κακοποίηση που δέχτηκε από τα παιδικά της χρόνια, τον εγκλεισμό της σε αναμορφωτήριο και την σχέση με την οικογένειά της.

Η Μπέτυ Βακαλίδου πρωταγωνιστεί στα «Κόκκινα Φανάρια» που σκηνοθέτησε ο Βασίλης Μπισμπίκης και ανέφερε ότι ο ίδιος έχει βάλει βιωματικά στοιχεία στον ρόλο της. «Ο Βασίλης Μπισμπίκης χρησιμοποιεί μία μέθοδο όπου ζητά τα βιογραφικά όλων σαν ήρωες του έργου, στο δικό μου σαν Μαντάμ Παρί βγήκαν πολύ προσωπικά στοιχεία» είπε αρχικά και συνέχισε: «Μου έχει τύχει ως τρανς να μην μου νοικιάζουν διαμέρισμα. Χρησιμοποίησα το ναυτικό φυλλάδιο από τότε που ήμουν ναυτικός και είπα ότι είναι του άντρα μου και έτσι τους ξεγέλασα και μου το νοίκιασαν».

Η Μπέττυ γεννήθηκε ως αγόρι και από την παιδική της ηλικία βίωσε την κακοποίηση μέχρι που κλείστηκε σε αναμορφωτήριο. Η οικογένειά της την απέρριψε, όταν μίλησε ελεύθερα στους γονείς της.

«Λίγο πριν κλείσω τα 15 αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σπίτι μου και την οικογένειά μου, όταν μίλησα ελεύθερα στους γονείς μου. Δεν τους ξαναείδα από τότε. Έχουν πεθάνει, όπως και κάποια αδέρφια. Δυο τρεις ήταν χειρότεροι από τους γονείς. Έκανα μια τελευταία προσπάθεια το 1998. Μίλησα με τη μητέρα μου, αρνήθηκε επίμονα να με δει και μου είπε ότι ο πατέρας μου έχει πεθάνει. Δεν δέχτηκε να με συναντήσει και κρατούσα το τηλέφωνο αρκετή ώρα μήπως μου πει πάρε ξανά. Δεν το έκανε. Αυτή η πληγή δεν γιατρεύεται ποτέ αλλά δεν αιμορραγεί κιόλας, όταν έχεις μάθει να χειρίζεται λίγο τα πράγματα. Συμφιλιώθηκα με όσα μου έχουν συμβεί», είπε ενώ παραδέχτηκε πως: «Όταν κάνω φιλικές σχέσεις είτε ερωτικές υποσυνείδητα υπάρχει μία διαρκής αναζήτηση μίας οικογένειας».

«Μέχρι τα 19 έμεινα σε αναμορφωτήριο μετά έβαλα ένα ναυτικό φυλλάδιο και ταξίδεψα στα καράβια για 2 χρόνια. Μετά έσκασα στην Αμερική και ξαναγύρισα γιατί έπρεπε να τελειώσω το στρατιωτικό μου».

«Η κακοποίηση μου είχε αρχίσει από τα 12 μου. Δεν έχω συγχωρήσει την οικογένειά μου, αρνούμαι να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Δεν έχει νόημα» πρόσθεσε.

Η ίδια εξήγησε ότι τα τρανς άτομα δεν είχαν άλλη επιλογή για να βιοποριστούν εκτός από την πορνεία. «Εκείνα τα χρόνια ήταν μονόδρομος, ακόμα και τώρα είναι μονόδρομος, δεν βρίσκαμε δουλειά».

Όπως εξήγησε αναγκάστηκε να βγει στο πεζοδρόμιο για να ζήσει: «Η πορνεία αλλοτριώνει, σε κάνει να μην νοιάζεσαι για τίποτα. Ξεχνάς το λεξιλόγιό σου, αποτυπώνεται η δυσκολία της δουλειάς. Η δουλειά έχει μία χυδαιότητα και αποτυπώνεται στα μάτια σου, στο πρόσωπό σου. Το αντίδοτό μου στην πορνεία ήταν το διάβασμα, ο κινηματογράφος και το θέατρο. Ήμουν 27 χρόνια στην πιάτσα. Ένιωσα ότι πρέπει να σταματήσω για να μην χαθώ. Είχα φροντίσει τα οικονομικά μου. Δεν εθίστηκα ποτέ στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά».